رئیس‌جمهور و قلیان

ـ امان از زغال خوب و رفیق بد!.... (نفهمیدیم این مطلب تکراری را چه کسی در مقام توجیه بی‌ارادگی و قلیان‌زدگی‌اش گفت؛ اما هرکی بود، بی‌رودربایستی، عین خود قلیان، بی‌خود قل قل کرد. قل قل زیادی کرد!)

افزایش روزافزون مصرف قلیان، زنگ خطری است که مدت‌هاست به صدا درآمده. حالا هی عده‌ای بگویند: «ولش کن.... صداش رو درنیار!»... خب، امروز صدایش را درنیاوریم، فردا صدایش را درنیاوریم؛ پس فردا که مثل توپ صدا کرد؛ آن وقت بفرمایید ببینم کدامین عایق و درزگیری قادر است مانع پخش و پلای صدا شود؟... آن هم صدای نی قلیان!

نی قلیان‌نامه:

بشنو از«نی» چون حکایت می‌کند

از نی قلیان شکایت می‌کند

برده از نی آبرو در نیستان

شاهدش قلیان‌کشیّ دوستان

نی حدیث دود و افیون می‌کند

صاحبش را سخت لاجون می‌کند...

فلذاست که با احساس همین اهمیت و حساسیت قضیه و استراتژیک بودن موضوع، در یک اقدام جمعی خودجوش، قریب 4000 متخصص، در نامه‌ای به رئیس‌جمهور مملکت، خواستار مهار مصرف قلیان در کشور شدند.

در این نامه که به امضای وزرای سابق بهداشت، متخصصان بیماری‌های ریه و سرطان، متخصصان اپیدمیولوژی، مسئولان سابق ارشد حوزه سلامت، اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس و برخی از استادان مطرح دانشگاه علوم پزشکی رسیده؛ درخواست شده که رئیس‌جمهور به اصل تقدم پیشگیری بر درمان در حوزه مبارزه ملی علیه قلیان رسیدگی کند و با اماکن و بنگاه‌های عرضه‌کننده این ماده دخانی برخورد شود.

بسته پیشنهادی: ضمن آن که از نویسندگان این نامه ارزشی و سالم، درخواست می‌کنیم که امضای نگارنده را نیز به نمایندگی از سوی دیگر طنزپردازان فاقد قلیان، به آن 4000 امضا اضافه کنند؛ ذیلا برای بار هزارم، عرایضی را در این باب که عرض شد، تقدیم حضور می‌داریم. باشد که به رئیس‌جمهور محترم کمک کند. حقیر، تجربه قلیان در دوره‌های قبلی ریاست جمهوری را نیز دارد. عنایت بفرمایید به عرایض معقول ما:

1ـ جمع‌آوری صدباره: چون طرح جمع‌آوری قلیان، طرح بسیار خوبی است و تا به حال توانسته نسل قلیان را عین دایناسورها منقرض کند؛ لهذا باز هم به عنوان اولین طرح دم دست، در اولین فرصت مقتضی، انجام شود. کار خوب را باید تکرار کرد. حالا طرح‌های دیگر هم به مرور به ذهن می‌رسند و قابل پیاده کردن هستند.

2ـ قطع قاطعانه یارانه: از هر خانه و خانواده‌ای که گزارش برسد قلیان می‌کشند، دولت بزند یارانه‌شان را از بیخ قطع کند. رودربایستی که نداریم. پول نفت را بدهیم که از نی قلیان به شکل دود بدهند بیرون؟ تبدیل یارانه به دودانه؟... چه کاری!

3ـ تحویل جنازه قلیان: به هر صاحب قلیانی که خودش به صورت خودجوش، قلیان فردی یا خانوادگی‌اش را بزند خرد و خاکشیر کند و شکسته‌های آن را تحویل مقامات مسئول مبارزه با استعمال قلیان دهد، وام سلامت داده شود. به سلامتی کاری که کرده است. قلیان شکستن که شوخی نیست. گاو نر می‌خواهد و مرد کهن، برادران(و ایضا خواهران!)

4ـ افزایش تفریحات: برای این که برخی جوان‌ها از کم‌تفریحی به سمت قلیان نروند، تفریحات سالم و سازنده را بیشتر کنیم. هرجا چند تا خانواده مشغول تفریحات سالم خانوادگی و تحت نظارت سالم خودشان بودند، زنگ نزنیم که دارید چه کار می‌کنید؟... کارهای مهم‌تری هم هست. به غیر از بیکاری!

5 ـ کار فرهنگی اساسی: چنین در جامعه ترویج کنیم که هرکس قلیان می‌کشد، آدم سست‌اراده‌ای است. در این صورت اگر به خواستگاری هم برود، ولو دخترشان گوش به زنگ در حیاط برای آمدن خواستگار باشد؛ به او زن نخواهند داد...!

رضا رفیع