ناکامی آمریکا در سه بحران منطقه

به گزارش واحد مرکزی خبر ، روزنامه اینترنتی روسی «نیزاویسیمایا گازیه تا» با اشاره به این موضوع که برنامه آمریکا برای حل و فصل بحران عراق شکست خورده و نوری المالکی نخست وزیر این کشور پیشنهاد جان کری را در مورد ایجاد دولت نجات ملی با مشارکت سنی ها رد کرده، نوشت، این سیاست باعث شده امروز قبایل سنی دوش به دوش داعش با ارتش عراق بجنگند و کردها اعلام بی طرفی کنند

از سوی دیگر اوباما از کنگره خواسته پانصد میلیون دلار به مسلح کردن مخالفان رژیم سوریه اختصاص دهد و کری به احمد الجربا رهبر آنها اطمینان داده می تواند به نقش آفرین مهمی تبدیل شود و داعش را نه تنها از سوریه و بلکه عراق بیرون کند.

الجربا در پاسخ اظهار داشته نیروهایش به کمک بیشتری نیاز دارند چون باید همزمان هم علیه داعش و هم علیه اسد بجنگند.

با توجه به این که گفت و گوها در ریاض برگزار شده، می توان گفت واشنگتن به نوعی پیشنهاد عربستان را پذیرفته و همین مساله واکنش فوری ایران و سوریه را به همراه داشته و نیروی هوایی سوریه شهر مرزی القائم عراق را که به دست جنگجویان افتاده بود هدف بمباران قرار و نشان داد دمشق و تهران آمادگی کمک فوری به بغداد را دارند چون نه علوی های سوریه و نه شیعیان عراق و ایران با وهابیتی که در پس داعش قرار دارد و خواهان نابودی هلال شیعه و ایجاد خلافت سنی است کنار نمی آیند.

ضمنا تصاحب چهارصد میلیون دلار توسط داعش در عراق و کمک پانصد میلیونی آمریکا به جنگجویان جبران هیچ نوید خوشی برای رژیم اسد در بر ندارد.

در ژانویه امسال دومین کنفرانس حل و فصل مشکل سوریه که به ابتکار واشنگتن و با حمایت مسکو برگزار شده بود شکست سختی خورد و حتی یادداشت تفاهم مقدماتی هم امضا نشد.

هدف اصلی آن تنظیم توافقنامه مربوط به دولت انتقالی بود که دمشق جلو آن را گرفت و در عوض به مخالفان سوری و حامیان مالی آنها پیشنهاد کرد تلاش هایشان را در مبارزه با داعش و سایر سازمان های تروریستی هماهنگ کنند.

روسیه از این پیشنهاد حمایت و آمریکا با آن موافقت کرد ولی مخالفان سوری بلافاصله آن را رد و نظریه تردید آمیزی مطرح کردند که بر اساس آن فقط یک دولت دمکراتیک می تواند خشونت را مهارکند.

ولی باید گفت، مساله اصلی چیز دیگری است: با توجه به نام گروهک «حکومت اسلامی عراق و شام» مشخص است که این سازمان برای تخریب هلال شیعه عراق - سوریه - لبنان ایجاد شده که در سال دو هزار و سه در خاورمیانه پدیدار شده است.

درست به همین علت هدف اصلی مخالفان و سعودی ها در سوریه همچون گذشته جنگ با دولت بشار اسد است.

داعش همچنان نه تنها یک تهدید و بلکه «دشمن بسیار مفیدی علیه دشمن من» به شمار می رود.

علاوه بر این عربستان بدون استفاده از داعش نمی تواند هلال شیعه را نابود کند و آن چه که یک سال و نیم قبل یک فرضیه به شمار می رفت،‌ حالا به یک واقعیت عیان تبدیل شده است.

به بیان دیگر حمله کنونی داعش به عراق پیامد مستقیم خودداری کنفرانس ژنو-دو از بررسی پیشنهاد دمشق در مورد هماهنگی مبارزه با تروریست ها است و درحالی که واشنگتن این حقیقت را درک نمی کند، مسکو، تهران، دمشق و بغداد به خوبی متوجه آن هستند.

با توجه به این مساله که تجربه هر دو کنفرانس ژنو نشان داد همزمان بودن عملیات تغییر رژیم و سرنگونی تروریسم هیچ تطابقی با هم ندارند، به نظر می رسد واشنگتن باید اشتهای خود را کم کند و پیشنهاد دمشق را در مورد برگزاری کنفرانس ژنو-سه به منظور تنظیم مکانیسم هماهنگی پاکسازی خاک سوریه و عراق از تروریست ها و البته بدون تلاش برای تغییر رژیم های حاکم در این کشورها بپذیرد.

ولی به منظور رسیدن به این هدف واشنگتن باید یکی دیگر از اشتباهات خود را هم اصلاح کند که به اوکراین مربوط می شود. جمله معروف ویکتوریا نولاند در مورد این که «اروپا باید به درک برود» روز بیست و هشتم ژانویه یعنی همان موقعی بیان شده که کاخ سفید متوجه شکست کنفرانس ژنو-دو شد و فهمید روسیه چه در خاورمیانه و چه در اوکراین توجهی به خواسته های آن نشان نمی دهد و بازی خود را به جریان گذاشته است، بعد کاخ سفید بازی به منظور سرنگونی یانوکوویچ به اجرا گذاشت.

جرج فریدمان مدیر آژانس تجزیه و تحیلی استارتفور یازدهم فوریه امسال پیش بینی کرده بود اوکراین حامی غرب مشکل راهبردی بزرگی برای روسیه ایجاد خواهد کرد و امکانات این کشور برای مشارکت در امور سوریه و ایران کاهش خواهد یافت. در چنین شرایطی مسکو باید روی اوکراین تمرکز کند. این اقدام بسیار خوبی است ولی اصلا معلوم نیست چنین طرحی چگونه عمل می کند چون امکانات مخفی روسیه در اوکراین به مراتب از امکانات آمریکا بیشتر است.

شکی نیست که وزارت خارجه آمریکا و شخص ویکتوریا نولاند حتی در کابوس هم نمی دیدند که انقلاب نارنجی جدید منجر به از دست دادن کریمه و وقوع قیام در جنوب شرقی اوکراین خواهد شد. به این ترتیب همزمان سه بحران سوریه، عراق و اوکراین در جریان است و اصلا معلوم نیست واشنگتن چگونه می تواند از تار عنکبوتی که حاصل سیاست صدور دمکراسی است رها شود