غزه دیگر به آتش بس رضایت نمی​دهد

در آغاز بفرمایید جنگ سوم رژیم صهیونیستی علیه باریکه غزه چرا آغاز شد و عوامل حمله دوباره این رژیم به غزه چه بود؟

ـ جنگ رژیم صهیونیستی علیه ملت فلسطین، تنها در قالب تجاوز اخیر خلاصه نمی‌شود، بلکه در 68 سال گذشته تداوم و استمرار داشته است، اما در این جنگ اخیر برخی عوامل، بنیامین نتانیاهو را بر آن داشت که به این جنایت و اقدام نسنجیده دست بزند. نخستین عامل، بحران‌های داخلی بود؛ چرا که وی نتوانست در جریان مذاکرات موسوم به «مذاکرات سازش»، دستاورد قابل ذکری کسب کند و تقریبا باب مذاکرات به روی او بسته شد. از سوی دیگر، طرف‌های فلسطینی، به آشتی ملی و احیای وحدت ملی اقدام کردند. اسرای فلسطینی در بند زندان‌های رژیم صهیونیستی هم دست به اعتصاب غذا زدند و دولت نتانیاهو را به چالش کشیدند. دولت عبری همچنین در جلب مشروعیت و حمایت طرف‌های بین‌المللی از پروژه‌های شهرک‌سازی خود ناکام ماند.

همه این عوامل در کنار شرایط بی‌ثبات منطقه‌ای و مواضع ضعیف طرف‌های عربی و اسلامی، نتانیاهو را به سمت حمله به طرفی که به اشتباه فکر می‌کرد «طرف ضعیف» است، سوق داد، اما به لطف خداوند با مقاومت قهرمانانه‌ای روبه‌رو شد و ضربات دردناکی، دریافت کرد. البته قبل از این حمله حوادثی مانند ناپدید شدن سه شهرک‌نشین صهیونیست در کرانه باختری روی داد که رژیم صهیونیستی گروه‌های مقاومت را به دست داشتن در این حادثه متهم کرد، اما هیچ دلیل و مدرکی برای اثبات این اتهامات خود نداشت و از سوی دیگر، هیچ گروه فلسطینی مسئولیت این اقدامات را بر عهده نگرفت. البته اشاره به این نکته نیز ضروری است که سه صهیونیست ناپدید شده بر خلاف ادعای طرف صهیونیستی، غیرنظامی نبودند، بلکه نظامی بودند و مجهز به دستگاه «جی.‌پی.‌اس» و دوربین تصویربرداری بودند و ساکن یکی از شهرک‌های صهیونیستی بودند. این رژیم با وجود فناوری‌های پیچیده و پیشرفته‌ای که در اختیار دارد، نتوانست طرف مسئول این عملیات را شناسایی کند.

در آغاز، مقامات صهیونیستی اعلام کرده بودند که این جنگ، کوتاه‌مدت و محدود خواهد بود، چه عواملی باعث طولانی شدن آن شد؟

ـ رژیم صهیونیستی آغازگر این جنگ بود، اما ما با طرف‌های متجاوز مسامحه نمی‌کنیم. این رژیم سرزمین فلسطین را اشغال کرده و 68 سال است که به محاصره ملت فلسطین و شکنجه آن اقدام می‌کند. وقتی این رژیم دست به حمله و تجاوز به ملت فلسطین می‌زند و زنان و کودکان را به خاک و خون می‌کشد، ما براحتی از کنار این مساله نمی‌گذریم. مهم‌ترین مساله در این میان قدرت مقاومت است که ضربات دردناکی به این رژیم وارد کرده است. مساله دیگر این است که این رژیم سعی در کسب برخی دستاوردهای سیاسی دارد و این در حالی است که تا این لحظه نتوانسته است ضربه مستقیمی به مبارزان مقاومت وارد کند یا از حجم عملیات موشکی مقاومت بکاهد. علاوه بر این، نتوانسته به هیچ توافق سیاسی دست پیدا کند. لذا، این رژیم گرفتار بحران واقعی شده است و جز با پذیرش خواسته‌های مقاومت فلسطین، قادر به خروج از این بحران نخواهد بود؛ به عبارت دیگر، اکنون ابتکار عمل در دست مقاومت فلسطین است و می‌تواند ضربات دردناکی به این رژیم وارد کند. فقط در صورتی که طرف صهیونیستی با خواسته‌های مقاومت موافقت کند، عملیات موشکی و حملات مقاومت متوقف خواهد شد . در غیر این صورت، این جنگ تا تحقق امر الهی ادامه خواهد داشت.

عملکرد مقاومت فلسطین در این جنگ را چطور ارزیابی می‌کنید و مهم‌ترین دستاوردهای مقاومت چیست؟

ـ عملکرد مقاومت نشان داد که خود را بخوبی برای جنگ و مقابله با تجاوز احتمالی آماده کرده است. مقاومت همچنین قدرت موشکی خود را ارتقا داده و برد موشک‌های خود را از 75 کیلومتر به بیش از 160 کیلومتر رسانده است و حتی برد برخی موشک‌ها به 170 کیلومتر نیز می‌رسد که هنوز استفاده نشده است. مبارزان مقاومت همچنین از طریق تونل‌های 2 تا 6 کیلومتری توانستند به پشت خطوط دشمن صهیونیستی نفوذ کنند که اقدامی بی‌سابقه بود. علاوه بر این رژیم صهیونیستی با وجود کتمان واقعیت‌ها، به هلاکت ده‌ها نفر از نظامیان خود اعتراف کرده است. کماندوهای دریایی مقاومت همچنین در بحبوحه بمباران‌ها و حملات شدید ارتش عبری، توانستند از طریق دریا به داخل پایگاه‌های نظامی صهیونیستی نفوذ کرده و با نظامیان صهیونیستی درگیر شوند. از سوی دیگر، مقاومت برای اولین بار هواپیماهای بدون خلبان قادر به حمل موشک را بر فراز آسمان رژیم صهیونیستی به پرواز درآورد که برخی آنها شناسایی و با موشک‌های بالستیک که هزینه آنها به چند میلیون دلار می‌رسد، منهدم شدند و برخی دیگر توانستند پس از اجرای ماموریت‌های جهادی و تصویربرداری از مراکز بزرگ نظامی و ساختمان وزارت جنگ رژیم صهیونیستی به سلامت به پایگاه‌های خود بازگردند و حتی تصاویر گرفته شده با این هواپیماها منتشر شد. مقاومت اکنون قدرت تصویربرداری از عملیات خود علیه رژیم صهیونیستی را دارد تا با انتشار آنها ادعاهای کذب جامعه بین‌المللی را نشان دهد و ثابت کند چطور مبارزان شجاع مقاومت توانسته‌اند با نظامیان صهیونیستی درگیر شده و آنها را به هلاکت رسانده یا به اسارت بگیرند و در عین حال، از هر گونه حمله به غیرنظامیان خودداری کنند.

علاوه بر این، ما در این جنگ شاهد «جنگ مغزها» میان مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی بودیم؛ به طوری که مقاومت توانست گزارش‌های رژیم صهیونیستی و تماس‌های تلفنی فرماندهان ارتش عبری را شنود کرده و جی.‌پی.‌اس‌های ارتش عبری را ردیابی کند و حتی با نفوذ به سیستم پخش شبکه‌های ماهواره‌ای و تلویزیونی این رژیم، پیام‌های صوتی و تصویری برای صهیونیست‌ها ارسال کند که این دستاوردی برای مقاومت است. ما اکنون، لحظه‌ای تاریخی در زمینه دستاوردهای نظامی مقاومت فلسطین را پشت سر می‌گذاریم و باید این دستاورد نظامی را با دستاورد سیاسی همسنگ و برابر با آن حفظ کنیم و برای تحقق این هدف، نیازمند حمایت طرف‌های عربی و اسلامی و طرف‌های بین‌المللی هستیم.

آیا می‌توان انتظار یک آتش‌بس مطلوب و مورد نظر مقاومت را داشت؟

ـ تقریبا از همان روزهای چهارم یا پنجم تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه، برخی طرف‌ها درصدد میانجیگری برای آتش‌بس برآمدند و با رهبران گروه‌های مقاومت فلسطین و بویژه جنبش حماس تماس برقرار کردند. گروه‌های مقاومت نیز تعامل منطقی و همراه با تدبیر و درایت با این درخواست‌ها داشتند. برای اولین بار طرح هماهنگ و مشترک طرف‌های فلسطینی و نه تنها جنبش حماس را تدوین کردند و هیات مذاکرات آتش‌بس نیز یکپارچه و میان تمامی گروه‌ها از جمله جنبش‌های حماس، جهاد اسلامی، جبهه خلق و حتی جنبش فتح، مشترک است. امروز صرف‌نظر از این‌که چه طرفی میانجی باشد، خواسته اصلی همه گروه‌های فلسطینی این است که هر گونه توافق سیاسی با حجم دستاوردهای نظامی تطابق داشته باشد. ما امروز بیش از 1900 شهید و نزدیک به ده هزار مجروح داده‌ایم و علاوه بر این، مساجد، مدارس و منازل تخریب شده‌اند و این درست نیست که بدون احقاق حق ملت فلسطین این جنگ پایان بپذیرد. متاسفانه طرف صهیونیستی در پذیرش خواسته‌های ملت فلسطین تعلل به خرج داده و درصدد فریبکاری برآمده است. بر همین اساس، رژیم صهیونیستی با بازسازی باریکه غزه و بازگشایی گذرگاه‌ها مخالفت کرده و فقط با بازگشایی برخی از این گذرگاه‌های منتهی به اراضی اشغالی فلسطین، با شروط و شرایط خاص موافقت کرده است. این رژیم فقط با استفاده فلسطینیان از محدوده سه مایلی سواحل غزه موافقت کرده و بدون پرداختن به مساله آزادی اسرا، خواستار خلع‌سلاح مقاومت شده است. ما با طرف مصری مذاکره نمی‌کنیم، بلکه طرف مصری تنها میانجی است و مذاکرات ما با طرف صهیونیستی است و ما نمی‌توانیم این مساله را قبول کنیم. پاسخ ما به این موضع رژیم صهیونیستی این است که اگر می‌خواهد با خون شهدای فلسطینی بازی کند، پاسخ دندان‌شکنی از سوی گردان‌های قسام و دیگر گروه‌های مقاومت دریافت خواهد کرد؛ هر چند این جنگ ماه‌ها به طول بینجامد. واقعیت این است که ما از سعه صدر برخورداریم و مساله حقی را دنبال می‌کنیم که شهدای زیادی در این راه تقدیم کرده‌ایم. در مقابل، رژیم صهیونیستی نمی‌تواند کاری بیش از همین جنایت‌ها بکند و ما آماده ضربه زدن به آن و در نهایت پیروزی در برابر این رژیم هستیم.

واکنش جهان عرب و نظام‌های عربی در جریان این جنگ را چطور ارزیابی می‌کنید؟

ـ عملکرد جهان عرب و اسلام در این جنگ را می‌توان به دو بخش رسمی و مردمی تقسیم کرد. در سطح مردمی، به لطف خداوند ملت‌های عربی و اسلامی نشان داده‌اند که زنده و پویا هستند و دل آنها به یاد فلسطین و حقانیت و عدالت مساله فلسطین می‌تپد. شکر خدا، کمک‌های انسانی با وجود مشکلات زیاد به فلسطین ارسال می‌شود و این در حالی است که گذرگاه رفح در مرزهای غزه با مصر همچنان بسته است و مشکلات اساسی بر سر نحوه اداره این گذرگاه وجود دارد. کمک‌هایی از سوی الجزایر، سودان، تونس و حتی طرف ترک به غزه ارسال شده است. از سوی دیگر، تظاهراتی هم که در سراسر جهان عرب و اسلام از تهران تا اندونزی و ترکیه و تونس و الجزایر و حتی داخل مصر و برخی کشورهای اروپایی و آمریکایی برگزار می‌شود، نشان‌دهنده پویایی و فعال بودن این ملت هاست. اما نظام‌های عربی و اسلامی هم به دو بخش تقسیم می‌شود: برخی از آنها طرفدار مقاومت هستند، اما تاکنون اقدامی همسنگ پیروزی مقاومت اتخاذ نکرده‌اند و برخی دیگر مخالف مقاومت هستند و علیه آن دست به توطئه می‌زنند. ما خطاب به آنها می‌گوییم نیازی به ارتش‌های شما و کمک‌های نظامی تان نداریم. این وظیفه امت عربی و اسلامی است که به ملت فلسطین کمک‌های نظامی، مادی و لجستیک ارائه کنند؛ زیرا ما تنها ملت تحت اشغال هستیم و براساس قوانین بین‌المللی اجازه داریم با تمام توان در برابر اشغالگران از خود دفاع کنیم و این کار نباید مخفیانه صورت گیرد، بلکه باید کاملا علنی باشد. من همین جا اعلام می‌کنم مقاومت در شرایط ناشی از محاصره، نقش خود را به بهترین نحو انجام داده است و در این شرایط، ما خواستار حمایت سیاسی و لجستیکی امت عربی و اسلامی هستیم و آنها باید به وظایف خود عمل کنند، اما متاسفانه تاکنون علمکرد مناسبی را شاهد نبوده ایم.

عملکرد و موضع جمهوری اسلامی ایران در جنگ اخیر علیه غزه و حمایت‌های آن از گروه‌های مقاومت چطور بوده است؟

مقامات جمهوری اسلامی ایران به عنوان رئیس جنبش عدم تعهد از همان روز نخست جنگ، تماس‌های گسترده‌ای با همتایان خود در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی برقرار کردند تا جلوی ریخته شدن خون ملت فلسطین گرفته شود. در همین ارتباط، اجلاس بین‌المجالس اسلامی و تروئیکا در تهران برگزار و بیانیه شدیداللحن و قاطعانه‌ای مبنی بر لزوم بازگشایی گذرگاه رفح و لغو محاصره غزه صادر شد. برادران ما در وزارت امورخارجه و شخص دکتر محمد جواد ظریف از ارسال کمک‌های بشر دوستانه از طریق یک هواپیما خبر دادند، اما متاسفانه به خاطر مسائل و مشکلات لجستیکی موجود در گذرگاه رفح هنوز موفق به دریافت این کمک‌ها نشده‌ایم. از سوی دیگر، ارتباط ما با مقامات ایرانی همچنان برقرار است و گفت‌وگوهای دوره‌ای به منظور کمک به رفع مشکلات ملت فلسطین در داخل باریکه غزه ادامه دارد.

آمار دقیق خسارت‌های جانی و مادی وارده به طرف فلسطینی در این جنگ چقدر است؟ و در مقابل، چه خسارت‌هایی به طرف صهیونیستی وارد شده است؟

ـ به مصداق این آیه از قرآن کریم که «اگر شما در جهاد گرفتار درد و رنج می‏شوید دشمنان شما نیز از این ناراحتی‌ها سهمی دارند، با این تفاوت که شما امید به کمک و رحمت وسیع پروردگار عالم دارید و آنها فاقد چنین امیدی هستند»، مقاومت فلسطین در این جنگ توانست ضربات سنگینی را به طرف صهیونیستی وارد کند و در مقابل، شهدا و مجروحانی را هم در جریان جنایت‌های غیرانسانی این رژیم تقدیم کرد. آمار شهدا تقریبا به 2000 نفر رسیده است و تقریبا ده هزار نفر دیگر هم زخمی هستند. علاوه بر این، 90 مدرسه به طور کامل تخریب و به ده‌ها مدرسه دیگر نیز خسارت‌های جزئی وارد شده است. در این جنگ 70 مسجد نیز به صورت کامل تخریب شده و پس از پایان مهلت آتش‌بس 72 ساعته، هفت مسجد تخریب شد و در کل، حملات گسترده‌ای به مراکز دینی و عبادتگاه‌ها و بیمارستان‌ها صورت می‌گیرد، این در حالی است که براساس قوانین بین‌المللی و حقوق بشر، این مراکز در شرایط جنگی باید تحت حمایت باشند. این رژیم حتی به هیات‌های رسانه‌ای و خبرنگاران نیز رحم نمی‌کند و برخی محله‌های مسکونی را به صورت کامل مورد هدف قرار داده و به ده‌ها بیمارستان نیز خسارت زده است. همان طوری که می‌بینید، همه این خسارت‌ها به بخش‌ها و افراد غیرنظامی وارد شده است و بصراحت می‌توان آن را جنایت ضد انسانی و جنایت جنگی دانست که عاملان آن باید در دادگاه‌های بین‌المللی و دادگاه کیفری بین‌المللی محاکمه شوند.

اما درباره خسارت‌های وارده به طرف صهیونیستی باید گفت آمارهای طرف صهیونیستی کاملا کذب و دروغ است. آنها مدعی هلاکت 70 نظامی صهیونیستی و زخمی شدن ده‌ها نفر هستند، اما اگر بخواهیم آمارهای ارائه شده در مطبوعات عبری زبان و نه منابع مقاومت را مد نظر قرار دهیم، می‌بینیم روزنامه صهیونیستی هاآرتص از مجروح شدن 1067 صهیونیست خبر داده است. مدیر بیمارستان «کرسا» از انتقال 1067 نظامی صهیونیستی به این بیمارستان خبر داده و اعلام نکرده است چند نفر از آنها به هلاکت رسیده و چند نفر دیگر زخمی شده‌اند. صدها جنازه شبانه در طرف صهیونیستی تشییع و به خاک سپرده می‌شوند و رسانه‌های صهیونیستی از آن خبردار نمی‌شوند. رژیم صهیونیستی حتی قانونی وضع کرده است که انتشار اخبار مربوط به خسارت‌های جانی به ارتش عبری را جرم و غیرقانونی اعلام می‌کند. از این رو، آمار دقیقی برای استناد وجود ندارد و مقاومت نیز ساز و کار ویژه‌ای برای مشخص کردن این آمارها ندارد. اما حجم خسارت‌های نظامی به این رژیم در هر روز 150 میلیون شکل برآورد شده و از سوی دیگر، این جنگ اقتصاد تل آویو را فلج کرده و شهر نهاریا به عنوان «قطب گردشگری» این رژیم به شهر اشباح تبدیل شده است. ده هزار نفر از صهیونیست‌های ساکن شهرک‌های جنوب فلسطین اشغالی و در مجاورت باریکه غزه منازل خود را ترک کرده‌اند و با وجود اعلام مقامات صهیونیستی مبنی بر بازگشت آرامش به این مناطق، هنوز به خانه‌های خود بازنگشته‌اند و به نظر می‌رسد هرگز به منازل خود برنگردند.

علاوه بر هزینه‌های امنیتی، نظامی و اقتصادی، باید هزینه‌های دیگری را نیز به حجم خسارت‌های وارده به اسرائیل اضافه کرد؛ چرا که این رژیم هم‌اکنون در بحران دیپلماتیک به سر می‌برد. تظاهراتی که در خیابان‌های لندن و دیگر شهرهای اروپایی و حتی آمریکا برگزار می‌شود، تظاهرات فلسطینی‌ها نیست، بلکه شهروندان این کشورها با وجدان‌های بیدار خود به حمایت از فلسطین برخاسته‌اند و رژیم صهیونیستی و جنایت‌های آن را محکوم می‌کنند. این انزوای سیاسی، خسارتی واقعی به طرف صهیونیستی وارد می‌کند. همان رژیمی که بدون حساب و کتاب و ترس و واهمه از هیچ طرفی به تاخت و تاز می‌پرداخت، اکنون در بحران قرار گرفته است و از سوی دیگر، ملت‌های غربی، دولت‌های خودشان را به خاطر سیاست‌های یک بام و دو هوا و طرفداری آشکار از رژیم صهیونیستی بازخواست خواهند کرد.

توان موشکی جنبش حماس دشمن صهیونیستی را کاملا شگفت‌زده کرد. حماس با وجود محاصره و محدودیت‌های متعدد چطور به این قدرت موشکی دست یافته است؟

همان‌طور که گفتید، قدرت موشکی حماس نه تنها رژیم صهیونیستی، بلکه تمامی طرف‌هایی را که به نابودی مقاومت امید داشتند، شگفت زده کرد. حماس در شرایط محاصره هفت ساله و در حالی که باریکه غزه از دسترسی به مواد غذایی، آب و خیلی نیازهای دیگر محروم بود، توانسته است به لطف خداوند به قدرت موشکی قابل توجهی دست یابد و طی سال‌های گذشته و جنگ‌های قبلی تجارب زیادی کسب کند و در عین حال، برخی تجارب و فناوری‌ها را هم از کشورهای دیگری مانند ایران کسب کرده است. اما مهم تر از همه اینها اعتماد به خداوند و خوداتکایی مقاومت است. تقریبا سه سال است که مقاومت در غزه دست به تقویت توان موشکی خود زده است و محمد ضیف، فرمانده کل گردان‌های قسام تقریبا اوایل سال 2003 پیشرفت‌های نظامی برای گردان‌های قسام را در دستور کار قرار داد و هواپیماهای بدون خلبان نیز بر همین اساس طراحی و ساخته شد. سلاح تک تیراندازی (قناصه) موسوم به «غول» که منتسب به شهید «عدنان غول» فرمانده قسامی مسئول اتخاذ تصمیم بهینه‌سازی این سلاح است، دو کیلومتر برد مفید و 6/14 میلی‌متر قطر دارد. همه اینها لطف خداوند و در مرحله بعد مرهون اراده مبارزان مقاومت است. مساله مهم در این میان حمایت مردم از مقاومت است و با وجود حجم بالای شهدا و فاجعه انسانی به تمام معنا، تمامی ملت فلسطین اعم از مرد و زن و بزرگ و کوچک در این جنگ طرفدار مقاومت هستند. همین حمایت گسترده، مقاومت را به دفاع از این ملت ترغیب و تشویق می‌کند و به آن قدرتی می‌دهد که غیرممکن‌ها را ممکن بسازد و حقوق این ملت را به آن برگرداند.

مساله دوم، حقانیت فلسطین است؛ به طوری که این مساله نیازی به وکیل مدافع ندارد. این مساله خون و شمشیر است که در کربلای آشکار امروز خون بر شمشیر پیروز می‌شود و همگان آن را بوضوح مشاهده می‌کنند. مساله سوم، اراده مقاومت است و همان طور که چند روز پیش همگان مشاهده کردند، 24 مبارز فلسطینی پس از 13 روز از یک تونل خارج شدند. آنها در این مدت روزه‌داری می‌کردند و خودشان در گفت‌وگو با برخی رسانه‌های جنبش حماس اعلام کردند هر روز تنها نصف خرما مصرف می‌کردند. علاوه بر این، لوله آبی در این تونل قرار داشت که رژیم صهیونیستی در جریان بمباران‌های خود آن را هدف قرار داده بود و مبارزان قسام از آن آب می‌خوردند، اما طی روزهای اخیر آب به حدی رسیده بود که خطر غرق شدن، مبارزان را تهدید می‌کرد. در نهایت این مبارزان با شادی و خوشحالی از تونل خارج شدند و دوباره به جمع دیگر مبارزان پیوستند. لذا، حمایت مردم، حقانیت آرمان فلسطین و اراده مقاومت، به لطف خدا غیرممکن‌ها را ممکن کرده است.

مردم غزه چه انتظاری از جامعه بین‌الملل دارند؟

جامعه بین‌الملل از سال‌ها قبل پیام‌های منفی به ملت فلسطین می‌دهد و بصراحت از رژیم صهیونیستی طرفداری می‌کند و این وضع از مدت‌ها قبل و از همان زمان اشغال سرزمین فلسطین به همین روال بوده است. امروز که چهره پلید رژیم صهیونیستی برای جامعه بین‌الملل آشکار شده است و جهانیان از طریق تصاویر تلویزیونی و مطالب رسانه‌ها و نیز کاروان‌های لغو محاصره غزه از جنایت‌های این رژیم مطلع شده‌اند و می‌بینند که از چه بمب‌هایی برای تخریب منازل استفاده می‌شود، باید مقامات جنایتکار صهیونیستی را در دادگاه‌های بین‌المللی و دادگاه‌های رسیدگی به جنایت‌های ضد انسانی محاکمه کنند. نمی‌توان قبول کرد که این جنگ تمام شود و رژیم صهیونیستی همچنان از مصونیت سیاسی برخوردار باشد. این رژیم باید مجازات و محاکمه شود و این مسئولیت جامعه بین‌الملل است.

در سطح رسمی نیز نمی‌توان پذیرفت که بان‌کی‌مون دبیر کل سازمان ملل روایت رسمی رژیم صهیونیستی را قبول کند. آیا قرار است بان‌کی‌مون فقط هنگامی که مدرسه سازمان ملل هدف قرار می‌گیرد، موضعگیری کند؟ آیا آنهایی که در مدارس دیگر پناه گرفته‌اند، جزو ملت فلسطین به شمار نمی‌روند؟ از سوی دیگر، دولت‌های غربی و در راس آنها آمریکا باید از نقض اصول اخلاقی و انسانی که خودشان وضع می‌کنند، خودداری کنند و ضمن دست کشیدن از جانبداری آشکار از رژیم صهیونیستی، حق ملت فلسطین را رعایت کنند. ما از آنها کمک مالی نمی‌خواهیم، بلکه تنها خواستار اتخاذ موضع سیاسی واقع‌بینانه هستیم؛ هر چند حمایت از ملت فلسطین وظیفه آنهاست. موضع برخی حامیان مالی فلسطین نیز منافقانه است؛ چطور آنها نمی‌توانند قراردادهای تسلیحاتی خود را با رژیم صهیونیستی لغو کنند؟ بیشتر کشورهای اروپایی با رژیم صهیونیستی قراردادهای تسلیحاتی دارند و این به معنای آن است که ملت فلسطین با سلاح‌های اروپایی و آمریکایی شهید می‌شود. بالگردهای آپاچی در شیکاگو و تانک‌ها در آلمان ساخته می‌شوند و باید به این دورویی پایان داده شود و حق ملت فلسطین بر اساس معیارهای اخلاقی و انسانی رعایت شود.

موضع تشکیلات خودگردان فلسطین در جنگ اخیر را چطور ارزیابی می‌کنید؟

متاسفانه تشکیلات خودگردان در قبال این تجاوز خیلی دیر موضعگیری کرد و وزارت بهداشت و دیگر وزرای دولت وحدت ملی به وظایف خود در قبال ساکنان غزه عمل نکرده‌اند و نخست وزیر هم هنوز به باریکه غزه سفر نکرده است. ما در زمینه آشتی ملی راه زیادی در پیش داریم و باید بر اساس شرایط جدید تعامل کنیم.

آینده جنگ کنونی در غزه و مذاکرات آتش بس را چطور ارزیابی می‌کنید؟

ما چاره‌ای جز تحقق خواسته‌های ملت فلسطین نداریم و بر همین اساس، جنبش حماس آماده مقاومت و رویارویی با دشمن صهیونیستی است و این راه را تا آزادسازی سرزمین فلسطین ادامه می‌دهد و اگر نتانیاهو دست به ریسک دیگری بزند، مقاومت آماده واکنش در برابر آن و وارد کردن ضربات سنگین‌تر به آن است.

یوسف رضا​زاده / جام جم