براساس تازهترین آماری که از میزان حضور مسؤولان دولتی در صدا و سیما به دست آورمده، دولتیها از مدیران استانی گرفته تا معاون اول رئیسجمهور در کمتر از 10ماه، حجم وسیعی از زمان برنامههای صدا وسیما را به خود اختصاص دادهاند.
این آمار خیرهکننده که در 2 بازه زمانی اول مرداد 1392 تا اول خرداد 1393 برای مراکز استانی و اول مرداد 1392 تا آخر فروردین 1393 برای شبکههای سراسری بررسی شده، تنها بخشهایی از اختصاص برنامههای صدا و سیما به مسؤولان دولتی را مورد محاسبه قرار داده است.
در این گزارش، حضور مسؤولان قوه مجریه در برنامههای صدا و سیمای مراکز، گزارش عملکرد گفتوگوی ویژه خبری شبکه 2 با موضوع حضور مسؤولان قوه مجریه، گزارش عملکرد تولید و پخش برنامههای شبکه یک با موضوع حضور مسؤولان قوه مجریه، حضور مسؤولان قوه مجریه در برنامهها و بخشهای خبری شبکه خبر، حضور مسؤولان قوه مجریه در برنامههای شناسنامه و دیروز، امروز، فردا و حضور مسؤولان قوه مجریه در شبکهها و حوزههای صدا مورد بررسی قرار گرفته است.
بررسی آمار محدود جداول زیر نشان از ترافیک 250هزار دقیقهای(بیش از 4هزار ساعت) دولتیها روی آنتن رسانه ملی دارد بهگونهای که گویی یک تکصدایی بیسابقه دولتی در این رسانه دنبال شده است. این حجم وسیع از حضور مقامات دولتی در برنامههای صدا و سیما در شرایطی است که برخی مقامات دولتی و مشاوران رئیسجمهور همواره تلاش کردهاند اینگونه القا کنند که آنتن تلویزیون و رادیو به اندازه کافی در اختیار دولت نیست!
این درحالی است که امکانات صدا و سیما به صورت ویژهای دربست در دست دولت قرار گرفته و این موضوع البته بارها از سوی برخی منتقدان دولت به عنوان یک عملکرد قابل انتقاد از سوی صدا و سیما مطرح شده است. به عنوان نمونه منتقدان مفاد توافق ژنو بارها از رئیس صدا و سیما خواستهاند زمانی را در اختیار آنان قرار دهد تا از طریق این تریبون ملی درباره آسیبها و خطرات این توافقنامه روشنگری کنند با این حال هر بار به در بسته خوردهاند. حتی نامه 110 نماینده مجلس به رئیس صدا و سیما برای نقد توافق ژنو در رسانه ملی نیز تاکنون به تحقق این خواسته آنها منجر نشده است.
در مجموع صدا و سیما در شرایط فعلی نهتنها به نوعی تریبون یکطرفهای برای دولت شده بلکه با سانسور منتقدان دولت هم به نوعی به پاستورنشینان کمک میکند. از سوی دیگر بررسی عملکرد دولت نیز نشان میدهد یک نوع منش و مشی در میان برخی دولتیها نسبت به منتقدان وجود دارد که جریان تکصدایی را قوت میبخشد.
به عنوان نمونه اقدامات دفتر رئیسجمهور در نحوه تنظیم برنامههای گفتوگوی زنده آقای روحانی با مردم بهگونهای بود که به اعتراض اهالی رسانه منجر شد و در نهایت پای هیات نظارت بر صدا و سیما را به میان آورد. موضوع عدم تعامل با رسانههای منتقد نیز وجه دیگری از این مشی است.
طی ماههای اخیر اخباری مبنی بر راه ندادن خبرنگاران برخی رسانههای منتقد دولت به نهاد ریاستجمهوری و جلسات هیات دولت منتشر شد.(وطن امروز)
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد