آلودگی صوتی هر نوع صدای ناخواسته ای است که باعث بر هم زدن آرامش و تمرکز افراد در حین انجام کار می شود. بیشترین منابع سر و صدا در محیطهای شهری ناشی از وسایل حمل و نقل است که به سه گروه اصلی ترافیک جادهای،ترافیک هوایی،ترافیک ریلی تقسیم میشوند.
در این بین سر و صدای ناشی از وسایل حمل و نقل جادهای شامل موتورسیکلت ، ماشینهای سواری، ماشینهای سنگین و نیمه سنگین سهم عمدهای در تولید آلودگی صوتی شهرها بخصوص شهر تهران دارند.
سهم متهمان اصلی آلودگی صوتی در ایجاد هیاهوی پایتخت
در شهر تهران 25 درصد وسایل حمل و نقل جادهای را موتورسیکلتها تشکیل میدهند که صدایی نزدیک به 83 دسیبل در فاصله 10 متری خود تولید می کنند. 60 درصد وسایل حمل و نقل جادهای را خودروهای سواری در بر میگیرد که در بین آنها خودروی پیکان طبق اندازهگیریهای بعمل آمده صدای 81.6 دسیبل را در فاصلة 7.5 متری، تولید می کند.
با توجه به اطلاعات بدست آمده در شرکت کنترل کیفیت هوا در خیابانها و اتوبانهای شهر تهران نزدیک به 47.8 درصد خودروهای سواری صدایی بالاتر از 81 دسیبل ایجاد میکنند در حالیکه استاندارد آلودگی صوتی برای خودروهای سواری 74 دسیبل است.
تهران در صدر شهرهای پر سر و صدای جهان
دومین منبع صدا بعد از خودروهای سواری در حال حاضر موتورسیکلتها هستند که اگزوز آنها بدون استفاده از سایلنسر صدایی بیش از 90 دسیبل ایجاد می کند. در مناطق مرکزی شهر تهران تعداد موتورسیکلتها به مراتب بیشتر است و با توجه به تردد بیش از 3 میلیون خودرو در شهر تهران این شهر از لحاظ آلودگی صوتی در صدر کشورهای جهان قرار می گیرد.
با اندازه گیریها و مدلسازیهای انجام شده توسط واحد مدیریت و پایش آلودگی صدا، مقادیر تراز صدا در بدنه بزرگراههای تهران در دوره روز حدود 70 الی 80 دسیبل آ است که 15 دسیبل از حد مجاز مناطق مسکونی یعنی 55 دسیبل آ بالاتر است. این وضعیت برای مراکز درمانی و آموزشی بسیار بغرنج تر است. بزرگراهها بعلت تردد تعداد خودرو بیشتر و سرعت بالاتر، دارای آلودگی صوتی بالاتری هستند. بر پایه همین اطلاعات میزان تراز صدا در ده سال گذشته 8 الی 9 دسیبل آ افزایش پیدا کرده است.
در نقشه های مدلسازی نزدیک به 1700 مرکز آموزشی و درمانی در 20 منطقه شهرداری تهران در معرض آلودگی صوتی بالاتر از حد مجاز قرار دارند. بر پایه آمار تحلیل شده توسط این واحد، 76 درصد مراکز درمانی و 32 درصد مراکز آموزشی دارای آلودگی صوتی بالاتر از حد مجاز، در شرایط بحرانی آلودگی صوتی قرار دارند. یعنی میزان آلودگی صوتی آنها بیش از 15 دسیبل آ از حد مجاز فراتر است. کاهش این میزان تراز صدا بسیار مشکل و در بعضی موارد غیر ممکن است.
میزان آلودگی صدای موتورسیکلت های در حال تردد طی سنجش های بدست آمده توسط شرکت کنترل کیفیت هوا برابر با 83 دسیبل آ است، در حالی که میزان حد مجاز باید 77 دسیبل آ باشد. میزان تراز صدای اگزوز موتورسیکلت های موجود بطور متوسط 92 دسیبل آ است که طبق استاندارد باید به 86 دسیبل آ برسد.
منطقه پر سر و صدای تهران
براساس آخرین بررسی ها از وضعیت آلودگی صوتی پایتخت آلوده ترین قسمت شهرها از لحاظ آلودگی صوتی، مناطق مرکزی و پرترافیک، مناطق جنوبی و پرجمعیت بویژه مناطقی که ریل راه آهن از آنها می گذرد یا در مسیر پرواز هواپیماها قرار دارند، است.
بررسی ها نشان می دهد مراکز آموزشی در کلانشهرها از گزینه های اصلی هستند که در معرض آلودگی صوتی قرار دارند، در تهران 95 درصد مراکز درمانی در معرض آلودگی صوتی بیش از حد مجاز قرار دارند.
در شهر تهران بالغ بر 40 بزرگراه وجود دارد که عبور و مرور خودروها در این بزرگراه ها و صدایی که تولید می کنند، مهم ترین عامل آلودگی صوتی است که در بسیاری مواقع آلودگی صوتی در این محل ها به 75 تا 85 دسی بل می رسد، بنابراین می توان گفت شهروندانی که منازل مسکونی آنها در اطراف بزرگراه هاست از لحاظ آلودگی صوتی در شرایط بحرانی قرار دارند.
براساس بررسی های صورت گرفته طی 10 سال گذشته میزان متوسط آلودگی صوتی در تهران 8 تا 9 دسیبل افزایش پیدا کرده است .
آخرین گزارش از وضعیت آلودگی صوتی در پایتخت نشان می دهد: به ترتیب ده منطقه پر سر و صدای شهر تهران 6، 10، 11، 12، 7، 13، 3، 19، 18 و 2 هستند که با توجه به تعداد و سرعت خودروها در این مناطق، مقدار کیلومتر پیمایش خودروها و توزیع نوع آنها، در هر منطقه و میزان اتوبانهای موجود این تقسیمبندی انجام شده است.
تهران در کشور رتبه اول آلودگی صوتی را از آن خود کرده است، آلودگی صوتی در شهر تهران 15 تا 25 دسیبل فراتر از حد مجاز بوده و این به معنای شرایط اضطرار آلودگی صوتی است.( مهر )
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد