اولین سریال با موضوع موسیقی زیر‌زمینی

راهرو مدرسه با پوسترهای رنگی طراحی شده و کلاس‌های درس با اسامی خارجی و فارسی همچون استودیو‌های پخش شبکه‌های تلویزیونی نامگذاری شده است تا بخش‌هایی از سریال طنز سیگنال موجود است در این محل ضبط شود. اولین سکانسی که امروز اینجا تصویربرداری می‌شود، مربوط به اتاق فکر شبکه تلویزیونی است. در وسط اتاق، میزی مستطیل شکل با هفت صندلی طراحی شده و روی میز انواع میوه‌های فصل، نوشیدنی و فنجان چای دیده می‌شود. دیوارهای اتاق هم با پوسترهای مرتبط پوشانده شده است.

بازیگران این سکانس مرضیه صدرایی، لاله صبوری، حامد وکیلی، سحر ولدبیگی، امید روحانی، سیامک انصاری و جواد رضویان هستند. بعد از تمام شدن گریم براساس میزانسنی که طراحی شده، روی صندلی‌ها می‌نشینند. مظلومی کارگردان سریال و تعدادی از همکارانش در اتاق دیگری جلوی مانیتور نشسته‌اند و کیفیت تصویر و صدا را چک می‌کنند. مظلومی می‌گوید: جواد، کمی صندلی را عقب ببر تا روی صورت سیامک سایه نیفتد. سپس بسته تصویر صورت سحر ولدبیگی را می‌خواهد و بعد می‌گوید: تصویر واضح و خوب است.

در این زمان سحر ولدبیگی می‌گوید: همیشه خوبم! یکی از دوستانش با خنده پاسخی به او می‌دهد.

مظلومی به کیوان جمالی دستیار کارگردان که در موقعیت اتاق فکر مستقر است، از طریق بی‌سیم می‌گوید: اینها را هول بده وگرنه، حالا حالاها اینجا هستیم. صورت جواد رضویان عرق کرده و گریمور سریع عرق صورتش را خشک کرده و دوباره وی را گریم می‌کند.

مظلومی ادامه می‌دهد: یکی جواد را بگیرد، اینقدر سیامک را اذیت نکند. به گریمور بگو زود باشد اینها چکار می‌کنند؟

جمالی پس از اعلام آمادگی هنرمندان و عوامل فنی رو به بازیگران می‌کند و می‌گوید: در حین بازی خوردن میوه فراموش نشود.

مظلومی کارگردان سریال از جلوی مانیتور حرفش را ادامه می‌دهد: جواد به صندلی تکیه بدهد! با شمارش معکوس سه، دو، یک و گفتن حرکت، ضبط این سکانس که مربوط به قسمت 23 است، شروع می‌شود.

مظلومی: کات؛ بوم صدا پایین آمد.

سیامک انصاری می‌گوید: اگر سایه بوم نبود کار دو ماه قبل تمام شده بود.

بعد از تنظیم بوم صدا و آمادگی همه عوامل، ضبط مجدد شروع می‌شود.

کارگردان: با صبور (سیامک انصاری) شروع می‌کنیم.

صبور: خوشحالم اتاق فکر جدید تشکیل شده. در اتاق فکر قدیم یک سری کارهای خیلی زشت کردیم!

لی‌لی عطسه می‌کند در ادامه سوسن (لاله صبوری) روی میز می‌زند و رو به پرویز می‌گوید: پرویز با داداشم درست صحبت کن... این سکانس چند بار تکرار می‌شود.

اعضای اتاق فکر در‌باره موضوعی بحث و گفت‌و‌گو می‌کنند در نهایت همه رو به یک نفر می​کنند تا وی مسئولیت کار را قبول کند. صبور رو به شخص مورد نظر کرده و می‌گوید: بیننده، برفک تلویزیون به مراتب از قیافه کریه تو بیشتر است!

مظلومی: تصویر بسته صبور (سیامک) را بدهید، با شنیدن صدای پیامک حالت چهره وی تغییر می‌کند و صدای گوشی را قطع می‌کند.

ضبط این سکانس تمام می‌شود. مظلومی و بازیگران وارد راهرو می‌شوند و ضمن نوشیدن چای متن سکانس بعدی را می‌خوانند. سپس روی صندلی نشسته دورخوانی و تمرین می‌کنند. با حرکت دست مظلومی هر کس نقش خودش را می‌گوید. در آخر تمرین همگی به این نتیجه می‌رسند که در بخشی از این سکانس به دلیل صحبت کردن چند نفر با هم سر و صدا زیاد است و بیننده چیزی متوجه نمی‌شود. اگر بین صحبت آنها مکث‌های چند ثانیه‌ای باشد کار زیباتر می‌شود.

صبر و حوصله

مهدی مظلومی کارگردان سریال معتقد است کارگردانی سریال طنز سخت‌تر است، چون درآمدن لحظه‌های کمدی در هر سکانس کمی سخت است. در سریال طنز چهره، لحن و حرکات بازیگر هم حرف می‌زند. در ضمن دوستانی که کار طنز انجام می‌دهند، کمی با دیگران فرق دارند خیلی باانرژی و شاد هستند. گاهی در زمان ضبط خودشان خنده‌شان می‌گیرد و شاید کار تصویر‌برداری حتی یک ساعت به تاخیر بیفتد.

عوامل فنی که آماده می‌شوند، تمرین این‌بار به شکل عملی انجام می‌شود و یکی از دستیاران کارگردان به امید روحانی می‌گوید: تمرین است اینقدر انرژی نگذار و او پاسخ می‌دهد: می‌خواهم در زمان ضبط حس واقعی داشته باشم.

در زمان تمرین عملی کارگردان سریال و دستیارانش به نوع برخوردهای فیزیکی، شیوه راه رفتن و نوع حرکت بدن بازیگران توجه دارند و به همین دلیل چند بار این سکانس تمرین می‌شود تا آنچه مد نظر مظلومی است، ارائه شود.

در سریال سیگنال موجود است، محمود بصیری؛ چهره قدیمی و نام‌آشنایی که سال‌ها پیش در سریال آرایشگاه زیبا نقش‌آفرینی کرده بود، بعد از چند سال دوری جلوی دوربین می‌آید.

تب خوانندگی

مسعود فرخنده طینت تهیه‌کننده سریال که فوق لیسانس ادبیات نمایشی دارد و حدود ده سال است در زمینه کارگردانی و تهیه‌کنندگی فعالیت دارد، درباره سریال سیگنال موجود است می‌گوید: تب خوانندگی و بحث موسیقی زیرزمینی در جامعه بالا است، اما تاکنون در زمینه موسیقی زیرزمینی سریال ساخته نشده و این مساله خط اصلی داستان را تشیکل می‌دهد. هدف اصلی از ساخت این سریال نیز اشاره به تلاش شبکه‌های ماهواره‌ای برای ضربه زدن به کانون خانواده‌هاست. در این سریال ضمن روایت اتفاقاتی که برای پرهام (رضا نامی) می‌افتد، شاهد اتفاقات دیگری نیز هستیم.

فرخنده طینت در ادامه بر این موضوع تصریح می‌کند: نگاه ما در سریال شعاری و غلوآمیز نیست و تلاش شده تا جایی که امکان دارد مسائل روز جامعه را با کمک بازیگرانی همچون جواد رضویان، سیامک انصاری، مهران غفوریان، علی صادقی، لاله صبوری، سحر ولدبیگی و دیگر هنرمندان این سریال در قالب طنز بیان کنیم.

فرخنده ‌طینت تهیه‌کننده سریال همچنین درباره‌ ویژگی‌های کلی سریال می‌گوید: در قالب طنز و با رویکردی غیرمستقیم برنامه‌های شبکه‌های مخرب ماهواره‌ای نقد شده است. پیش‌تولید سریال حدود پنج ماه پیش شروع شده و کارتولید هم از چهارم خرداد آغاز و رسما کلید خورد. هر روز از ساعت 7 صبح تا ساعت 6 بعدازظهر بچه‌ها کار می‌کنند، در مواردی شب هم ضبط داشتیم. همین جا لازم می‌دانم از امیر برادران نویسنده فیلمنامه، تمامی هنرمندان عوامل فنی و هماهنگی تشکر کنم.

مسعود فرخنده طینت در‌باره لوکیشن‌های سریال سیگنال موجود است، می‌گوید: فضای داستان به گونه‌ای طراحی شده که بعضی از دوستان فکر می‌کردند لازم است بخش‌هایی از سریال خارج از کشور ضبط و تولید شود، ولی همه لوکیشن‌ها در ایران است. خانه‌ای در میدان هروی خیابان وفامنش، خانه‌ای در شهرک راه‌آهن، کافی‌شاپ هتل شیان و مدرسه راهنمایی نواب صفوی لوکیشن‌های اصلی سریال هستند.

حاشیه

در زمانی که نورپردازی و دوربین‌ها تنظیم می‌شوند، همگی درباره مسائل مختلفی شروع به صحبت می‌کنند در این بین از جواد رضویان می‌پرسم تا به حال سوار مترو شده‌اید؟

می‌گوید: من تا حالا سوار نشدم. چون نمی‌دانم برخورد مردم چطور است؟ یک نفر عکسی که در گوشی تلفن همراه خود داشت نشان داده و می‌گوید: با چنین صحنه‌ای مواجه می‌شوی.

رضویان ادامه می‌دهد: چند روز پیش توی کارواش پوستم را کندند. کلافه شده بودم سوار تاکسی هم نمی‌توانم بشوم، اگر فقط چند تا عکس دسته‌جمعی باشد مشکلی نیست، ولی هر کسی می‌خواهد عکس تکی بگیرد و بقیه ماجرا...

در پایان تمرین حامد وکیلی که نقش پدر پرهام را که پسری بیست و سه ساله است دارد، می‌گوید: در این سریال رابطه پدر و پسر به تصویر کشیده می‌شود، هرچند ژانر سریال کمدی است ولی در بعضی جاها برخورد‌های پدر تحکم‌آمیز است و همین مساله خود سبب بروز مشکلاتی برای پرهام می‌شود.

لاله صبوری (سوسن) مادر پرهام که اولین کار طنز خود را با کارگردانی مهدی مظلومی شروع کرده نیز می‌گوید: پرهام پسری است که بر اثر محبت بی‌اندازه مادرش لوس شده و عشق خوانندگی مشکلاتی برای پرهام و خانواده‌اش به وجود می‌آورد. لاله صبوری می‌گوید: من نقش مادرانه‌ام را دوست دارم. سیامک انصاری نیز می‌گوید: اگر سریال پخش شود و بعد در موردش صحبت شود، بهتر است زیرا در آن زمان مخاطب با شخصیت‌های سریال رابطه برقرار کرده است. وقتی با گروه خداحافظی می‌کنم، نمایی دیگر برای برداشت آماده می‌شود. (سیما پویا/ ضمیمه قاب کوچک)