یادداشت

صدا و سیما و مجلسی موثر

هر متاعی را ز هر مجموعه جستن کاهلی است / بوی داغ از اجتماع لاله‌کاران می‌رسد
کد خبر: ۷۳۳۱۸۹

تسمیه در جهان ما انسان‌ها مسئولیت‌آور است. این که فرهنگستان هنر باشی یا دانشکده ادبیات و هنر یا حوزه یا دانشگاه، مکان‌ها و مقام‌ها و نام‌ها وظایفی را متذکر می‌شود که گوینده خود را و دیگران را بدان متوجه می‌سازد. باری انگیزه این تذکره برنامه شورانگیز عاشورای حسینی بود از سیمای جمهوری اسلامی ایران. در محفلی همه عالمان دین و خردمندان و فرهیختگان امت از مرد و زن که حجت‌الاسلام عارف ادیب آقای فاطمی نیا خطیب آن مجلس بود و به اقتباس از فرمایشات آن بزرگ شاید گفت:

مجلس نه چون هر مجلسی

منبر نه چون هر منبری

مجلسی و منبری چنان موثر و ارجمند که فرهنگستان هنر وظیفه خود دانست ضمن سپاس از گوینده و شنونده، رسانه را بدین قَدَر سپاس گزارده یادآور شود که گاه به گوینده‌ای توانا که سخنْ نیکو می‌گوید و سخنِ نیکو می‌گوید و محیط سخن نیز به اعتبار مقامِ مکانش و مرام شنوندگانش برنامه‌ای پدید می‌آید که لاتَسْئَل مپرس. باری رفتار و گفتار به مقتضای حال و مقال در بلاغت اصل اصیلی محسوب می‌شود که نه تنها در تغریر که در تحریر و تصویر نیز جایگاه خود را دارد. بلاغت رسایی است تا معلوم باشد که مکان، دلالت خود را دارد و زمره حضور دلیل شخص و شان خویشند چنان‌که مصلا و مصلی و محصل و مَدرس و بالاخره مجلس و اهل آن هر کدام حاکی از دقایقی است که به صد دفتر سخن به گفتار نمی‌آید چنان‌که گفته‌اند: دو صد گفته چون نیم کردار نیست.

آنچنان‌که حضور مثلاً علمای اَعلام و طلبه علوم در مجلسی آن هم در کمیت چشمگیر دلیل اهمیت و ارجمندی آن مجلس است فَتَاَمَّل. اما درباره گوینده و خطیب یکی چون فاطمی نیا به دلیل احاطه بر معارف دین و مذهب و ادب منظوم و منثور و تاریخ و تذکره و نیز فصاحت و بلاغت گفتاری به خویشتن قادر به انجام اجرای برنامه‌ای شورانگیز است لیکن در مورد دیگران می‌توان هر آن که را به جهت برنامه‌ای دعوت می‌کنند در معرض موضوع برنامه قرار دهند تا خود را مجهز و آماده سازد و نیز برای گوینده رسمی به وسیله نویسنده لایق اهل تحقیق «تِکْستی» تهیه شود که جامع و مانع باشد و اینچنین برنامه‌ها به مختصر عنایتی توجه صالح و طالح را برانگیخته به هدف خویش می‌رسد. به هر حال چند بیتی از جهت تکریم گوینده‌ای که در تعلیم، دستی بلند و به انگیختن امید و بیم دمی ارجمند دارد.

مجلس نه چون هر مجلسی/ منبر نه چون هر منبری

ثارالله است او در جهان/ تا لطف حق را بنگری

خود را اگر قربان کنی... / روزی به‌پای دلبری

ز اسرار عاشورای گل/ چون بلبلان بویی بری

خون خدا خون حسین/ شاید که در خون ننگری

خون حسین خون خدا/ وحدت نگر تا رَه بری

در بند خون کیستی/ ای بنده کز آن نگذری

هین روز عاشوراست/ این هان ای غریم سروری

شاید برون آید ز غیب/ آن دست و تیغ حیدری

بنیاد ظلمت بر کند/ زین دهر از ظلمت بری

زین معبد پیغمبران/ زین مسجد پیغمبری

باری ادب را پاس دار/ ای تازی ای ترک ای دری

شاید به مجلس بگذرد/ زهرا به مهر مادری

زین روی گفتند عاشقان/ شرم است شرط دلبری

شرم از خدا و از رسول/ وز آدم و جن و پری

کاین مجلس و منبر همان/ بر رغم کوری و کری

برپاست دائم کز سری/ برجاست هل مَن ناصری

باری ببین ای دیده ور/ شاید که اقرار آوری

این گفت پور فاطمه است/ آن عارف ترک دری

مجلس نه چون هر مجلسی/ منبر نه چون هر منبری

علی معلم‌دامغانی / ‌رئیس فرهنگستان هنر

newsQrCode
برچسب ها: یادداشت
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها