نصیریان: «میوه ممنوعه» در زمان پخش سانسور شد

بعضی هنرمندان به قدری پخته و صاحب فکر و اندیشه هستند که هر بار هم با آنها مصاحبه کنی، حرف‌های زیادی برای گفتن دارند و این امکان را در اختیار شما قرار می‌دهند که از زاویه جدیدی به زندگی آنها بپردازی، یکی از این افراد استاد «علی نصیریان» است. استادی که خاطرات بسیاری دارد و البته آنقدر شیرین سخن می‌گوید که هرچه پای حرف‌هایش بنشینی همه سراسر نکته است و پند اندرز. با او که این روزها سرگرم بازی در فیلم «ایران برگر» مسعود جعفری جوزانی است به گفت‌و گو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید:

امسال در قیاس با سال‌های قبل شما پرکار تر شدید و در چند فیلم سینمایی و تئاتر حضور پیدا کردید علت این پرکاری چه بود؟

-من همیشه بر اساس کیفیت پیشنهادهایی که دارم دست به انتخاب می‌زنم اگر این پیشنهادها در سطح خوبی قرار داشته باشند و به نوعی وسوسه بازی را در من ایجاد کند در آن حضور پیدا می‌کنم در غیر این صورت ترجیح می‌دهم به استراحت بپردازم .

یک نقش باید چه ویژگی داشته باشد که این وسوسه در شما ایجاد شود؟

-باید متن به گونه‌ای باشد که یک کشش حسی را در من ایجاد کند و به لحاظ روحی درگیرش شوم به همین خاطر وقتی نقشی به من پیشنهاد می‌شود به سرعت شروع به خواندنش می‌کنم هنوز هم انگیزه زیادی برای خواندن فیلمنامه‌ها دارم و این شوق در من کم نشده است. چرا که دوست دارم ببینم چه نقشی برای من در نظر گرفته شده و آن کاراکتر تا چه حد در پیشبرد داستان اثر گذار است. هرقدر پیچیدگی و درام ماجرا و شخصیت بیشتر باشد، کار برایم جذاب‌تر می‌شود. همیشه دوست دارم بازی در نقش‌های متفاوت را تجربه کنم به همین خاطر هر چقدر نقش سخت‌تر و درگیرهای درونی آن بیشتر باشد برای ایفای آن بیشتر وسوسه می‌شوم چون آن را چالشی بزرگتر برای ارزیابی توانایی‌های خودم می‌بینم.

پس پرکاری و کم کاری شما ارتباط مستقیمی با نوع پیشنهادهای‌تان و در واقع وسوسه شدن شما در مقابل این پیشنهادها دارد؟

-بله، هیچ‌وقت دلم نمی‌خواهد صرفا به خاطر اینکه بخواهم حضور پررنگ‌تری را در عرصه بازیگری داشته باشم بازی در هر کاری را بپذیرم. هر چند گاهی مسائل مالی باعث می‌شود در کارهای حضور پیدا کنم که چندان فیلمنامه‌اش را دوست نداشته باشم اما همیشه سعی کردم این موضوع را به حداقل برسانم. چون وقتی شما کاری را دوست داشته باشید حتی اگر در سن و سال من قرار داشته باشید و از بازی در آن سرمست می‌شوید.

به موضوع سن و سال در کارتان اشاره کردید بی‌تردید برای خیلی‌ها جالب است که بدانند بازیگری نظیر شما در آستانه هشتاد سالگی چطور هنوز با جلوی دوربین حاضر می‌شود و حتی گه‌گاهی روی صحنه می‌رود؟

-فکر می‌کنم تنها چیزی که باعث می‌شود هنوز این سختی را به جان بخرم حس شوریدگی است که از نقش‌ها به من منتقل می‌شود و از آن مهم‌تر عشق و علاقه نسبت به هنر بازیگری است. خیلی وقت‌ها فشردگی کارها و بی‌برنامگی‌هایی که در حین فیلمبرداری می‌شود و شب بیداری‌ها من را خسته می‌کند و فکر می‌کنم با وجود این خستگی نمی‌توانم جلوی دوربین قرار بگیرم و دیالوگ بگویم اما وقتی نوبت به من می‌رسد انگار تمام خستگی‌ها از بدنم رخت بر می‌بندد و انرژی وصف ناپذیری به سراغم می‌آید طوری که می توانم بدون حس خستگی جلوی دوربین قرار بگیرم هر چند وقتی به خانه می‌روم تازه متوجه فشاری که متحمل شدم می‌شوم.

پیش از این به این نکته اشاره کرده بودید که با وجود علاقه زیادی که به حضور روی صحنه دارید اما به دلیل شرایط سنی‌تان دیگر توان روی صحنه رفتن را ندارید اما در نمایش پر حاشیه «تانگوی تخم‌مرغ داغ» حضور پیدا کردید.

-همان‌طور که در سوال قبل هم به نوعی به این موضوع اشاره کردم، بعضی از نقش‌ها به گونه‌ای است که شما نمی‌توانید به آنها نه بگویید. و حس عجیبی را در شما بیدار می‌کند و ناخودآگاه شما را به سمت خودش سوق می دهد این احساس برای من در این نمایش به وجود آمد حس کردم بعد از مدت‌ها می توانم به کمک آن به صحنه باز گردم . به همین خاطر سختی بازی در این کار را به جان خریدم چون بازی در آن برایم جذابیت‌های زیادی داشت. وقتی شما کاری را دوست داشته باشید حاضرید سختی‌های بازی در آن را هم بپذیرید.

ظاهرا این روزها سرگرم بازی در یک فیلم سینمایی هستید؟

-بله،مدتی است که درگیر بازی در فیلم سینمایی «ایران برگر» به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی هستم.این فیلم حال و هوای کمدی دارد و از این جهت فکر می‌کنم فضای متفاوتی برای سازندگان و بازیگرانش باشد. البته بخش‌های زیادی از نقشم فیلمبرداری شده و چند سکانس از آن باقی مانده است.

فکر می‌کنید این اثر مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد؟

-نمی‌توان از الان در مورد آن نظر داد، هرچند که کار به لحاظ قصه و فیلمنامه جذابیت‌های خاص خودش را دارد اما خب تا یک کار پخش نشود، نمی‌توان در مورد موفقیت آن در میان مخاطبان اظهار نظر کرد.امیدوارم «ایران برگر» با توجه به فضای متفاوتی که دارد مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد چون این پتانسیل در آن وجود دارد و عوامل برای آن زحمت زیادی را کشیدند.

این‌طور که شنیدم فضای کار کمدی است. احتمالا برای مخاطبان جالب خواهد بود که کاری در این فضا از شما و مسعود جوزانی ببینند؟

-خیلی‌ها این موضوع را به من گفتند واقعیت این است که فضای طنز این کار بیشتر از جنس موقعیت است و به همین خاطر هم قبول کردم در کاری با این فضا بازی کنم.

خبرهایی هم در مورد حضورتان در سریال «شهرزاد »حسن فتحی به گوش می‌رسد؟

-همین‌طور است. برای من که خاطره همکاری‌های موفقی را با حسن فتحی در سریال «میوه ممنوعه» و «روشن‌تر از خاموشی» داشتم، خوشایند بود که در یک شرایط مناسب دیگر با ایشان همکاری کنم. البته این سریال قرار است از شبکه خانگی پخش شود.

در میان این همه، کاری که در آن حضور دارید جای خالی آثار تلویزیونی به شکل پررنگی وجود دارد، عمدی در این موضوع وجود داشت؟

-نه، این موضوع عامدانه نبوده است. من اهل مرز کشی بین مدیوم‌های مختلف نیستم و با این موضوع به شکل حساب‌گرانه و خط کشی شده برخورد نمی‌کنم. و شرط سینمایی یا تلویزیونی بودن را برای پذیرفتن یک کار ندارم.. همیشه برای من نقش خوب در اولویت قرار داشته اینکه در این سال‌ها تا حدی در تلویزیون کم کار شدم بخش زیادش به این خاطر بوده که پیشنهادهایی که به من شده چندان وسوسه برانگیز نبوده است.

شما در یکی از محبوب و خاطره انگیزترین سریال‌های چند ساله اخیر تلویزیون یعنی «میوه ممنوعه » حضور داشتید با گذشت سال‌ها هنوز این سریال در ذهن مخاطبان نقش بسته است. به نظرتان چرا با گذشت سال‌ها هنوز اثری نظیر «میوه ممنوعه» ساخته نمی‌شود؟

-این سریال، زاده شرایط و موقعیت خودش است. به نظرم برای ساخت سریال‌های نظیر «میوه ممنوعه» باید ظرفیت‌ها را بالا برد و اجازه نداد که نگاهی سطحی و سلیقه‌ای به این آثار شود. هر چند که این سریال در زمان پخشش هم با سانسور مواجه شد و برخی از سکانس‌های آن حذف شد.

به نظرتان سطح تولید سریال‌های تلویزیونی در حال حاضر به چه شکل است؟

-متاسفانه کمبود بودجه تاثیر منفی‌اش را روی کیفیت آثار گذاشت. وقتی بودجه از کاری حذف می‌شود تهیه کننده‌ها ترجیح می‌دهند برای ساخت کارهای‌شان به سراغ نیروی ارزان بروند و همین ارزانی باعث تولید کارهای ضعیف می‌شود چون در این شرایط معمولا نویسنده، کارگردان، بازیگر و سایر عوامل حرفه‌ای در کار حضور پیدا نمی‌کنند.

با این اوصاف فکر می‌کنید که اگر مشکل بودجه در کاری حذف شود ما شاهد تولید کارهای خوب هستیم؟

-درست است که بودجه در کارهای از این دست نقش کلیدی را دارد اما همه‌ی بارها روی دوش آن قرار نمی‌گیرد. قصه و کارگردانی در ساخت یک اثر پرمخاطب تعیین کننده است. تجربه نشان داده که هر وقت تلویزیون در ساخت آثارش موفق عمل کرده ، مخاطبان جذب آن می‌شوند و گول رنگ و لعاب‌های سریال‌های ماهواره‌ای را که با فرهنگ ما در تضاد هستند را نمی‌خورند.

بسیاری از مخاطبان دوست دارند بدانند هنرمند اخلاق گرایی مثل شما زمانی که سر کار نیست وقتش را به شکلی می گذارند؟

-در طول این سال‌ها کتاب برای من و همسرم بهترین همدم بوده است. هر دوی ما زمان زیادی را صرف مطالعه می‌کنیم وقتی شما کتاب می‌خوانید دریچه جدیدی رو به شما باز می‌شود و عطش شما را برای بیشتر دانستن بیشتر می‌کند. یکی از بزرگترین اشکال‌های جوان‌های این است که خودشان را از این لذت دور کردند و به شدت خودشان را درگیر تکنولوژی کردند.

در کنار مطالعه اهل تماشای فیلم و رفتن به سینما هستید؟

-متاسفانه چندان فرصت نمی‌کنم به سینما بروم به همین خاطر ترجیح می‌دهم فیلم‌های روز دنیا را تهیه کنم و در خانه به تماشای آنها بنشینم.

یکی از انتقادهایی که به زندگی برخی از هنرمندان می‌شود ناپایداری زندگی مشترکشان است شما چه تمهیدی انجامید که در زندگی شخصی و کاری‌تان بالانس ایجاد کردید؟

-برای من همیشه خانواده در درجه اول اهمیت قرار داشت به نظرم هنرمندی که نسبت به خانواده‌اش غیر مسئولانه عمل کند، نمی‌تواند در عرصه هنری هم چندان موفق عمل کند و به ماندگاری برسد. همسرم در طول این سال‌ها بهترین همدم من بوده است و شرایط من را به خوبی درک کرده است. بی‌شک اگر حمایت‌های او نبود تا این حد نمی‌توانستم با آرامش کار کنم. (خبرگزاری فارس)