چرا مذاکرات هسته ای به توافق جامع نینجامید؟

روزنامه آمریکایی واشنگتن‌پست در مقاله‌ای به قلم «دیوید ایگناتیوس» به مقایسه مذاکرات هسته‌‌ای ایران و 1+5 (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین بعلاوه آلمان) با مذاکرات کار پرداخت و نوشت: فرض کنید که اعتصاب برای کارکنان پرهزینه باشد و برای مدیر نیز تحمیل تحریم‌ و اقدامات تنبیهی هزینه‌بر است بنابراین دو طرف در حالیکه مذاکره با یکدیگر را پیش می‌برند، بدون قرارداد به کار خود ادامه می‌دهند. این وضعیت ظاهراً پایدار است اما این تا حدی به دلیل بن‌بستی است که در آن قرار گرفته‌اند.

وی سپس با این مقایسه ادامه داد که این قیاس چانه‌زنی تا حدودی بیانگر پویایی مذاکرات هسته‌ای بین ایران و غرب است. مذاکره‌کنندگان ایران و 1+5 روز دوشنبه به توافق رسیدند تا مذاکرات برای رسیدن به راه‌حل جامع هسته‌ای را به مدت 7 ماه تمدید کنند. دو طرف هنوز در برخی جزئیات با یکدیگر اختلاف دارند اما هیچ یک از طرفین خواستار فروپاشی مذاکرات نیست.

واشنگتن‌پست در ادامه افزود که دو طرف ایران و غرب به دلایلی که دارند به این توافق رسیدند که توافق نکردن در حال حاضر بهتر از یک توافق بد است و این شرط را گذاشتند که به گفت‌وگوها ادامه دهند.

این روزنامه آمریکایی در بخش‌هایی از گزارش خود به اختلافاتی که درباره برنامه هسته‌ای ایران و موانعی که در مسیر مذاکرات وجود دارد و اشاره کرد که وقتی با چنین بن‌بست‌هایی مواجه می‌شویم یک تکنیک کلاسیک وجود دارد که حوزه‌هایی که در خصوص آنها توافق وجود دارد را بیان کنیم.

طبق این گزارش، این همان کاری بود که «جان کری» وزیر خارجه آمریکا روز دوشنبه انجام داد. او گفت در روزهای پایانی مذاکرات شاهد آن بودیم که «ایده‌های جدیدی به میان آورده شد» که می‌تواند سخت‌ترین موضوعات را رفع کند.

مذاکره‌کنندگان آمریکایی ظاهراً در تلاش هستند بر روی بخش‌هایی از توافق کار کنند تا بتوانند نگرانی‌ ایران را کاهش دهند و در عین حال تضمین کنند حتی اگر آنها بخواهند توافق را دور بزنند، یکسال تا ساخت بمب زمان می‌برد.

این گزارش در نتیجه گیری خود به صورت تلویحی به زیاده خواهی غرب اشاره کرد و نوشت: فشار اقتصادی در اغلب موارد به توافق منجر می‌شود. این عامل به نفع غرب است. هم‌اکنون تحریم‌ها برجای خود باقی مانده است. قیمت نفت پایین است و اگر فشار اقتصادی کارساز بود، ایران توافق می‌کرد اما همانطور که رهبر ایران آقای «علی خامنه‌ای» گفت: «من دیپلمات نیستم، یک انقلابی هستم» این منطق موجب می‌شود که افراد از توافق دوری کنند، حتی اگر در راستای منفعت عقلانی آنها باشد.(فارس)