دود از کنده بلند می‌شود

تازه‌ترین محصول نینتندو بازی Super Smash Bros است؛ عنوانی که چند کاراکتر محبوب از بازی‌های متعدد را گرد هم آورده و آنها را در یک میدان به جان هم می‌اندازد. به عبارتی SSB پاسخی بر پرسش‌های همیشگی بازی‌دوستان است؛ پرسش‌هایی با این مضمون که اگر فلان شخصیت با فلان شخصیت درگیر شود، کدام یک پیروز میدان خواهد شد؟ وقتی تحقق این رویای دور و دراز با گیم‌پلی و گرافیک خوب، چه به لحاظ فنی، چه از منظر دلنواز بودن همراه شود، دیگر چیزی برای طلب کردن نمی‌ماند و این همان چیزی است که می‌توانید از این بازی فوق‌العاده انتظار داشته باشید؛ یک تجربه‌ بشدت خوشایند که به نحو عالی تشنگی بازیکن را سیراب خواهد کرد.

این نسخه‌ بازی SSB، از حیث ظاهر و گیم‌پلی با نسخه‌ 3DS اشتراک زیادی دارد، اما بی‌شک فراتر از یک نسخه‌ خوش‌رنگ و لعاب‌تر است. نسخه‌ WiiU، علاوه بر عمق بیشتر و کنترل بهتر، از موزیک‌های ریمیکس شده بیشتر، عناوین کلاسیک نینتندو، امکانات بیشتر در بخش تک و چندنفره، صحنه‌های بیشتر و امکانات شخصی‌سازی بیشتر برخوردار است.

در این نسخه از بازی می‌توانید از 49 شخصیت بازی که رقم قابل توجهی است، شخصیت مورد علاقه‌ خود را انتخاب کرده و به میدان بروید. صدمه زدن در این بازی سیستم جالبی دارد؛ برخلاف بیشتر بازی‌های سبک مبارزه‌ای، شخصیت‌ها یک خط سلامت ثابت ندارند که به مرور تهی شود. برعکس، شمارشگر سلامت هر شخصیت با صدماتی که می‌بیند، بالا می‌رود و هرچه به مقدارش افزوده شود، با ضربه خوردن مجدد، بیشتر به هوا پرت می‌شود. هدف در هر صحنه این است که حریف خود را تا جای ممکن به هوا پرتاب کرده تا در نهایت از صحنه‌ به بیرون بیندازید و از بازگشت مجددش جلوگیری کنید.

نینتندو این قسمت چالشی را مختص سری بازی‌های SSB در خود گنجانده است. در صورت پرت شدن از صحنه، بازگشت به آن ساده است. هر شخصیت دست‌کم دو حرکت پرش دارد و در صورت فاصله گرفتن بیش از حد، از یک حرکت اضطراری بهره می‌برد. بیخود به چپ و راست زدن و حمله از هر در، بندرت به پیروزی منجر می‌شود و اگر قصد پیروزی دارید، باید حرکات خود را با دقت برنامه‌ریزی کنید.

تفاوت بین نسخه‌ WiiU و 3DS بسیار مشهود است. بازی در نسخه‌ 3DS به دلیل محدودیت تصویر اصلا قابل مقایسه نیست. کنترل یک‌سری از شخصیت‌ها ساده‌تر از شخصیت‌های دیگر است و برعکس. همین باعث می‌شود تصویر بزرگ‌تر شود و امکان بازی با حدود هفت نوع کنترل متفاوت، فرصت‌های تازه‌ای را برای بازی با WiiU فراهم می‌آورد. کنترل همه‌ شخصیت‌ها، از مگامن تا مربی وی‌فیت، کشاورز و ماریو، ساده‌تر و دقیق‌تر شده است.

هر شخصیت تازه‌ای که برای مبارزه انتخاب کنید، حکم یک زمینه‌ فنی جدید را دارد که تسلط بر آن به صرف وقت و کلنجار رفتن با جزئیات مهارت آن شخصیت نیاز دارد. این تمرکز روی کنترل‌ها بخوبی با مکانیک‌های تازه‌ SSB هماهنگ است.
Ledge Guarding که در نسخه‌
Smash 64، Melee و Brawl وجود داشت، حذف شده و همین به پررنگ شدن مبارزات هوایی منجر شده است.

حرکات پایان‌بخش هم محدودتر شده و این بار، بازیکنان برای اجرای این حرکات باید بیشتر زحمت بکشند و برای بی‌نقص بودن آنها نیز به دقت بیشتری نیاز است. این باعث کاهش فاصله بین بازیکنان توانمند و بازیکنان نوپا شده است. این تغییرات به‌نفع همه است، زیرا هم بازیکنان کم‌توان بیشتر در میدان می‌مانند، هم بازیکنان حرفه‌ای‌ فنون لازم را برای اثبات برتری خود دارند.

فراهم کردن فضایی که در آن هم بازیکنان بهتر بتوانند از فرصت استفاده کرده و حسابی خودنمایی کنند، هم بازیکنان نوپاتر بتوانند تجربه‌ای قابل تامل داشته باشند، مستلزم مقدار قابل توجهی امکانات لازم برای تعلیم و تعریف مهارت است. مسابقات مناسبتی و چالش‌ها، بازیکن را وادار به بازی با شخصیت‌های متفاوت، تحت شرایط متفاوت، با رویکرد متفاوت می‌کند که بیشتر به منظور آموزش مساله‌ای جدید اتفاق می‌افتند.

برای مثال، حالت Homerun Contest از شما می‌خواهد در ده ثانیه، هرقدر می‌توانید به کیسه‌ شن آسیب وارد کنید سپس تا حد ممکن آن را پرتاب کنید. شاید این چالش در نظر اول عجیب جلوه کند، اما در حقیقت کمک بزرگی برای درک نحوه‌ اثرگذاری ضربات روی حریف است. هرچه درک بهتری از این جنبه‌ بازی پیدا کنید، در پرتاب طولانی‌تر کیسه‌ شن موفق‌تر خواهید بود.

مراحل مناسبتی آنچنان نظم و ترتیب ندارند، اما باز خالی از لطف نیستند. برای مثال در یکی از این مراحل مناسبتی، باید در نقش فالکو قرار بگیرید و مانع دشمنانی شوید که از آسمان فرود می‌آیند. نحوه‌ برخورد با این چالش کاملا به‌عهده‌ شماست، اما پس از مدتی متوجه خواهید شد استفاده از مبارزه‌ هوایی فالکو، در به پایان بردن سریع‌تر چالش تاثیر بسزایی دارد. این مراحل نیز در فهماندن سازوکار‌های بازی به بازیکن مفید ظاهر می‌شوند.

از ویژگی‌های بارز این قسمت می‌توان به حالت هشت نفره اشاره کرد که اگر با افراد حقیقی بازی شود، یک تجربه‌ بشدت هیجانی را به بازیکن هدیه می‌دهد. از طرف دیگر باید به جذابیت همیشگی صحنه‌های متغیر اشاره کرد که سقوط رقبای بی‌حواس به قعر حفر‌ه‌ها یا از بین رفتن آنها با موانع دیگر را به تصویر می‌کشد.

در کل، این قسمت از سری بازی‌های SSB بخوبی هنر بازیسازی نینتندو را ثابت کرد و تجربه آن را به دارندگان آخرین کنسول نینتندو توصیه می‌کنیم.

سیاوش شهبازی / کلیک (ضمیمه یکشنبه روزنامه جام جم)