10 توصیه مهم برای پیدا کردن جا پارک در تهران

2ـ عجله نکنید، حتی اگر خیلی دیرتان شده باشد و مدام در معرض تماس‌ها و پیامک‌های فحش‌ و فضیحت باشید، گاز اضافی به ماشین ندهید. عجله علاوه بر این‌که کار شیطان است، اینجا دو بدی دارد؛ یکی این‌که ممکن است حواس‌تان را پرت کند و یک جاپارک را نبینید و عبور کنید، تا بخواهید برگردید هم دیگر دیرشده باشد. دومی هم این‌که وقتی عجله کنید خوب نمی‌توانید تحرکات ماشین‌های موجود در کوچه را زیرنظر داشته باشید و ممکن است فرصت‌سوزی شود.

3ـ همین که وارد کوچه شدید، ضبط را خاموش کنید، شیشه‌های دوطرف را بدهید پایین و چشم‌ و گوش‌تان را تیز کنید. با طمانینه حرکت کنید، گوش‌تان را عادت بدهید که به کوچک‌ترین صدای استارت ماشین واکنش نشان بدهد، حتی از فاصله دور. هر صدای استارتی به معنای حرکت قریب‌الوقوع یکی از ماشین‌های جلوتر از شماست. علاوه بر گوش اینجا چشم هم مهم است، چراغ ترمز یا چراغ راهنمای روشن هم یک نشانه است. نشانه فرصتی که هرگز نباید از دستش بدهید. بعد از شنیدن صدا یا دیدن نور چراغ، ماشین موردنظر را شناسایی کنید، کنارش بایستید، با یک اشاره دست و سوال از راننده، از حرکت احتمالی‌اش مطمئن شوید و همانجا بایستید تا برود.

4ـ در موقعیت‌های مشابه شماره قبلی، موارد متعددی هم پیش می‌آید که شما بعد از کلی شادی و شعف و صابون زدن به شکم‌، وقتی از راننده موردنظر می‌پرسید داری می‌روی، پاسخش منفی است. در این‌طور مواقع اصطلاحا شما ضایع شده‌اید. فرد موردنظر اگر تازه آمده باشد و در واقع خودش جستجوگر موفق‌ جاپارک باشد، علاوه بر پاسخ منفی، معمولا یک نیشخند هم تحویل‌تان می‌دهد که خب ضایع‌شدگی‌تان را تشدید می‌کند. در چنین موقعیت‌هایی خودتان را نبازید و روحیه‌تان را از کف کوچه جمع کنید و به جاپارک‌های بعدی فکر کنید.

5 ـ وقتی دیدید ماشینی جلوتر از شما قصد حرکت دارد، یا عقب تر از او یا حداکثر به موازات او توقف کنید، عبور کردن شما از کنار ماشین موردنظر، به منزله تقدیم دودستی جاپارک به پشت‌سری‌هاست و هیچ‌کس هیچ مسئولیتی در قبال این قصور نابخشودنی شما ندارد. حتی اگر پشت‌سری‌ها مدام بوق‌ بزنند زیر بار نروید، در بسیاری از مواقع بوق زدن آنها نه ناشی از انتظار که به دلیل عصبانیت و حسادت به موفقیت شماست.

6ـ تحرکات عابران پیاده را بدقت زیرنظر داشته باشید. هر عابر پیاده، به شرطی که راننده یکی از ماشین‌های پارک شده در کوچه باشد، برای شما حکم یک جاپارک بالقوه را دارد، خصوصا اگر دسته‌کلید دستش باشد و موقع راه رفتن آن را تاب بدهد. به محض مشاهده چنین طعمه‌هایی، سرعت‌تان را کم کنید، به آرامی تعقیب‌شان کنید یا گوشه‌ای کمین کنید، همین که سوار ماشین شدند و خواستند حرکت کنند، خودتان را برسانید و بزنید توی گوش جاپارک.

7ـ اگر در کوچه اول و دوم جاپارک پیدا نکردید، به جای رفتن به کوچه‌های بعدی و دورتر کردن مسیر، دور بزنید و دوباره شانس‌تان را در همان کوچه اول امتحان کنید، تجربه نشان داده معمولا وقتی پس از 15 ـ 10 دقیقه به آنجا بر‌می‌گردید، یک جاپارک خالی شده، اگر نشده بود هم خب مختارید به شانس خود کمی بد ‌و بیراه بگویید. این کار صرفا موجب تخلیه روانی می‌شود و ارزش دیگری ندارد.

8ـ اگر وقت دارید، به جای دور دور کردن در کوچه‌ها، یک گوشه بایستید و منتظر بمانید. تجربه نشان داده معمولا حداکثر 15 یا 20 دقیقه یک جاپارک خالی می‌شود. اگر نشد خب واقعا آدم بدشانسی هستید، مشکل با بدوبیراه هم حل نمی‌شود. راستی حواس‌تان باشد اگر منتظر ماندید و یک ماشین رفت، سرعت عمل داشته باشید، هیچ بعید نیست یکی از گرگ‌های عبوری جاپارک را پیش از رسیدن شما تصاحب کند.

9ـ بدترین حالت ممکن در جاپارک‌گردی این است که ماشین جلویی شما هم دنبال جاپارک باشد. حقیقتا خیلی وضع نافُرمی است، چون اگر تقی به توقی بخورد و جاپارکی پیدا بشود هم خب او زودتر از شما می‌رسد و می‌زند توی گوشش. درچنین شرایطی، به اعصاب خودتان مسلط باشید، امیدتان را از دست ندهید و منتظر باشید او اشتباه کند.

10ـ‌ اگر جاپارک پیدا کردید، حالا بر اثر شانس، زرنگی، مهارت‌هایی که ما یاد دادیم یا هر چیز دیگر. به کسانی که دنبال جاپارک می‌گردند نخندید، مسخره‌شان نکنید و خوشحالی بیش از حد از خود نشان ندهید که دل‌شان یا دماغ‌شان بسوزد. حواس‌تان باشد که ممکن است سر خودتان هم بیاید، شاید همین فردا.

عباس رضایی‌ ثمرین / (ضمیمه چمدان روزنامه جام جم)