خداحافظی با پیرغلام محبوب

پدرش اهل آبعلی بود. در جوانی به تحصیل علوم حوزوی پرداخت. محضر بزرگانی چون آقاشیخ جواد خراسانی، آیت‌الله سیدمحمود طالقانی، آیت‌الله حاج میرزاحسن لواسانی را درک کرد و اخلاق و علوم اعتقادی در شعر و شاعری و نقد و تحلیل آن را با استفاده از کتاب‌های معتبر اسلامی و مآخذ شیعی آموخت.

در مبارزات انقلابی حضوری فعال داشت. پس از انقلاب، به دعوت آیت‌الله مهدوی کنی عضو و مسئول کمیته انقلاب اسلامی شد و تا سطح فرماندهی استان پیش رفت. در سیستان و بلوچستان در کسوت فرمانده مشغول خدمت شد؛ اما به جای لباس فرماندهی، پالتوی بلند طوسی رنگ مداحی‌اش را بر تن می‌کرد.

بعد از پذیرش مسئولیت‌های دیگر در نیروی انتظامی و مدیریت امور ایثارگران این نیرو، در اواخر دهه ۶۰ از این مسئولیت‌ها کناره گرفت و باز هم به جمع مداحان بازگشت.

در کنار اینها مدیریت کاروان‌های حج را برعهده گرفت و بیش از 70 مرتبه توفیق زیارت حج بیت‌الله‌الحرام و عمره مفرده را یافت.

نام این پیرغلام اهل بیت را علاوه بر اخلاق و معرفتش، اشعار آیینی‌اش بر سر زبان‌ها انداخت. شعر آهی روان، قابل فهم، ساده و صمیمی است.

آشنایی، تسلط و مهارت بر علوم ادبی، شعری و بلاغی از ویژگی‌‌های اشعار اوست. از سوی دیگر، مرحوم آهی توجه ویژه‌ای به بعد عقیدتی اشعار آیینی داشت.

در پیشگفتار کتاب «انوار معرفت» نظراتش را به‌طور مشروح درباره قواعد و اصولی که شاعران آیینی هنگام سرودن شعر باید رعایت کنند آورده است.

وی می‌گفت شعر آیینی باید ولایی و اهل بیتی و قرآنی باشد؛ ادبیات امامت و ولایت، اخلاق گرا و حماسی و سلحشور پرور باشد.

آهی از این‌که مداحان جوان استاد ندیده‌اند و شاگرد نشده، استاد شده‌اند، گله‌مند بود. خودش که نزد مراجع تلمذ کرده، می‌گفت اگر از مداحان جوان بپرسید استادتان کدام مجتهد است، پاسخی ندارند.

او معتقد بود که آنها سبک خودشان را در می‌آورند و می‌خوانند و می‌گفت این کار غیر رضای خداست.

توصیه‌اش به مداحان جوان این بود که حافظ اصول و فروع دین باشند.حاج علی آهی، رئیس هیات‌مدیره خانه مداحان یکشنبه دار فانی را وداع گفت و روز گذشته تشییع شد و مراسم ترحیم او از سوی هیات مداحان روز پنجشنبه از ساعت ۱۵ تا ۱۷ در مهدیه تهران برگزار می‌شود.

کمیل انتظاری - گروه فرهنگ و هنر