جنگل‌ها از یخبندان عبور کردند، از ما خیر

این درحالی است که با توجه به تعریف واقعی جنگل بیراه نگفته ایم اگر بگوییم در کشور دیگر جنگلی باقی نمانده، زیرا یکی از عناصر جنگل حیات وحش است، ولی در جنگل‌های زاگرس و شمال دیگر اثری از حیات وحش نمی‌توان یافت. اکنون فقط عنصر درخت باقی مانده اما عده‌ای کمر به نابودی آنها نیز بسته‌اند.

واقعیت‌های تلخی درباره وضع جنگل‌های کشور وجود دارد، برای نمونه از سال 1344 تا 1386 حدود 3000 هکتار از جنگل‌های کشور از بین رفته است،افزون بر این درسال‌های اخیر نیز شرایط بهبود نیافته، زیرا بتازگی یک میلیون هکتار از جنگل‌های بلوط زاگرس دچار خشکیدگی شدند و 40 هزار هکتار از شمشاد‌های شمال کشور نیز از دست رفته است.

نباید فراموش کرد که سرنوشت جنگل‌های زاگرس برای جنگل‌های هیرکانی نیز در حال تکرار شدن است،نکته اینجاست که جنگل‌های شمال کشور که از آنها در دنیا به عنوان جنگل‌های باستانی یاد می‌شود طی میلیون‌ها سال از یخبندان‌های زیادی جان سالم به‌در برده‌اند،اما اکنون نحوه عملکرد ما با این جنگل‌ها آنها را به سوی نابودی سوق می‌دهد.

برای نجات جنگل باید ابتدا بهره‌کشی را متوقف کرد،بعد ازاین مرحله باید پا را از حفاظت فراتر گذاشت و به سالم‌سازی آن پرداخت، نکته اینجاست که با حداکثر یکصد میلیارد تومان می‌توان بهره‌برداری از جنگل‌های شمال را متوقف کرد. باید دید آیا برای حفظ جنگل‌های شمال می‌توانیم به اندازه هزینه یک تیم فوتبال اعتبار بگذاریم.

علاوه بر این قانون نیز باید در راستای حراست از جنگل به کار گرفته شود تا دست‌اندازی‌هایی مانند دریا خواری و جنگل خواری متوقف شود، افزون براین باید روی فرهنگ‌سازی آموزش نیز سرمایه‌گذاری کرد.توجه به مردم جنگل نشین را نیز نباید از یاد برد، زیرا آنها نیازمند شغل و درآمد هستند باید شرایطی را فراهم کرد تا وابستگی مردم به منابع طبیعی به حداقل برسد.

دکتر هادی کیادلیری - رئیس دانشکده منابع طبیعی علوم وتحقیقات تهران