کار عملیاتی، نیاز امروز دوومیدانی است

قاسمی اگرچه گهگاه به حاشیه می‌رود، ولی کم‌کم دارد مثل احسان حدادی به یک ورزشکار حرفه‌ای تبدیل می‌شود. او در این سال‌ها سیر پیشرفت را خیلی خوب طی کرده و حالا جزو نفرات برتر آسیاست.

در کنار موفقیت بزرگ رضا قاسمی در رقابت‌های دو سرعت، از کنار این واقعیت نباید گذشت که وضعیت کنونی ورزشکاران ما در پرش‌ها در مقایسه با نفرات شاخص آسیا چندان خوب نیست و فاصله نسبتا زیادی با سطح اول آسیا پیدا کرده‌ایم. در حال حاضر سطح دوومیدانی آسیا در پرش ارتفاع واقعا بالاست و دو ورزشکاری که جزو سه تای اول دنیا هستند، اهل کشور قطر و چین هستند. بنابراین باتوجه به فاصله زیاد ورزشکاران ما با نفرات برتر آسیا نیاز به کار مضاعف است. در این میان، معضل بزرگ محدود بودن تعداد کسانی است که در پرش ارتفاع در کشور ما فعالیت می‌کنند. دلیلش هم کمبود تشک پرش ارتفاع در ورزشگاه‌های مختلف است که امکان تمرین و مسابقه را برای علاقه‌مندان این ماده کم کرده است.

در پرش طول هم، 8 آسیایی بالای 8 متر می‌پرند، در حالی که ورزشکاران ما در همین مسابقات اخیر قهرمانی آسیا نتوانستند به جمع 12 نفر برتر آسیا راه پیدا کنند. در پرش سه‌گام هم در حالی که بهترین‌های ما گهگاه به رکورد 16 متر می‌رسند، اما در سطح رقابت‌های آسیایی این عدد، قابل ملاحظه نیست که ما را به آینده امیدوار کند. درباره پرش با نیزه هم کاملا خلع سلاح هستیم و غیر از محمدحسین ربانی که گاهی بالای 5 متر می‌پرد، هیچ ورزشکاری نداریم که به این رکورد دست پیدا کند. این در حالی است که در همین مسابقات قهرمانی آسیا یک جوان چینی 5.50 متر پرید و عنوان سوم را به دست آورد.

با این ظرفیت و بضاعت با سطح اول آسیا فاصله داریم و چاره‌ای نیست جز تدوین یک برنامه‌ریزی مدون. البته راحت می‌توان صحبت برنامه‌ریزی را کرد، اما آنچه اهمیت دارد، اجرای برنامه‌هاست. طرح و برنامه در ورزش ما بسیار است، اما متاسفانه همتی برای حرکت کردن به سمت کار اجرایی و عملیاتی وجود ندارد. برای این‌که بتوانید برنامه‌هایتان را اجرایی کنید، سوای امکانات و نیروی انسانی به منابع مالی قابل توجه نیاز است و این همان مانع بزرگی است که این روزها سد ورزش حرفه‌ای ما شده است. این‌که ما بیاییم از برنامه‌ریزی و استعدادیابی حرف بزنیم خیلی ساده است، اما این‌که چطور به این وعده‌ها عمل کنیم، واقعا دشوار است.

بیژن شادمهر‌ /‌ کارشناس دوومیدانی