به گزارش جامجم سیما، در این مطلب آمده است:
اولین باری که دیدمش تقریباً بیست سالش بود. از چند سال قبلش کار کردن رو شروع کرده بود. براش مهم بود که روی پای خودش وایسته. با این که دستمزد های رادیو و گروه کودک خیلی پایین بود ولی هیچ وقت از باباش پول تو جیبی نگرفت. توی قیطریه بزرگ شده بود ولی پراید قسطیش رو با جمع کردن همون دستمزدهای کمش خرید. پرایدی که شد اولین ماشینمون. از خونه ویلایی پدری اومد توی زیرزمین چهل متری. زیرزمینی که شد اولین خونه مون... از اون روزا ده سال میگذره. هنوز روی پای خودشه. پله پله رشد کرد و کمک کرد که من هم کنارش رشد کنم و پا به پای من نه، بیشتر از من خرج خانواده رو گردن گرفت. کار کرد، همسری کرد، دوستی کرد، مادری کرد و درخشید. امروز نه تولدشه، نه سالگرد ازدواجمونه. ولی همینجوری دلم خواست بهش تبریک بگم این زندگی رو. و بیشتر از اون به خودم تبریک بگم.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد