گفت‌وگو با رهبر ارکستر سمفونیک تهران

علی رهبری از «نام» و «نان» گذشته

چپ، راست، کوک

چپ: هستند افراد زیادی که به حاشیه‌ها علاقه دارند. انگار دوست دارند طوری رفتار کنند که به نظر برسد حیاتشان به حاشیه‌ها گره خورده است! بین خودمان بماند علی رهبری هم از روزی که به ایران آمده با شیوه بیان خاص و به اعتقاد برخی، تند و نامناسبش در همین مسیر حرکت کرده است.
کد خبر: ۸۲۵۶۵۴
چپ، راست، کوک

آخرین حاشیه او این است که پایش را در کفش عبدالحسین مختاباد، خواننده و عضو شورای شهر کرده است. او درباره سفر مختاباد به وین و دعوت احتمالی ارکستر فیلارمونیک وین برای اجرا در ایران موضعگیری کرده و گفته است: اینجا شهر فرنگ است. البته هر کسی در این شهر فرنگ کار مثبتی انجام دهد، عیب ندارد، اما این غیرحرفه‌ای است که بدون هماهنگی مدیران ارکستر سمفونیک تهران چنین کاری انجام شود. من آقای مختاباد را زیاد نمی‌شناسم، اما این را باید از ایشان بپرسید که سراغ ارکستر سمفونیک وین رفتن یعنی چه؟ هرچند این موضوع از طرف مختاباد رد شد؛ اما گویا باید به آقای رهبری گوشزد شود ایشان اختیار‌دار همه نهادها در ایران نیستند و بهتر است سرگرم کار خود باشند. ایشان همچنین به موضوع دیگری هم اشاره کرده و گفته در همین ماه‌های گذشته بود که خواننده‌ای به نام همای پیش من آمد تا تست خوانندگی اپرای ایتالیایی بدهد، اما کار او مناسب نبود. آقای رهبری شما هم گاهی درخواست حضور در جایی را داشته و پذیرفته نشده‌اید، آیا درست است این اتفاقات رسانه‌ای شود و به نظر برسد انگار شما به دلیل ضعف در سطح کارتان پذیرفته نشده‌اید؟ پاسخ این پرسش بماند با شما!

راست

روز‌به‌روز بر تعداد تک‌آهنگ‌هایی که هنرمندان کشورمان منتشر می‌کنند افزوده می‌شود. هر چند این موضوع اتفاق خوبی است، اما در این عرصه هم مثل اغلب دیگر عرصه‌ها داریم دچار مصرف بی‌رویه می‌شویم! خواننده‌های جوان انگار با خودشان مسابقه گذاشته‌اند و یک روز در میان اثر تولید می‌کنند. و چون خودشان می‌دانند اثر یکروزه، عمر یکروزه هم دارد خیلی زود اثر تازه‌ای خلق می‌کنند. حالا باید گشت و دید بزرگان موسیقی کجا هستند و چرا ساکت شده‌اند و انتقادی نمی‌کنند!

کوک

از آنجا که عالم موسیقی در دست ناکوک‌ها افتاده چاره‌ای نیست، مجبوریم سراغ ناکوک این هفته برویم! هنرمند جوانی که البته خودش فکر می‌کند، هم خودش و هم سازش خیلی کوک هستند. حافظ ناظری سال گذشته آلبوم ناگفته را منتشر کرد، اثری که می‌توان آن را متوسط رو به بالا دانست، اما چه کنیم که ایشان به حق خود قانع نیست و عنوان نخستین اثر کلاسیک جهان(!) را به کارش داده است. او قصد دارد بزودی کنسرت‌هایی را در ایران برگزار کند و در نشست خبری که هفته گذشته برگزار کرد، باز هم بر عنوان‌های پرطمطراقی که ارزانی خودش می‌کرد تاکید داشت.

او همچنین گفت طی ٦٠ سال گذشته نوازنده خوب و بداهه‌نوازی خوب نداشته‌ایم. جا دارد ایشان به بداهه‌نوازی پیمان یزدانیان و حسام اینانلو برود. بداهه‌نوازی‌های شیرین حسین علیزاده را مرور کند و بداند از قافله سخت جا مانده و از موسیقی ایران بی‌خبر است. آقا حافظ شما که انتقاد هیچ استاد و بزرگ‌تری را برنمی‌تابی، لااقل برو کارهای موسیقی ایران طی سال‌های گذشته را مرور کن و بعد بیا با هم صحبت کنیم! فعلا خیلی‌ها به احترام پدرت که در موسیقی ایران مرد بزرگی است در برابرت سکوت کرده‌اند، بیا و شما هم سکوت کن!

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها