نقض حقوق بشر در مرز‌های اروپا

مشکلات این آواره‌ها تنها به زمانی محدود نمی‌شود که قصد عبور از دریا را داشته باشند‌. وقتی برای رسیدن به مقصد متوسل به قطارهای مسافربری نیز می‌شوند، باید با مشکلاتی همچون کمبود جا و دور افتادن از عزیزان دست و پنجه نرم کنند.

در حالی که این روزها بیشتر نگاه‌ها به ورود پناهجویان سوری به کشورهای اروپایی معطوف شده است، نباید خیل عظیم این افراد در کشورهای همسایه سوریه را نیز نادیده گرفت. اردن یکی از کشورهایی است که بنا‌به آمار رسمی هم‌اکنون پذیرای نزدیک به 600 هزار مهاجر سوری است. مقر پناهجویان زاتاری در نزدیکی منطقه مفرق یکی از چند مقری است که برای اسکان این تعداد آواره در نظر گرفته شده است.

نفرین بر تمام حصارها، مرز‌بندی‌ها و محدودیت‌هایی که قرار است مانع از کمک انسانی به همنوع خود شود.

حال و اوضاع آوارگان و پناهجویانی که این روزها وارد اروپا می‌شوند را می‌توان در این جمله فاطمه حمیده، شهروند سوری‌تبار خلاصه کرد که بتازگی وارد مقدونیه شده است. او می‌گوید: در اروپایی که سگ‌ها شب را در رختخواب می‌خوابند، ما باید در خیابان‌ها و زیر باران شب را به صبح برسانیم!

شاید باورش سخت باشد، اما در هر یک از این قایق‌ها که گاهی حکم ارابه مرگ را برای پناه‌جویان بازی می‌کند، حداقل 300 نفر سوار می‌شوند.

بازار جلیقه‌های نجات این روزها در شهر ساحلی بدروم داغ داغ است. آوارگان سوری که می‌خواهند از این شهر عازم جزایر یونان شوند متوسل به این جلیقه‌ها می‌شوند؛ لباس‌هایی که گاه به جای نجات کفن آنها می‌شود.

آنها از خوشحالی گریه می‌کنند، از این‌که تلاش نیروهای گارد ساحلی ترکیه برای غرق کردن قایق‌شان به نتیجه نرسیده و در نهایت آنها توانسته‌اند به سلامت به ساحل برسند. اما خطرات پیش‌رو در رسیدن به مرز دیگر کشورهای اروپایی، بی‌شک بار دیگر اشک‌های آنها را جاری خواهد کرد‌. البته این بار نه از سر خوشحالی.

حسین خلیلی

بین‌الملل