شوک ویزیت‌های اجباری به بیماران

در برخی از بیمارستان‌های خصوصی این تبدیل به یک رسم شده، گویی خوانی پهن است و قرار است هر روز عده‌ای بر سر آن اطعام شوند.

شاهدان عینی می‌گویند ...

مشتری بیمارستان‌های خصوصی دو گروه از مردم‌اند، یکی آنهایی که متمول‌اند و می‌خواهند با ثروتشان به بهترین شکل تیمار شوند و دیگری آنهایی که با پس‌زمینه ذهنی منفی نسبت به بیمارستان‌های دولتی به خصوصی‌ها متوسل می‌شوند و البته بیمه تکمیلی نیز دارند. ویزیت‌های اجباری و سرسری در بیمارستان‌های خصوصی به احتمال زیاد گریبان این دو گروه را به طور یکسان می‌گیرد به طوری که پیگیری‌های ما نشان می‌دهد واقعا این چنین است.

یکی از بیماران بستری در یکی از بیمارستان‌های خصوصی تهران در گفت‌وگو با ما گله می‌کند که علاوه بر پزشک معالجش، دو پزشک دیگر نیز او را ویزیت کردند بابت دو بیماری‌ای که او سال‌هاست بابتشان تحت درمان است و مشکلی ندارد. بیماری دیگر اما می‌گوید در طول یک هفته بستری، 17 پزشک در اتاق او حاضر شده‌اند، در حالی که او این تعداد مشکل جسمی ندارد.

این ویزیت‌های اجباری موجب گلایه بسیاری از بیماران و خانواده‌های آنهاست، ویزیت‌هایی که در روزهای بستری ممکن است لطفی از جانب بیمارستان به بیمار تلقی شود ولی در روز تسویه‌حساب، مخارج آن کمر قشر عادی جامعه را خم می‌کند. بیماری که در گفت‌وگو با ما توضیح داد 17 پزشک بر بالینش حاضر شده‌اند. می‌گوید نزدیک به یک میلیون تومان از بابت این آمدن و رفتن‌های پزشکان در صورتحسابش نوشته شده که باری است بر دوش اقتصاد خانواده‌اش.

خلاف مسیر اخلاق حسنه

این موضوع را که از سازمان نظام پزشکی پیگیر شدیم دو تن از اعضای آن تائیدش کردند، گرچه کمی دست به عصا و با احتیاط . یکی از این دو مقام مسئول حتی ترجیح داد نامش محفوظ بماند، ولی توضیح داد که اگر این ویزیت‌ها غیرضروری باشد و نیت نهفته در آن کسب پول، کاری خلاف اخلاق پزشکی انجام شده است.

جالب این که پیگیری‌های ما نشان می‌دهد در بسیاری از موارد پزشکانی که بر بالین بیماران حاضر می‌شوند جزو سهامداران بیمارستان‌های خصوصی هستند و به طور قطع دارای دیدگاه‌های اقتصادی به مسائل. این مشکلی زیربنایی است که مسئول مطلع در سازمان نظام پزشکی درباره‌اش به ما می‌گوید باید اساسی حل شود، مثل بسیاری از کشورهای دنیا که اجازه نمی‌دهند پزشکان، سهامدار بیمارستان باشند.

ویزیت بی‌کیفیت، بدتر از ویزیت اجباری

این که بدون موافقت بیمار، پزشکی بر بالینش حاضر شود یا برای بیماری او که سال‌هاست بابتش تحت درمان است دوباره نسخه‌های جدید در بیمارستان نوشته شود از نظر مردم چیزی جز ویزیت اجباری نیست. اما دکتر فرزاد فرقان، عضو شورای عالی نظام پزشکی به ما می‌گوید بهتر است این مشاوره‌ها را مشکل به حساب نیاوریم بلکه به آنها با دید انجام چکاپ کامل نگاه کنیم.

پس اگر مشکل ویزیت‌های اجباری و سلسله‌وار در بیمارستان‌های خصوصی را با این توضیح، قابل هضم بدانیم، اما آنچه که نمی‌توان با آن کنار آمد مشکل ویزیت‌های سرسری، بی‌دقت و بی‌کیفیت است که بسیاری از بیماران تجربه‌اش می‌کنند، مثل بیماری که در گفت‌وگو با ما زمان ویزیت‌های انجام شده در طول بستری‌اش را کمتر از 30 ثانیه عنوان کرد و آنها را محدود به یک سلام و علیک و احوالپرسی دانست .

این را که با دکتر فرزاد فرقان، عضو شورای عالی نظام پزشکی در میان گذاشتیم او به‌عنوان یک مشکل رویش توقف کرد و گفت ویزیت‌های بیمارستانی آن‌قدر اهمیت دارد که باید بیشتر از یک ویزیت عادی برایش وقت و دقت صرف شود.

ویزیت بیماران از سوی پزشکان و بیمارستان‌ها که به‌عنوان مشاوره انجام می‌شود، بسیار مهم است و مسئولیت حقوقی زیادی برای پزشکان دارد؛ زیرا بازخورد این مشاوره‌ها به پزشک معالج اصلی می‌تواند در برنامه درمانی بیمار حیاتی باشد.

اما این استاندارد کجا و عملکرد برخی پزشکان مشاور در برخی از بیمارستان‌ها کجا؟ این که دکتر فرقان تاکید دارد نباید نگاه‌ها در حوزه درمان، کاسبکارانه باشد و این که درمانگرانی که نگاه مالی دارند، نمی‌توانند درمانگران خوبی باشند، عصاره سوژه گزارش ماست، مشکلی که در بسیاری از بیمارستان‌های خصوصی با گوشت و پوست و خون بیماران لمس می‌شود و چون راهی برای اعتراض و گلایه وجود ندارد، به شکل هزینه‌های گزاف و ویزیت‌های بی‌ثمر در تاریخچه زندگی بیماران ثبت می‌شود.

منافع بیمار ارجح بر منافع پزشک

منافع بیمار بر منافع پزشک ارجحیت دارد؛ این اصل و اساس طبابت است، اما در سیستم درمان کشور گاهی این اصل نادیده گرفته شد. میان منافع بیمار و پزشک تضاد ایجاد می‌شود. اخلاق پزشکی می‌کوشد این گره را باز کند.

مریم خباز - جامعه