زور قانون به قلیان‌ نمی‌رسد

به گزارش جام جم آنلاین ، رد این قلیان‌سراها را در هر کوی و برزن می‌توانید ببینید. حالا این پاتوق‌های کوچک محلی به مکانی برای دور هم جمع شدن جوان‌ها و دود کردن تنباکوی قلیان‌ها تبدیل شده است. بخصوص اگر به مراکز تفریحی و سیاحتی خارج شهرها بروید، با انبوهی از اتاقک‌ها و آلاچیق‌هایی روبه‌رو می‌شوید که بدون هیچ مانعی، انواع و اقسام قلیان را به دست مشتری می‌رسانند.

این در حالی است که براساس قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات که سال 85 تصویب شد، عرضه قلیان در اماکن عمومی ممنوع است.

این اماکن عمومی، حتی قهوه‌خانه‌ها را هم شامل می‌شود؛ اما خیلی از این قلیان‌سراها، حتی مجوز فعالیت هم ندارند، چه برسد به این که بخواهند قانون منع توزیع قلیان در اماکن عمومی را رعایت کنند.

قوانین با جدیت اجرا نمی‌شود

بازار آشفته قلیان‌سراها، حالا به دغدغه بسیاری از خانواده‌ها تبدیل شده است. از یک طرف جوانان به این پاتوق‌های دوستانه رفت و آمد دارند و به دور از چشم همه، قلیانشان را با خیال راحت چاق می‌کنند و از طرف دیگر، تاکنون اقدام جدی برای مقابله با فعالیت این مراکز غیرقانونی انجام نشده است؛ مراکزی که روز به روز هم بر تعداد آنها اضافه می‌شود.

دکتر حسن آذری‌پور، عضو کمیته کشوری کنترل دخانیات وزارت بهداشت در گفت‌وگو با جام‌جم، دلیل افزایش قلیان‌سراها را اجرا نشدن قانون و ضعف فعالیت‌های فرهنگی می‌داند: افزایش قلیان‌سراها در کشور، رابطه مستقیمی با اجرای ضعیف قوانین مقابله با دخانیات دارد. اگر با مراکز ارائه‌کننده قلیان در اماکن عمومی برخورد می‌شد، حالا دیگر شاهد این همه قلیان‌سراهای بی‌مجوز در کشور نبودیم.

به اعتقاد این مقام مسئول، در طول این یک دهه نیز کار فرهنگی جدی برای مقابله با استعمال قلیان انجام نداده‌ایم: «هنوز خیلی از خانواده‌ها فکر می‌کنند ضرر قلیان کمتر از سیگار است، یا با خودشان فکر می‌کنند که چون دود تنباکو از داخل آب می‌گذرد، پس آن دود تصفیه می‌شود و دیگر به سلامت انسان آسیب نمی‌رساند. همه این تصورات غلط است و میل مردم به استعمال قلیان نشان می‌دهد که نتوانسته‌ایم کار فرهنگی قوی در این زمینه انجام بدهیم.

قلیان‌سراها غیرقانونی‌اند

حدود یک دهه از تصویب قانون جامع کنترل دخانیات می‌گذرد و در طول این مدت، هرازگاهی اعتراض قهوه‌خانه‌داران نسبت به مفاد این قانون را شاهد هستیم.

از نگاه آنها قهوه‌خانه‌ها جزو اماکن عمومی نیست و بنابراین باید از قانون منع توزیع قلیان معاف شوند، اما در بخشنامه اخیر وزارت صنعت، برای چندمین بار طی سال‌های متوالی اعلام شد که قهوه‌خانه‌ها نیزجزو اماکن عمومی به حساب می‌آیند که حق توزیع قلیان را ندارند.

بهزاد ولی‌زاده، کارشناس ارشد دبیرخانه ستاد کشوری کنترل دخانیات در گفت‌وگو با جام‌جم توضیح می‌دهد که اصلا مکانی به نام قلیان‌سرا مجوز قانونی ندارد؛ زیرا کارش کاملا موازی با فعالیت قهوه‌خانه‌هاست و این موازی‌کاری نیز کاملا خلاف ماده 28 نظام صنفی است.

یعنی حتی اگر قرار بر عرضه قلیان در اماکن عمومی هم باشد، هیچ صنفی بجز قهوه‌خانه‌داران نمی‌تواند این کار را انجام دهد.

جایگزین مشخصی برای قلیان نداریم

بازار قلیان‌سرا در کشور ما کاملا به مشتری‌ها و محل قلیان‌سرا ربط دارد. هزینه دود کردن تنباکوی هر قلیان، بین 6000 تا 250 هزار تومان در کشور ما آب می‌خورد.

برای آنهایی که می‌خواهند مجوز جدید قهوه‌خانه اخذ کنند، در مجوز آنها به صراحت می‌آید که به هیچ وجه اجازه عرضه قلیان را ندارند البته علی عطا طاهری، مدیر اجرایی جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات به جام‌جم توضیح می‌دهد که هم اکنون فقط قهوه‌خانه‌های قدیمی، آن هم مشروط اجازه دارند قلیان عرضه کنند. یعنی آنها باید تعهد بدهند در یک بازه زمانی، به تدریج عرضه قلیان را کاهش دهند تا جایی که دیگر به طور کلی عرضه قلیان نداشته باشند.

طاهری هم از افزایش قلیان‌سرا در سطح شهرها و جاده‌ها گلایه‌مند است و می‌گوید: برای این که مانع جذب جوانان به قلیان‌سراها شویم، باید راه‌های جایگزینی برای استعمال قلیان انتخاب کنیم. همچنین به قول او باید شرایط تفریح سالم و متنوع را برای جوانان و نوجوانان فراهم کنیم و در این زمینه به فرهنگ‌سازی جدی نیاز داریم. اداره اماکن، شهرداری، وزارت بهداشت، وزارت صنعت، اتحادیه‌ها و صنوف مرتبط، مراکزی هستند که به گفته طاهری باید نظارت بیشتری روی مراکز عرضه‌کننده قلیان داشته باشند و با آنها برخورد کنند. برخورد جدی‌تر با قلیان‌سراها، آموزش رسمی و غیررسمی به خانواده‌ها و تعریف جایگزین‌های جذاب برای دورهمی‌های جوانان، می‌تواند بازار قلیان‌سراهای غیرقانونی را به رکود بکشاند.

امین جلالوند - روزنامه جام جم

برای مطالعه اخبار بیشتر از جام جم آنلاین به اینجا کانال تلگرام این سایت مراجعه کنید.