به گزارش جام جم آنلاین ، دکتر اکبر عبداللهیاصل در گفتوگو با ایسنا درباره پیشینه سیستمهای برچسب اصالت و سیستم رهگیری در حوزه دارو گفت: در مورد بحث رهگیری و ردیابی، در سال 86 سازمان غذا و دارو پروژهای را کلید زد که متمرکز بر داروهای گرانقیمت بود تا بتواند داروها از یک شاخص قیمتی بالاتر را در بازار رهگیری و ردیابی کند.
وی اضافه کرد: به این معنی که هر لحظه بدانیم از هر نوع دارو، چقدر و در کجا داریم. لازمه این کار آن بود که داروها را تک تک شمارهدار کنیم. بر این اساس شماره سریالی برای هر بسته دارو میدادیم و این در طول زنجیره تامین جریان پیدا میکرد. متأسفانه تا این کار اجرایی شود عمر دولت نهم تمام شد و در دولت دهم هم جابجایی نفرات و تغییر سیاستها و سلیقهها اتفاق افتاد.
معاون نظارت و برنامهریزی سازمان غذا و دارو در ادامه گفت: طرح این موضوع در سازمان غذا و دارو همزمان شد با آمدن طرحی به نام شبنم در وزارت بازرگانی که ترکشهای آن به سیستم دارویی هم اصابت کرد.
وی افزود: طرح شبنم یا همان طرح اصالت که از سوی وزارت بازرگانی دنبال میشد، شاید از نظر فلسفه وجودی تفاوت چندانی با طرح رهگیری و ردیابی سازمان غذا و دارو نداشت. اما متاسفانه در ظاهر این به چسباندن یک سری برچسبهای ناهمگون و نامتمرکز و بعضا بیهویت منجر شد و در عمل خروجی کار هویتدار کردن بسیاری از کالاهای غیراصیل بود، یعنی واردکننده غیررسمی یا در موارد رسمی، کالا را به صورت غیررسمی وارد کشور میکرد و با اخذ برچسب به آن اصالت میبخشید.
عبدالهی اصل با تاکید بر اهمیتی که برای بحث رهگیری و ردیابی کالاهای سلامت محور وجود دارد، در پاسخ به این پرسش که احتمال واردات غیررسمی از سوی واردکنندگان رسمی وجود دارد یا خیر؟ تاکید کرد: باید قبول کنیم که هزینه واردات رسمی کالاهای سلامت در ایران به دلایل مختلف از جمله تعرفه، بوروکراسی اداری و نبود شفاف سازی بالاتر از هزینه غیررسمی واردت آنها است.
وی اضافه کرد: بنابراین برخی شرکتهای غیررسمی به خصوص واردکنندگان لوازم آرایشی، بهداشتی، غذایی یا مکملها ترجیح میدهند که درصدی از کالاهایشان را به صورت رسمی و درصدی را به صورت غیررسمی وارد کنند تا بتوانند هزینههای خود را پوشش دهند. اما طبق تعریف کشور، کالایی که نماینده رسمی وارد کند و کالای اصل هم باشد اما از طریق غیررسمی وارد شود، غیراصیل نامیده میشود.
عبدالهی اصل گفت: متاسفانه در آن دوران برچسبها به فروش میرفت و هرشخص به آسانی میتوانست یک سری برچسب بخرد و روی هر کالایی بچسباند. مردم هم از آنجاییکه فکر میکردند این کالاها برچسب دارند و برچسب نشاندهنده اصالت آن است؛ به این کالاها اعتماد میکردند در حالیکه دقیقا این روش برخلاف اهداف اولیه نظام مبارزه با قاچاق بود.
معاون نظارت و برنامهریزی سازمان غذا و دارو در پاسخ به این پرسش که آیا هدف نهایی از اجرای این سیستم، کنترل قاچاق است؟ ادامه داد: امری که ما اکنون پیگیری میکنیم فقط مقابله با قاچاق نیست. کنترل اصالت بخشی از اهداف ما است، اما عمده کاری که ما دنبال میکنیم رهگیری و ردیابی دارو است. ضمن اینکه رهگیری و ردیابی مختص به داروهای وارداتی نیست، مختص به داروهای گرانقیمت هم نیست بلکه مربوط به همه داروها و اقلام سلامت محور است. البته بیتردید این مفهوم و ذهنیت تا در ذهن دستاندرکاران دارویی کشور اصلاح شود، مقداری زمان میبرد.
عبداللهی اصل تاکید کرد: به طور قطع لازم است که مدیریت دارویی کشور بداند هر دارو کجاست و به دست چه فردی رسیده است؛ لذا در این زمینه با مطالعات جدید در سال 92 ساختاری جدید طراحی شد و کارهای قبلی را بازبینی و سیستم جدیدی را اجرا کردیم.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد