عقده کنسرت گذاشتن ندارم

شما قصد دارید اوایل دی کنسرت «زمین مقدس» را اجرا کنید. کمی درباره این اجرا توضیح دهید.

بنده همیشه در کارهایم دغدغه‌های اجتماعی داشته‌ام و این بار هم سراغ موضوع زمین رفته‌ام تا با زبان موسیقی روی آن کار کنم. در این کار سراغ معضلات مختلف زمین از جمله آلاینده‌ها، انقراض حیوانات، بیماری، جنگ، مهاجرت، تروریسم و آب شدن یخ‌های قطبی پرداخته‌ایم تا بتوانیم این معضلات را به زبان موسیقی با مردم مطرح کنیم.

از چه زمانی تمرین‌های این اجرا را آغاز کرده‌اید؟

سه ماه است در حال تمرین هستیم و اعضای گروه کر نامیرا همه توان خود را برای تمرین این اثر گذاشته‌اند. اتفاق جالبی هم که در جریان تمرین‌های ما رخ داد، این بود که برای نخستین بار خانم ابتکار معاون رئیس‌جمهور از تمرین‌های ما دیدن کردند.

موسیقی هنر انتزاعی است و اغلب موزیسین‌ها هم در همین مسیر کار می‌کنند و کمتر سراغ موضوعات اجتماعی یا انسانی می‌روند. شما در تجربه‌های قبلی‌تان هم چنین کاری را انجام داده‌اید. چرا سراغ موضوعات اجتماعی می‌روید؟

همیشه دوربین ذهن من به سمت سوژه‌ها حرکت می‌کند. ذات موسیقی هم که من کار می‌کنم، تصویری است و این ژانر را بیشتر دستمایه کارم قرار می‌دهم.

نمی‌ترسید از این که مردم با این کارها ارتباط نگیرند؟

معتقدم هر اثری با هر موضوعی اگر خوب ارائه شود، می‌تواند مردم را جذب کند. اتفاق بدی که در جامعه ما رخ داده و ما موزیسین‌ها هم به آن دامن زده‌ایم سطحی شدن سلیقه مردم است. مردم دوست دارند کارهای عاشقانه خیلی ساده را گوش کنند و به همین دلیل ما با موضوع کمبود مخاطب خاص در جامعه ایران روبه‌رو شده‌ایم. فکر می‌کنم دلیل اصلی این موضوع این است که خوراک خوبی به مردم نداده‌ایم و به همین علت هم شاهد چنین اتفاقاتی هستیم. همیشه دوست داشته‌ام سمت موضوعاتی بروم که وقتی مردم سالن را ترک می‌کنند با خودشان فکری داشته باشند و به چرایی یک اتفاق در زندگی یا محیط اطرافشان فکر کنند.

با توجه به این‌که فضای کاری‌تان با اغلب کارهایی که طی سال اجرا می‌شود متفاوت است، آیا حمایت خاصی هم می‌شوید؟

45 سال سن دارم و 38 اجرا روی صحنه برده‌ام که در همه آنها علاوه بر داشتن مجوزهای لازم، استانداردها و شرایط فرهنگی کشور را هم به‌طور کامل رعایت کرده‌ام. گروه کر نامیرا هم نخستین گروه کر مستقل غیردولتی است که بعد از پیروزی انقلاب راه افتاده و 19 سال است من و اعضای گروه با همه توانمان پای آن ایستاده‌ایم. کار ما مثل اجرای کنسرت پاپ نیست که در ده شب 20 اجرا روی صحنه می‌برند و در پایان هم پول‌ها به جیب تهیه‌کننده سرازیر می‌شود. کار ما واقعا قالب و فضایی متفاوت دارد و نهایت دو شب در تالار وحدت اجرا می‌شود. من عقده کنسرت گذاشتن هم ندارم که بگویم چرا حمایت نمی‌شوم تا اجرا کنم. از کتابخانه‌ها هم رپرتوآر انتخاب نمی‌کنم. خودم اثرم را می‌سازم و اجرا می‌کنم و یک ریال هم از کنسرت درآمد ندارم. فقط عشق دارم و پای عشقم ایستاده‌ام. اما متاسفانه حمایت‌ها در کشور ما برای یک عده خاص است که همیشه حمایت می‌شوند، کاش این دوستان کمی هم فضا را در اختیار دیگران قرار دهند.

فکر می‌کنید با همه این اتفاقات گروه کر نامیرا باز هم به فعالیت خود ادامه دهد؟

نامیرا 65 عضو دارد که همه بدون هیچ چشمداشت مالی وقت و زمانشان را برایش می‌گذارند و این اتفاق کمی نیست. مطمئن هستم می‌توانیم به کارمان ادامه دهیم.

«زمین مقدس» موضوعاتی را مطرح می‌کند که معضلات جهان معاصر است. آیا برنامه‌ای برای ارائه آن در دیگر کشورها دارید؟

برنامه‌هایی برای این کار دارم، اما اجازه بدهید بعدا آن را رونمایی کنیم و در زمان خودش به این موضوع بپردازیم.

زینب مرتضایی‌فرد