«بائرمن» می‌داند چگونه تیم بسازد؟

در روزهایی که به خاطر طولانی کردن بازی‌های باشگاهی و تمرکز روی بازیکنان خارجی به درد نخور و به درد بخور، خیلی‌ها یادی از تیم ملی و بازی‌های انتخابی المپیک که در پیش دارد، نیستند درک بائرمن یادداشت‌های خود را جمع‌آوری می‌کند و بر اساس مشاهدات میدانی می‌خواهد برای چهار سال اقامت و مربیگری در ایران برنامه بنویسد.

برنامه‌های برون‌مرزی تیم ملی بسکتبال مشخص شده است. تا پیش از حضور در انتخابی المپیک در تورین ایتالیا (۱۴ تا ۱۹ تیر) باید در تورنمنت اطلس اسپورت چین بازی کند و شاید برای دو دیدار تدارکاتی به لتونی برود. رایزنی‌ با لیتوانی و ترکیه هم در جریان است به امید تدارک بیشتر تیم ملی پیش از رویارویی با یونان و مکزیک در تورین ایتالیا.

بائرمن، کار اصلی خودش را دو هفته بعد از لیگ برتر بسکتبال آغاز می‌کند‌. یعنی در فرصت 45 روزه تا بازی‌های انتخابی المپیک، اما پیش نیازهای اردوهای آن روزها نکته برداری از شرایط موجود تیم‌های باشگاهی است. مرد آلمانی 24 بازیکن را در نخستین فراخوان خود زیر نظر گرفت تا تیمی با میانگین سنی 18 تا 22 سال را به خاطر بسپارد. او در شانس دوباره، اردویی دیگر برای بازیکنانی که کارشان در لیگ به پایان رسیده، دارد؛ اما در روزهای پایانی سال و روزهای آغازین فروردین از تیم بسکتبال جوانان ایران غافل نیست.

روزهای هشتم تا یازدهم فروردین برای مرد آلمانی بسکتبال، تاکید روی نکات فنی و پایه‌ای است که جوانان بسکتبال از آن غافل بودند و تا بیست و پنجم تیر امسال (زمان آغاز رقابت‌های جوانان آسیا) فرصت دارند بسکتبال را با نسخه بائرمن آموزش ببینند.

پاک کردن‌غلط‌های‌بسکتبال

دعوت از بازیکنانی که شاید کسی فکر دعوت خیلی‌ها را نمی‌کرد برای آن دسته از بازیکنان مدعو هم غیر منتظره بود، چه برسد به افرادی که خارج از گود، اتفاقات بسکتبال را رصد می‌کنند. درک بائرمن سرمربی آلمانی تیم ملی بسکتبال، دوره دوم مربیگری خود را در ایران با دعوت از 24 بازیکن آغاز کرد که میان نام‌ها برخی ناشناخته‌اند؛ اما چه عواملی سبب شد سرمربی تیم ملی آنها را دعوت کند‌؟ پرسش اصلی اهل فن این است.‌

بیست و چهار نفری که بجز چند بازیکن، بقیه زیر 23 سال هستند در بسکتبال ایران کجایند، چگونه تمرین می‌کنند و فردای آنها در بسکتبال چگونه باید باشد؟ درک بائرمن به دنبال پاسخ به این پرسش‌هاست که در واقع ایدئولوژی این مرد آلمانی را بنا گذاشته است آن هم درست وقتی بسکتبال ایران عادت‌های غلط را تکرار می‌کند. اساس کار بائرمن با توجه به نیازهای موجود بر مبنای سطوح پایه بسکتبال استوار است، زیرا نگاه وی به تیم‌های نوجوانان و جوانان همین‌طور دعوت از بیست و چهار بازیکن با میانگین سنی حدود 23 و 24 سال همین نکته را متبادر می‌کند.

آغاز یک ایدئولوژی

وقتی نزدیک به دو دهه پیش مربیان بسکتبال ایران تحت نظام شکل یافته از نگاه پایه‌ای با ایده‌ها و اهداف مشخص، کار پایه‌ای را از سر گرفتند، بازیکنان تکنیکی زیادی معرفی شدند که در سال‌های بعد ثمره آن را مربیان خارجی با کمی بالا و پایین کردن شیوه آموزش‌ها در عرصه‌های بین‌المللی دیدند. مهم‌ترین نکته در همان روزها، ایدئولوژی مربیان بود که دشواری‌ها و اختلاف سلیقه را از میان می‌برد و گاهی نیز غلط‌های در جریان کار را پاک می‌کرد.

اینک بائرمن بر خلاف همتاهای قبلی با یک ایدئولوژی به بسکتبال‌مان آمده و بر اساس آن در پی یک پروسه است. او از انتظارت درست برآمده از دل جامعه بسکتبال مطلع شده است؛ جامعه‌ای که با پشتوانه موفقیت‌های گذشته که حاصل ایدئولوژی قبلی مربیان و پروسه تمامی ارکان بسکتبال بود، امروز و در پی بی‌اعتنایی‌های مکرر به هدفگذاری و برنامه‌ریزی قناعت نمی‌کند و راضی نمی‌شود، بنابراین به دنبال کمک به سرمربی آلمانی در ساختن آینده بهتر است.

درک بائرمن و مربیان ایرانی دنبال مصداقی کردن «درست»‌ها از سطوح پایه تا باشگاه و تیم ملی هستند. برگزاری دوره‌های توجیهی و بازآموزی و کلینیک‌ها و کارگاه‌های آموزشی با استفاده از همه مربیان و کارشناسانی که در جای جای ایران حضور دارند، معنایش این می‌شود که درک بائرمن دیگر مجبور نیست یکسری کارهایی که تصور می‌کنیم کار تیم ملی نیست، انجام بدهد.

تیم‌هایی مانند پتروشیمی بندرامام و شیمیدر که بسکتبال درستی بازی می‌کنند یا گرگان و اراک که می‌توانند با بازی خود تماشاگران زیادی به سالن بیاورند یا دانشگاه آزاد با توسعه زیر‌ساختی در بسکتبال تهران به اتفاق تیم‌های دیگر باید هر روز به سوی استانداردهای بین‌المللی بروند.

بازیکنانی که درک بائرمن از تعدادی باشگاه‌های ایران برگزیده است شاید در نگاه نخست در حد دعوت به تیم ملی نباشند، اما او می‌خواهد آنها را به حدشان برساند. با شکستن عادت‌های غلط و ایجاد عادت‌های مفید که البته این کار زمان می‌خواهد.

محمد رضاپور