عینک هوشمند با قابلیت فوکوس خودکار

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از زومیت، وقتی که کارلوس ماسترانجلو (Carlos Mastrangelo) وارد اوایل دهه‌ی ششم از زندگی خود شده بود، رفته‌رفته علایم یک عارضه‌ی بینایی را در خود مشاهده‌ کرد که بسیاری از افراد در آن سنین با آن مواجه می‌شوند. مشکل وی این بود که نمی‌توانست به خوبی گذشته اشیاء نزدیک تمرکز (فوکوس) کند و از این‌رو، چشم‌پزشک به او گفته بود برای مطالعه و خواندن هر مطلبی نیاز به استفاده از عینک مطالعه خواهد داشت. ماسترانجلو در ایمیلی که به پایگاه The Verge نوشته بود، احساس خود را چنین بیان می‌کرد:

من به‌طور مرتب در ذهنم این سؤال را از خودم می‌پرسیدم که چرا من با تکنولوژی توسعه‌یافته توسط بنجامین فرانکلین درمان می‌شوم؟

اما در این میان موضوعی که برای وی بسیار آزاردهنده تلقی می‌شد، این بود که وی باید عینک را به‌طور مداوم در طول روز به چشم‌هایش می‌زد و در صورت عدم نیاز درمی‌آورد. اگر وی مشغول رانندگی بود، نمی‌توانست از آن عینک برای نگاه کردن به جاده استفاده کند، از طرفی بدون عینک نمی‌توانست صفحه‌ی نمایش GPS و یا داشبورد خودرو را به‌خوبی ببیند.

بنابراین ماسترانجلو که استاد مهندسی برق و کامپیوتر در دانشگاه یوتا است، تصمیم گرفت خودش اقدام به حل این مشکل کند. او یک جفت عینک هوشمند ساخت. این عینک که در ماه گذشته در نمایشگاه CES به نمایش گذاشته شد، از لنزهای مایعی ساخته شده است که به‌طور خودکار روی هر آنچه فرد دارنده‌ی عینک نگاه کند، متمرکز خواهند شد. به این ترتیب، افراد مبتلا به بیماری چشمی از همان نوعی که ماسترانجلو با آن درگیر است و در پزشکی به نام پیرچشمی شناخته می‌شود، از این پس نیازی نخواهند داشت برای انجام کارهای روزمره‌ی خود به‌طور مداوم عینک را به چشمشان بزنند و سپس کنار بگذارند.

طرز کار عینک هوشمند به این شکل است که یک سنسور تشخیص فاصله در پل عینک با استفاده از نور مادون قرمز برای محاسبه‌ی فاصله بین عینک و شی‌ء مورد نظر به کار بسته می‌شود. سنسور فوق در ادامه به عملگرهای موجود در سیستم عینک فرمان می‌دهد لنزهای متشکل از مایع را به آن فرم انحنا که مورد نیاز است، شکل دهند.

انحنای لنز، فاصله‌ی کانونی را کنترل می‌کند. این اتفاق به‌طور طبیعی در چشم انسان نیز روی می‌دهد. به‌طور معمول زمانی که شما جوان هستید، لنزهای موجود در چشم شما انعطاف‌پذیر هستند و از این‌رو آن‌ها می‌توانند میزان انحنای خود را به‌راحتی تغییر دهند و این امر اجازه می‌دهد شما بتوانید روی اشیای دور و نزدیک تمرکز کنید. با بالاتر رفتن سن فرد، لنزهای چشم فرد سفت و سخت‌تر می‌شوند و به همین دلیل است که برای مثال خواندن یک کتاب در این سنین برای افراد دشوارتر می‌شود.

تغییر چگونگی انحنای مایع لنزها اجازه می‌دهد عینک هوشمند بتواند روی هر شیئی که کاربر در حال نگاه کردن به آن است، تمرکز کند. در حدود ۱۴ میلی‌ثانیه طول می‌کشد تا عینک بتواند نوع فوکوس را تغییر دهد و باید اشاره کنیم که باتری قابل شارژ به‌کاررفته در فریم عینک نیز بیش از ۲۴ ساعت کارایی خواهد داشت.

وی در نمایشگاه CES اظهار کرده بود که پاسخ‌های دریافتی از این عینک بسیار چشمگیر بوده‌اند. نتایج تحقیقات انجام‌شده روی عینک هوشمند این هفته در مجله اپتیک اکسپرس (Optic Express) منتشر شده است.

گفتنی است طرح فعلی این عینک دارای اندازه‌ی بزرگی است؛ اما ماسترانجلو و دانشجوی دکترا، نازمول حسن (Nazmul Hasan) در حال حاضر مشغول کار روی ساخت مدلی «سبک‌تر، باریک‌تر، شیک‌تر و با قابلیت‌های بیشتر» از این دستگاه هستند. نسل دوم این عینک هوشمند دارای امکان ردیابی چشم و یک دوربین عمق خواهد بود، به‌طوری که لنزها خواهند توانست با دقت بیشتری تشخیص بدهند که کاربر در هر لحظه دقیقا در حال نگاه کردن به چه چیزی است. البته همه‌ی این قابلیت‌های افزوده‌شده مقدار انرژی بیشتری نیز مصرف خواهند کرد؛ بنابراین آن‌ها نیاز دارند یک باتری قوی‌تر نیز برای این عینک توسعه دهند، به‌طوری که به‌اندازه‌ی کافی کوچک باشد تا به‌خوبی درون یک عینک شیک که مردم عادی معمولا به دنبال داشتنش هستند، جای بگیرد.

ماسترانجلو باور دارد که عینک‌های هوشمند در دو یا سه سال آینده در دسترس مصرف‌کنندگان قرار خواهند گرفت و قیمت تقریبی آن‌ها نیز بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار خواهد بود. با وجود قیمت بالایی که برای این عینک تخمین زده شده است؛ ماسترانجلو از آن با اطمینان صحبت می‌کند و باور دارد که:

عینک هوشمند و با قابلیت فوکوس خودکار ما می‌تواند اثرات نامطلوب از دست رفتن توانایی تمرکز چشم را جبران کند، به‌طوری که اغلب افرادی که با عارضه‌های دوربینی یا نزدیک‌بینی دست به گریبان هستند، با استفاده از این دستگاه‌ها خواهند توانست تصاویر عادی را در تمامی اوقات به‌راحتی ببینند.

وی باور دارد که این عینک‌ها کاملا ارزش قیمت بالا را خواهند داشت.