معمولا اگر کتاب نخوانها، بخواهند یک توجیه برای مطالعه نکردن خود ذکر کنند، قطعا جواب این است: وقت نمیکنم. حالا فرقی هم نمیکند واقعا وقت میکنند یا نه، فرقی هم نمیکند که چقدر در زندگی روزمره و مسائل کاری خود وقت آزاد دارند. از طرف دیگر در ذهن همه ما این حک شده است که مثلا وزرا باید افراد بسیار مشغولی باشند. از صبح تا شب ناچارند اتاقهای فکر و جلسات مختلف داشته و باید هر روز کلی ملاقات و بازدید داشته باشند.