وقتی نخوابیدن ما را متعصب می‌کند

براساس پژوهشی که بتازگی منتشر شده، کم‌خوابی می‌تواند روی جهتگیری‌های ناخودآگاه افراد در خصوص اقلیت‌های جامعه اثر بگذارد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد بین رفتار خصمانه آمریکایی‌ها با مسلمانان عرب و کم‌خوابی مزمن ارتباط وجود دارد.

کد خبر: ۱۰۷۶۵۴۶

دکتر ویلیام اسکات کیلگر، نوروسایکولوژیست و محقق علوم اعصاب دانشگاه آریزونا در این تحقیق می‌گوید: کمبود خواب در میان بسیاری از آمریکایی‌ها شایع است. بویژه افرادی که مسئول پاسخگویی در موقعیت‌های اورژانسی هستند و دیگر مشاغل مانند پلیس و آتش‌نشان‌ها و نظامیان. من به مدت 15 سال با ارتش کارکردم تا رابطه کم‌خوابی و اثر آن در قضاوت در موقعیت‌های حساس را مورد مطالعه قرار دهم. بسیار علاقه‌مند بودم نقش بالقوه بی‌خوابی در تصمیم‌گیری‌های حساس بویژه در مواجهه با اقلیت‌های قومی و افراد با پیشینه نژادی متفاوت را بیابم. نتایج این‌گونه تصمیم‌گیری‌ها معمولا در صدر اخبار فراوانند بخصوص هنگام مواجهه پلیس یا دیگر نیروها با گروه‌هایی از مردم در شرایطی که تصمیم‌های عاطفی یا خطرناک گرفته می‌شود. در این تحقیق 17 بزرگسال سالم در یک آزمایشگاه خواب ایزوله شده در دو دوره 25 روزه قرار گرفتند. طی 25 روز اول، هر کدام از افراد باید هشت ساعت در شب می‌خوابیدند. در 25 روز دوم، به شرکت‌کنندگان اجازه داده می‌شد در پنج روز کاری هفته فقط چهار ساعت خواب شبانه داشته باشند و دو روز تعطیلات آخر هفته برای بازیابی هشت ساعت خواب شبانه داشته باشند.

در روز بیست و یکم هر دو دوره، آزمون ارتباط ضمنی (IAT) در بین شرکت‌کنندگان برگزار شد که در آن باید اسامی ای که در صفحه ‌نمایش به آنها نشان داده می‌شد بی‌درنگ دسته‌بندی می‌کردند. این آزمون معمولا برای اندازه‌گیری میزان جهتگیری‌های نهان افراد استفاده می‌شود که ممکن است خود آنها هم به آن واقف نباشند. در این آزمون تمرکز روی اعراب مسلمان بود.

محققان دریافتند داوطلبانی که به طور کامل استراحت کرده بودند، قضاوتی در خصوص اسامی عرب مسلمان نداشتند. اما همان داوطلبان وقتی در شرایط کم‌خوابی مزمن قرار داده شدند دچار قضاوت منفی درخصوص اسامی عرب مسلمان می‌شدند.

دکتر کیلگر می‌گوید:‌ خواب از آنچه ما تصور می‌کنیم بااهمیت‌تر است. خواب فقط درخصوص این که چقدر احساس خستگی می‌کنیم یا اثرات آن بر کارایی ما نیست؛ بلکه خواب از عمق پنهان نگرش‌های ناخودآگاه ما که به طور طبیعی سعی در کنترل و مغلوب کردن آن داریم پرده‌برداری می‌کند. این امر حداقل به طور بالقوه روی کیفیت ارتباط ما با دیگران اثر دارد و حتی به طورجدی‌تر روی رفتارهای ثانویه ما در شرایط منتج به مرگ و زندگی اثر بسزایی دارد. همچنین هفت تا هشت ساعت خوابیدن در شبانه‌روز نه‌تنها برای سلامت و کارآمدی ما، بلکه نحوه ارتباطمان با دیگران بسیار بااهمیت است. طراحی این تحقیق به‌گونه‌ای بود که به‌جای گزارش صرف درخصوص وابستگی دو پدیده به محققان اجازه می‌داد رابطه علت و معلولی را از نتایج آن بیابند. با این‌ حال این تحقیق دارای محدودیت‌هایی بود. همان‌ طور که دکتر کیلگر در این خصوص می‌گوید: تعداد نمونه‌های این تحقیق کم بودند، لذا ضرورت اجرای مجدد این آزمایش حس می‌شود. همچنین آزمون ارتباط ضمنی، میزان جهتگیری ناخودآگاه نسبت به یک گروه خاص را می‌سنجد و هنوز روشن نیست این جهتگیری‌ها چگونه به رفتارهای قضاوت گونه زندگی روزمره تعمیم می‌یابد. همچنین تحقیقات بیشتری باید درخصوص این که آیا این جهتگیری‌ها به رفتارهای تبعیض‌آمیز مرتبط می‌شوند یا خیر، نیز انجام شود.

تحقیقات نشان داده‌اند هیچ جایگزینی برای خواب وجود ندارد. خیلی از کمبودهای احساسی که در اثر کم‌خوابی رخ می‌دهد، با محرک‌ها و عوامل بالا نگه‌دارنده سطح هشیاری مانند کافئین قابل جبران نیستند. کافئین ممکن است احساس بیداری به شخص بدهد، ولی جایگزینی برای خواب نیست و شخص بعد از خوردن قهوه نیز همچنان در معرض خطا در قضاوت است.