به گزارش جام جم آنلاین ، با توجه به خصوصیاتی که از هر سه مربی سراغ داریم هر سه نفر فورا حکم اخراج را صادر می کنند و دیگر بازگشتی هم در کار نیست. به خصوص برای کی روش. کی روشی که فقط به خاطر خنده های بلند کاوه رضایی یک سال بیشتر او را به تیم ملی دعوت نمی کند و یا هرگز دیگر مهدی رحمتی را به تیم ملی راه نمی دهد قطعا مقابل چیزی به نام چاقوکشی هم کنار نمی آید. شفر هم به دلیل بی انضباطی و بی حرمتی بازیکنی به نام مهدی قائدی به پیراهن استقلال خیلی راحت او را کنار می گذارد. برانکو نیز در تقابل با رامین رضاییان نشان داد با هیچکس شوخی ندارد. آن وقت یکی مثل گل محمدی دو بازیکن در رختکن تیمش به شوخی (حتی جدی) روی هم چاقو کشیده اند و یکی از آنها هم مجروح شده اما او به عجیب ترین و کودکانه ترین شکل ممکن قصد سرپوش گذاشتن بر روی این کار دارد.
وی در این رابطه به یک سایت ورزشی گفته است: «من واقعا تعجب می کنم که چرا این مسئله را تا این حد بزرگ کردند و این موضوع به یک هجمه گسترده علیه مهدی کیانی تبدیل شده است. همه چیز حاصل یک شوخی نا به جا بوده که نباید حالا به یک مسئله بحرانی تبدیل شود. مسئولان تیم و همینطور باشگاه هم به موقع با موضوع برخورد کردند و واکنش مناسب نشان داده شد.»
اینجاست که تفاوت یک مربی با گل محمدی با حرفه ای هایی مثل کی روش و شفر مشخص می شود. یکی باید از گل محمدی بپرسد چاقوکشی شوخی است؟ جالب اینجاست تمامی افراد دخیل در این اتفاق به خود اجازه می دهند با شوخی و خنده درباره آن اتفاق صحبت کنند از جمله مهدی کیانی.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد