به تیم‌های جسور احترام بگذاریم

جام جم آنلاین - پیش از شروع بازی‌ها، اسپانیا تیمی مدعی و پرستاره تلقی می‌شد؛ اما با شروع جام دانستیم که نباید برای چنین تیمی شانس قائل باشیم. حقیقت تلخ این تیم، نبود انسجام و اتحاد در تیم بود. این تیم با از دست دادن مربی خود، همه دارایی خود را از دست داد و از یک تیم مدعی به تیمی معمولی تبدیل شد. این جام در واقع، یک اصل را برای چندمین‌بار به ما ثابت کرد. جدا از فاکتورهای تعیین‌کننده و شناخته در فوتبال، در این جام فاکتور دیگری هم اهمیت داشت. تیم‌های متحدتر و جسورتر فارغ از نام و ستاره‌های عنوان‌دار حریف، موفق‌تر عمل کردند.

تیم ملی ما هم به این دلیل عملکردی قابل دفاع داشت که متحد و جسور بازی کرد. گرچه معتقدم تیم ما می‌تواند کمی از بار دفاعی خود را کم کند و روی تاکتیک‌های حمله متمرکزتر شود.

در این جام کرواسی و بلژیک عملکردی خیره‌کننده داشتند. اگرچه یکی به فینال رسید و دیگری به رده‌بندی رفت؛ اما فکر می‌کنم نمره هر دو تیم و هر دو مربی بسیار درخشان بود. نکته برجسته درباره کرواسی این است که این تیم به شکلی خستگی‌ناپذیر مبارزه می‌کند. به‌نظر می‌رسید بدن بازیکنان این تیم به نسبت حریفان در دو بازی نیمه‌نهایی و یک‌چهارم نهایی، خسته‌تر باشد؛ اما کروات‌ها عالی مبارزه کردند و مزد این روحیه و این تفکر را با صعود به فینال گرفتند. بهترین ستاره کرواسی تیم کرواسی بود که نقش مودریچ را در شکل‌گیری چنین تیم قابل تحسینی نمی‌توان نادیده گرفت.

بلژیک هم گرچه بازیکنانی مانند کرواسی داشت؛ اما این تیم به شکلی ناخواسته به ادن هازارد وابسته بود و نقش هازارد پررنگ‌تر از تیم شده بود. بلژیک هم تیمی شایسته و قابل احترام در این بازی‌ها بود.

جام‌جهانی روسیه به ما نشان داد که می‌توان به تیم اعتماد و قدرت فوق‌العاده آن را باور کرد. جام جهانی همچنین به ما یادآور شد که باید به تیم‌های جسور و متحد احترام گذاشت.

باید به احترامشان کلاه از سر برداشت چون فوتبال به آنها نگاهی محترمانه دارد. فارغ از آنکه بلژیک برنده بازی امروز باشد یا نباشد و بی توجه به نتیجه بازی فینال باید به دو تیم کرواسی و بلژیک نمره عالی داد؛ چون از آزمون‌هایی بسیار دشوار سربلند بیرون آمده‌اند.

امیرحسین پیروانی