صدای نیاز همیشه بلند نیست

به گزارش جام جم آنلاین ،‌ فقر غم‌انگیز است و با خود انواع مشکلات را می‌آورد. بیماری، جرم و جنایت، خودکشی و گرسنگی بخشی از تصویر دهشتناک فقر است که به شکل پررنگی خود را نشان می‎دهد. اما این معضل جهانی با خود مشکلات دیگری نظیر ناامیدی هم می‎آفریند. هیچ‌چیز بدتر از ناامیدی نیست. انسان ناامید حتی انگیزه لازم برای راه رفتن هم ندارد و انگیز خود را برای ادامه زندگی از دست می‎دهد. بی‎پولی و نداری باعث تحقیر هم می‎شود.

فقر شدید در برخی از نقاط جهان غیرقابل‌انکار است و به یک بحران تکان‎دهنده تبدیل‌شده است. برای برخی از انسان‎ها فقر از حدومرز گذشته و به شکل وحشتناکی خود را نشان می‎دهد تا حدی که مجبورند برای ادامه حیات از فضولات حیوانات و لاشه انواع جانوران تغذیه کنند. فقر باعث خریدوفروش کودکان می‌شود و با خود دیگر مصیبت‎ها نظیر اعتیاد را هم می‎آورد.

واضح است که فقر در هر جامعه‎ای حجم زیادی از معضلات اجتماعی را رقم می‎زند. بسیاری از خانواده‎ها توانایی نگهداری از فرزندان خردسال خود را ندارند و بسیاری از کودکان دیگر از حق مسلم خود یعنی تحصیل بازمی‌مانند.

متأسفانه در ایران همانند بسیاری دیگر از نقاط جهان با مسئله فقر روبرو هستیم؛ این فقر در شدت‎های مختلفی خود را نشان می‎دهد. این مشکل ازحدگذشته و در برخی از خانوارها به حد فلاکت و مسکینی رسیده است.

اما اکنون‌که رو به پایان سال می‎رویم فقر برای خانواده‎های قشر ضعیف جامعه خود را به شکل غم‌انگیزترینشان می‎دهد و ضربات روحی زیادی را به سرپرست خانوارها وارد می‎کند. هیچ‌چیز غم‌انگیزتر از این نیست که پدر یا مادر خانواده نتواند برای فرزندانش نوروزی نو رقم بزند و رخت و لباس نو بر تن او کند. از قدیم گفته‎اند عید نوروز بیش از آنکه برای بزرگ‌سالان باشد برای کودکان است و چه غم‎انگیز که کودکی نتواند نوروز خود را بالباس و وسایل نو آغاز کند و بدتر از این آنکه با حسرت به داشته‎های هم‌سن‌وسالان خویش نگاه کند.

اما در روزهای پایانی سال با موضوعی روبرو هستیم که می‌تواند دل فرزندان بسیاری از خانواده‌ها را شاد کند؛ روزی به نام احسان و نیکوکاری که در تقویم، چهاردهم اسفندماه برای آن ثبت‌شده است. فلسفه این روز چیست و در آن روز چه‌کاری باید انجام داد؟

سهم ما ، سهم دیگران

همه حق‌دارند زندگی خوب داشته باشند، همه حق‌دارند لباس خوب بر تن کنند و غذای خوب بخورند. این‌ها حق بدوی هر انسانی است. اما همین حق بدوی را بسیاری ندارند و اگر هم داشته باشند به‌سختی به دست می‎آورند. در روزهای پایانی سال و در روز شانزدهم اسفند بسیاری از مردمی که این حق را به بهترین شکل دارا هستند بخشی از سهم خود را به دیگران می‏بخشند تا انسان‎دوستی و تعامل اجتماعی متبلور شود و ارزش‎های اجتماعی در والاترین موقعیت برای همه به نمایش دربیاید. در این روز عموم مردم به‌منظور کمک به خانواده‎ها و کودکان نیازمند و فقیر انواع البسه و دیگر وسایل موردنیاز را در اختیار نهادهای مربوط قرار می‌دهند تا به دست آنها برسد. این رسم از سال ۱۳۶۹ هرسال در اسفندماه و در آستانه عید نوروز و بهار طبیعت به وجود آمده است و هرسال با حضور پرشور مردم ایران در نقاط مختلف کشور اجرا می‌شود.

هفته احسان و نیکوکاری، فرصتی مناسب برای آراسته شدن به صفات والای تعاون و بخشندگی است. جمع‌آوری و توزیع بذل و بخش‌های مردم توسط کمیته امداد صورت می‎گیرد و سپس به نقاط آسیب‌پذیر کشور منتقل می‎شود. مناطق محروم و خانواده‎هایی که از اوضاع بحرانی آنها گزارش تهیه‌شده است در اولویت قرار دارند.

فلسفه روز احسان و نیکوکاری

فلسفه روز احسان و نیکوکاری درواقع بازتاب بخشی از سرشت نیکوی بشر است. بخشش نسبت به دیگران و کمک به آنها یکی از راه‎های رسیدن به آرامش و کمال تقرب است. فردی که می‎کوشد نیازهای مادی فرد دیگری را برطرف کند قطعاً بخشی از سرشت پاک خود را نشان داده است. وقتی فردی باوجود تنگدستی خود اقدام به کمک به دیگران می‎کند که دیگر این ازخودگذشتگی و بخشش بهتر دیده می‎شود. ببخش در فقر زیباتر است. درآیات قرآنی نیز به‌دفعات به بخشش ، احسان و نیکوکاری نیز اشاره‌شده است و در این رابطه احادیث و روایات متعددی را شنیده و خواند‎ه‎ایم.

در برخی آیات نورانی قرآن کریم، آثار و برکات الهی احسان و نیکوکاری چنین مطرح‌شده است: «برای کسانی که نیکی کردند، در این جهان نیکی است و بی‎گمان سرای واپسین بهتر است؛ چه خوب است سرای پرواپیشگان!» و یا: «پس، خدا پاداش این جهان و پاداش نیکوی سرای آخرت را به آنان ارزانی داشت و خداوند نیکوکاران را دوست دارد».

بخشش هنگامی زیباتر می‎شود که شور همگانی برای عملی کردن آن وجود داشته باشد. این بخشش موکدا باید همراه با خلوص نیت باشد در غیر اینصورت بخششی که به منظور فخرفروشی و ظاهرسازی انجام شود هرگز مقبول نیست و هرگز نتایج مثبت دنیوی و اخروی به دنبال نخواهد داشت.

بخششی به اندازه دنیا

هرچند روز 14 اسفند مختص به ایرانیان است، اما مسئله ببخش به نیازمندان و کمک به آنها به‌خصوص به کودکان مسئله‎ای جهانی شمرده می‎شود. درواقع برنامه جامع بخشش به نیازمندان و کمک به کودکان فقیر در سراسر جهان و در روزهای مختلف سال اجرا می‎شود.

در کشورهای مختلف سازمان و نهادهای مختلفی برای رسیدگی به موضوع فقر خانواده‌های فقیر در نقاط مختلف همان کشور اجرا می‌شود. از سویی ایران همواره الگوی خوبی برای کشورهای هم‌جوار درزمینهٔ کمک به نیازمندان بوده است.

در ایران هرسال روز 14 اسفند باشکوه در سراسر کشور برگزار می‎شود البته این را هم باید مدنظر قرار داشت که مشکلات شدید اقتصادی در سراسر کشور ممکن است تا حدودی این مسئله را تحت تأثیر قرار بدهد و البته شدت فقر را در خانواده‎های فقیر به همان اندازه بیشتر کند. با توجه به شرایط اقتصادی امسال، شرکت در کمک‎های مردمی روز احسان و نیکوکاری واجب‎تر از هرسال دیگری به نظر می‎رسد. نیکوکاری و بخشش لزوم بزرگ جامعه امروز است چراکه صدای نیاز همیشه بلند نیست.