به گزارش جام جم آنلاین به نقل از سواد زندگی ، تا پیش از این تصور می شد که مزایای روابط پدربزرگ ها و مادربزرگ ها با نوه ها، تنها متوجه کودکان است اما به دنبال مطالعات گسترده مشخص شده که مادر بزرگ و پدر بزرگ ها نیز از این روابط سود می برند.
در این درس نگاهی به نتایج برخی از مهم ترین پژوهش های انجام گرفته در این زمینه خواهیم داشت.
دانشمندان بوستون کالج طی مطالعه ای به این نتیجه رسیدند که رابطه عاطفینزدیک کودکان با پدر و مادر بزرگ هایشان، علائم افسردگی در هر دو گروه را کاهش داده است.
طی این پژوهش که در مجله Gerontologist به چاپ رسیده، 374 پدر بزرگ/ مادر بزرگ و 356 کودک شرکت داشته اند.
محققان در ادامه داده های حاصل از یک دوره مطالعاتی 19 ساله را بررسی کردند. به گفته Sara Moorman دانشیار جامعه شناسی بوستون کالج، روابط پایدار و نزدیک خانوادگی می تواند در افزایش طول عمر آنها نیز تاثیر به سزایی داشته باشد.
برای پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها، رابطه نزدیک با نوه هایشان آنها را به دنیایی جدید می برد که می توانند از دریچه ای جدید و متفاوت به جهان اطراف خود نگاه کنند. همین اتفاق برای کودکان نیز رخ می دهد.
مطالعه ای دیگر که توسط دانشگاه آکسفورد انجام شده نیز نتایج مشابهی را نشان می دهد. طی این پژوهش از داوطلبان انگلیسی با رده سنی 11 تا 16 سال کمک گرفته شد. دانشمندان دریافتند که ارتباط قوی کودکان با پدر و مادر بزرگ های خود، بر مهارت های اجتماعی آنها هم اثر مثبت دارد. این دسته از کودکان توانایی بهتری در مدیریت احساساتخود داشتند و مشکلات رفتاری ثبت شده در آنها به مراتب کمتر از گروه مقابل بود.
علاوه بر این در کودکانی که پدر و مادر آنها از یکدیگر جدا شده بودند، حضور پدر و مادر بزرگ آسیب های روانی معمول ناشی از طلاق را به حداقل رسانده بود.
پژوهشی استرالیایی که در شبکه اجتماعی علمی ریسرچ گیت منتشر شده، تاثیر روابط مذکور بر عملکرد ذهنی اعضای مسن خانواده را مورد بررسی قرار داده است: مادر بزرگ هایی که زمان بیشتری را در کنار نوه های خود سپری کرده بودند، عملکرد بهتری را در تست های شناختی نشان دادند. گفتنی است که ملاقات با نوه ها به صورت یکبار در هفته، تاثیرات شگفت انگیزی را بر سلامت مادر بزرگ ها به همراه داشته است.
مطالعه ای که در هفته نامه علمی مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا به چاپ رسیده، از تاثیر مهم حضور پدر و مادر بزرگ ها بر افزایش سر زندگی نوه های آنان پرده برداشته است. در این پژوهش برخلاف شمار زیادی از مطالعات انجام شده، توجه بیشتری به نقش پدر بزرگ ها شده است.
علاوه بر موارد فوق، طی این بررسی دیده شد که سن بالاتر پدر بزرگ ها در زمان تولد نوه ها، بر طول بیشتر "تلومر" آنها نیز اثرگذار است؛ تلومر پایانه فیزیکی کروموزوم های خطی است که با افزایش سن به تدریج کوتاه و کوتاه تر می شود و بدین ترتیب می تواند دلیل بسیاری از بیماری ها مرتبط با سن باشد. ریسک ابتلا به این دسته از بیماری ها، در کودکانی که تلومر بلندتری دارند پایین تر خواهد بود. بدین ترتیب می توان گفت که بخش مهمی از سلامت خود را مدیون پدر بزرگ های مسن هستیم.
بر اساس مطالعه ای از مرکز ملی اطلاعات زیستفناوری، پدر و مادر بزرگ هایی که در ارتباط نزدیک با نوه های خود هستند و یا حتی از آنها به صورت مقطعی نگه داری می کنند، مدت زمان بیشتری عمر خواهند کرد.
در این پژوهش 500 بزرگسال 70 سال و بالاتر مورد بررسی قرار گرفتند. مشخص شد ریسک مرگ و میر آنهایی که از نوه های خود مراقبت می کردند، 37 درصد کمتر از گروه دیگر بوده است. دانشمندان معتقد هستند که طول عمر بالاتر در این مورد به علت فعالیت ذهنی بیشتر و ایجاد هدف در زندگی است.
طی یک مطالعه دیگر که توسط همین مرکز به چاپ رسیده است، از داوطلبان مسن خانم کمک گرفتند و مشخص شد احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر در مادر بزرگ هایی که حداقل یک روز در هفته را کنار نوه خود سپری می کنند، بسیار کمتر باشد.
در عین حال افکندن تمام مسوولیت نگهداری نوه ها بر دوش پدر بزرگ ها و مادربزرگ ها، می تواند به آنها آسیب برساند و خسته و فرسوده شان کند.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد