در مواجهه با دعوای کودکان چه واکنشی نشان دهیم؟

به گزارش جام جم آنلاین، اختلاف نظرها بخشی از رشد کودک است ، اما مواردی وجود دارد که والدین و ارائه دهندگان می توانند برای به حداقل رساندن بچه ها یا جلوگیری از دعوا از آنها استفاده کنند.

چگونه والدین می توانند به کودکان کمک کنند تا از دعوا جلوگیری کنند

در زیر چند نکته برای والدین در هنگام دعوا وجود دارد:

• به بچه ها روش های بحث در مورد راه حل ها و حل مسئله را بیاموزید

حتی کودکان بسیار خردسال می توانند مسائل اساسی انصاف و عدم دعوا را درک کنند. با بچه ها در مورد دعوا و راه های دیگر برای حل یک مشکل صحبت کنید.

• همیشه قوانین اساسی را تعیین کنید که برای حل یک مسئله می توان و نمی توان انجام داد.

به عنوان مثال ، داد و فریاد ، گریه یا ضربه زدن شماره های قطعی حل مسئله است. از آنها بخواهید ایده های خود را بیاورند و سپس بگذارید آنها آن را امتحان کنند. ممکن است از راه حل های آنها تعجب کنید ، و آنها ممکن است بدانند که چه چیزی بهتر جواب می دهد.

• کودکان را تحسین کنید و تقویت های مثبتی را ارائه دهید

ستایش و تقویت مثبت در کمک به ایجاد رفتارهای مثبت کودک شگفتی ایجاد می کند . نکته اصلی این است که نادیده گرفتن دعوا و سپس جلب توجه در هنگام گرفتار شدن در انجام کاری مهربان ، مثبت یا مفید. کودکان به سرعت این نکته را دریافت می کنند که رفتارهای خوب بیش از رفتارهای منفی باعث جلب توجه آنها می شود.

• یک مدل نقش مثبت باشید

وقتی بچه ها مرتباً این مشاهدات را در بین بزرگسالان مشاهده می کنند ، نمی توانید انتظار داشته باشید که با هم دعوا و دعوا کنند. والدین باید به عنوان الگویی برای نحوه همکاری و کنار آمدن با دیگران عمل کنند

• خویشتندار باشید

بچه ها مراقب بزرگسالان هستند که وقتی عصبانی هستند ، با چیزی مخالف هستند یا از آنها رنج می برند چگونه رفتار می کنند و چگونه رفتار می کنند. داشتن آرامش در فشار و نشان دادن خویشتنداری مثالی مثبت است. بزرگسالان باید با بچه ها در مورد موقعیت هایی که احساس عصبانیت کرده اند و اینکه برای آرام شدن چه قدم هایی برداشته اند ، صحبت کنند.

• به نحوه واکنش و مداخله خود توجه کنید

اگر بزرگسالان فریاد بزنند ، خجالت بکشند ، شرم کنند یا کلمات عصبانی یا قوی را به زبان بیاورند ، در واقع نتیجه این خواهد بود که رفتار آزار دهنده کودک در درگیری بچه ها دوباره رخ می دهد. مجازات هایی مانند موارد فوق ممکن است احساسات عصبانیت کودک را افزایش داده و باعث عملکرد بیشتری شود.

• توجه نکن

بیشتر دعواهای بچه ها معنی دار نیستند و به سرعت خود به خود خاتمه می یابند. مداخله بزرگسالان روند کار بچه ها را به تأخیر می اندازد.

دعوا اغلب راهی برای جلب توجه بچه ها است  و برای بعضی از بچه ها توجه منفی بهتر از بی توجهی است.

اگر بزرگسالان نبرد را نادیده بگیرند و نگذارند که در خانه یا محل تبدیل به "مرکز اصلی" شود ، دلیل آن کمتر انجام می شود. یک ایده این است که یک اتاق یا فضای جداگانه در خانه خود را به عنوان "اتاق جنگ" اعلام کنید. هر زمان که بچه ها یا دوستان فرزندانتان با هم دعوا کردند ، به سادگی به آنها بگویید که آن را به "اتاق جنگ" ببرند و تا زمانی که مشکل درست نشود ، بیرون نروند.

• با همه یکسان رفتار کنید

سریعترین تله ای که یک فرد بزرگسال می تواند در آن بگیرد ، تلاش برای بررسی این است که چه کسی دعوا را شروع کرده است ، و چه کسی چه گفته است و سپس چه چیزی باعث این مسئله افزایش یافته است. جانبداری یا مجازات کردن به طرز متفاوتی زمینه را برای برچسب زدن به قربانیان و قلدرها فراهم می کند.

در بیشتر موارد ، مجازات باید یکسان باشد: بدون استثنا. باز هم ، هدف این است که چالش را از مبارزه خارج کنید و ابتکار عمل را برای "پیروزی" یا "از دست دادن" یک مبارزه از بین ببرید.