داستان جام شماره ۱۳

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم،  دختران کرمانی‌ فوتبال تلاش می‌کردند جام را در خانه نگه‌دارند اما مسأله این بود، بم یا سیرجان! و عاقبت تیم فوتبال شهرداری سیرجان با ۱۳ امتیاز و در غیاب تماشاگران پرشورش، جام سیزدهم را از آن خود کرد. کسب دومین عنوان قهرمانی لیگ‌برتر فوتبال زنان ایران، برای سیرجانی‌ها در آستانه بهار، طعم شیرین‌تری دارد. آنها آبان ۱۴۰۰ به عنوان نخستین نمایندگان کشورمان راهی رقابت‌های قهرمانی باشگاه‌های آسیا خواهند شد تا روح تازه‌ای به پیکره فوتبال بانوان ایران دمیده شود. سال جدید قطعا برای مریم جهان‌نجاتی و شاگردانش خالی از ماجرا نخواهد بود. با او درباره این جام خوش‌یمن برای شهرداری سیرجان و انتظارات آنها از عزیزی‌خادم و فدراسیون فوتبال به گفت‌وگو نشستیم.

 عشق خانوادگی

شاید ‌یکی از خوش‌شانسی‌های مریم جهان‌نجاتی این است که به گفته خودش، در خانواده‌ای فوتبالی متولد شد. خانواده‌ای که در آن عشق به ورزش، زنانه مردانه نداشت و با کمک برادرانش که هر کدام زمانی بازیکن تیم‌های نوجوانان و جوانان گل‌گهر بودند، این عشق را از سال ۱۳۷۹ به سالن فوتسال برد. در لیگ‌های مختلف کشوری بازی کرد و هم‌زمان تحصیلات خود را در دانشگاه تهران تا مقطع کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی ادامه داد و از سال ۹۰ در رده‌های مختلف سنی در تیم‌ملی مربی‌گری را دنبال می‌کند: «اشتیاق برادرانم به فوتبال الهام‌بخش من شد و هر سه در این مسیر از من حمایت کردند که اول به عنوان بازیکن و در سال‌های بعد هم با گذراندن دوره‌های مربی‌گری به عنوان مربی کارم را آغاز کنم. سال ۸۶، تیم فوتبال زنان سیرجان تشکیل شد. یک‌سال بعد، با قهرمانی در لیگ دسته دو، به دسته یک و بعد هم به لیگ‌برتر صعود کردیم. سال نود در جایگاه سوم لیگ‌برتر قرار گرفتیم. پس از آن، تا سال ۹۳ دوران بسیار سختی را گذراندیم و با پول توجیبی خودمان تلاش کردیم در لیگ‌برتر بمانیم. بعد، همکاری ما با شهرداری سیرجان آغاز شد و سال ۹۴ قهرمان لیگ‌برتر شدیم. پس از آن تیم ما همیشه روی سکو بود تا امسال و دومین قهرمانی.»

 یک قول و قرار زنانه

‌تقریبا حدود ده روز پیش از پایان رقابت‌های لیگ کوثر، تصاویری از چهره‌های گریان دختران سیرجان منتشر شد که در تقابل با حریف سنتی خود، نتیجه را واگذار کرده بودند. قهرمانی قاطعی که به اما و اگر رسید. آن عکس‌ها و اشک‌ها، این پرسش را در ذهن‌ها تداعی می‌کرد که آیا باز هم، دختران بم، جام قهرمانی را با خود به خانه می‌برند؟ «سال ۹۹ به دلیل کرونا رقابت‌ها در دو گروه برگزار شد. تا پیش از بازی با شهرداری بم، ما تنها تیم بدون باخت در دو گروه بودیم اما بم، با وجود دو باخت و دو تساوی در بازی‌های پیشین، مقابل ما به پیروزی رسید. بنابراین همه بازیکنان از این باخت و تغییر شرایط، عمیقا ناراحت بودند. من از دخترها خواستم، بدون توجه به حواشی، فقط فوتبال خودشان را  بازی کنند. ما همه توان خود را جمع کردیم تا وچان کردستان را در خانه‌اش شکست دهیم و همین روحیه تیم را دوباره تقویت کرد. پس از آن با هم قرار گذاشتیم فارغ از هر نتیجه‌ای تا لحظه آخر امیدوارانه، عملکرد خوبی را به نمایش بگذاریم و این تصمیم تا پایان مسابقات در کیفیت کار ما بسیار تأثیر داشت. ما مزد قول و قرارمان را گرفتیم و در مرحله مقدماتی و نهایی با عملکردی قوی ظاهر شدیم. ما در این سال‌ها تلاش زیادی کردیم که تیم باثباتی داشته باشیم و از ترکیب ۳۵‌نفره شهرداری سیرجان در رده‌های سنی مختلف، تنها هشت بازیکن غیر بومی داریم که آنها هم چون از نوجوانی به ما پیوسته‌اند اغلب بومی محسوب می‌شوند. نمایندگان زیادی در تیم‌ملی داریم و بسیاری از دختران در آکادمی فوتبال خودمان در سیرجان پرورش پیدا کرده‌اند.»

 قرعه شانس به نام شهرداری سیرجان

فوتبال زنان ایران در سال‌های اخیر، به‌جز برگزاری رقابت‌های باشگاهی، تحرکی خاصی در خود ندیده است. پای درد و دل‌ اهالی آن که بنشینید، با استعدادهایی روبه‌رو می‌شوید با انگیزه‌‌هایی رو به افول... اما انگار امسال شانس دختران فوتبالیست ایران به همین جام شماره ۱۳ گره خورده و داستان لیگ‌برترشان پایان‌ باز و شادی داشته است: «با خروج تیم‌ملی از رنکینگ فیفا، برای انگیزه دخترها در لیگ و کلا فوتبال کشورمان نگران بودیم. اما خبر حضور ما در رقابت‌های قهرمانی باشگاه‌های آسیا که امسال برای اولین‌بار هم برگزار می‌شود برای‌مان حکم معجزه را داشت. با این اوصاف تیم‌ها از سال آینده برای قهرمانی، بیشتر می‌جنگند و این امیدوار‌کننده است. طبق اطلاعات اولیه‌ای که داده‌اند، تیم ما به عنوان نماینده فوتبال باشگاهی کشورمان، هم‌گروه با اردن، هند و ازبکستان در رقابت‌های غرب آسیاست. البته تا آبان‌ماه فرصت کوتاه است و نیاز به جلسات بیشتری با مسؤولان فدراسیون داریم. اطلاعات دقیق‌تری هم از زمان‌بندی و نحوه برگزاری مسابقات لازم است. برای هماهنگی و تکمیل برنامه‌ریزی‌ها می‌بایست تعامل بیشتری با فدراسیون صورت بگیرد که ان‌شاء‌ا... تیم منسجم و قوی‌تری را روانه رقابت‌ها کنیم.»

آرزو قنبری - گروه ورزش / روزنامه جام جم