لحظاتی ناب از حضور زنان در جنگ

به گزارش جام جم آنلاین، فیلمساز در ارائه تصویر خانم‌ها در دفاع مقدس جسارت و زیرکی به خرج داده اما به دلیل پرداخت ناقص در شخصیت ها نتوانسته به واکاوی مصائب، خطرات و بحرانی بودن این حضور برای زنان و اطرافیان دست یابد. شخصیت‌هایی که قطعا می‌توانند مابه ازای واقعی داشته باشند ولی قطعا نوع پرداخت به آن‌ها مانع از بهره‌برداری از توان خاصه منیر قیدی در نفوذ در دنیای زنان آن هم در موقعیت پیچیده بحران شود.

زنی پس از از دست دادن دو فرزند دیگر ترسی از مرگ در خود نمی‌بیند و تلاش می‌کند با زدن به دل معرکه خسارتهای ناشی از جنگ را برای دیگران کم کند وحتی در صحنه درگیری‌ها حاضر می‌شود و به رزمندگان کمک می‌کند. او آموزش نظامی دیده و در ابتدای راه دو همراه دارد، یک زن عرب و یک دختر نیمه عرب که مدعی‌اند آموزش دیده‌اند ولی بدیهی‌ترین اصول نظامی را نمی‌دانند. بعد‌ها دختری خوزستانی که خانواده‌اش را از دست داده، یک خانم دکتر نه چندان ماهرو یک پسر تهرانی کم دل و جرات هم به آن‌ها اضافه می‌شود و دسته دختران به علاوه یک پسر شکل می‌گیرد و آن‌ها در ماموریتی خود خواسته تصمیم می‌گیرند از پاسگاه در حال سقوط ارتش برای خط مقدم مردمی در خرمشهر، مهمات ببرند.

در فیلم دسته دختران تلاش می‌شود علاوه برنشان دادن رشادت، ترس و شجاعت دختران کمی هم با دنیای زنانه آن‌ها آشنا شویم. ماموریت که انجام می‌شود، سفره هم جمع می‌شود و دختر‌ها پراکنده می‌شوند.

فیلمنامه میلاد اکبرنژاد و ابراهیم امینی با بازنویسی ساناز بیان شاید در نمایش صحنه‌های دردناک و سخت ابتدایی جنگ تصاویری را در ذهن مخاطب ثبت کند اما در ایجاد نزدیکی و همزادپنداری مخاطب با زنان فیلم چندان موفق نیست و ارتباط آدم ها در فیلم عمق مورد انتظار را ندارد.

در مجموع باید گفت فیلم برای مخاطبان نسل هایی که جنگ را از نزدیک ندیدند و فیلم های مستند جنگی را دنبال نمی‌کند می‌تواند بسیار جذاب و دیدنی باشد. به دلیل استفاده موفق از جلوه های بصری و جلوه‌های ویژه مناسب حتما مخاطب را تا پایان باخود همراه می‌کند.

در دسته دختران بازی نیکی کریمی در نقش یگانه به دلیل حضور مستمرش درسینما شاید بتواند برای علاقمندان به این بازیگر جذاب باشد اما آنطور که باید نتوانسته از عهده این نقش برآید. همینطور بازی پانته‌آ پناهی‌ها در نقش وجیهه و فرشته حسینی در نقش سیمین درخاطر خواهد ماند و از این میان می‌توان گفت بازی فرشته حسینی با وجود تجربه کمتر نسبت به کریمی و پناهی‌ها بیشتر جلب توجه می‌کند. از سوی دیگرهدی زین‌العابدین فرصت این فیلم برای دیده شدن را به غنیمت دانسته و با وجود کمرنگی نقش، حضوری درخور دارد.

حسین سلیمانی در نقش سرباز وجود عناصر تکرار نقش، اما بازی باورپذیر و به اندازه‌ای دارد با ریز مانورهای حرفه‌ای که لحظه‌های ناب می‌سازد. سلیمانی انگار دعای مادر پشت سر دارد و بازی‌هایش از ریز و درشت همگی تماشایی هستند.

فیلمبرداری سامان لطفیان و تدوین حمید نجفی‌راد درخشان است و توانایی کارگردان در همکاری با عوامل پشت دوربین را به خوبی نشان می‌دهد.

موسیقی ستار اورکی زیرکانه است گرچه در جاهایی از دست رفته، طراح صحنه و لباس، گریم و صدا در عین دشواری کار مطلوب ست، محسن روزبهانی در جلوه‌های ویژه میدانی کولاک کرده و بازیگران در این بخش با واکنش‌های حساب شده به خوبی زحمت او را به سمت بهترین‌ها جهش داده‌اند.