پازل ترامپ در نسخه التقاطی غرب

به معنی بهتر، این مقام ارشد اروپایی مسئولان غربی که با نیات پس پرده و به بهانه حمایت از مردم ایران تلاش دارند نام یک نهاد نظامی ایران را در فهرست تروریستی قرار دهند، خطاب قرار داد و صراحتا گفت ما مدرکی دال بر تروریستی بودن این سازمان نداریم؛ بنابراین امکان افزودن آن به گروه‌های تروریستی را نداریم.

ظرف روزهای اخیر پارلمان اروپا با تصمیمی غیرالزام‌آور و با هدف مداخله در رخدادهای داخلی کشورمان رای به تروریست خواندن سپاه دادند. اقدامی که ضمن بی‌اثر بودن، تنها امنیت منطقه و نظامیان آمریکایی و اروپایی را که ذیل ناتو در منظقه که مثلا با تروریسم مبارزه می‌کنند به مخاطره می‌اندازد.

اما وزرای خارجه اتحادیه اروپا در نشست شورای روابط خارجی در اقدامی قابل پیش‌بینی به تحریم ۳۷ فرد و نهاد ایرانی رضایت داد از عدم امکان گنجاندن سپاه در فهرست سازمان‌های تروریستی سخن گفت.

آقای بورل، سیاستمداری که در قامت نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی مسئولیت دارد، نیک می‌‌داند نمی‌‌توان در خلأ آرای حقوقی- قضایی، سپاه را تروریست خواند، پس در حاشیه این نشست به کنایه می‌گوید نمی‌توانیم بگوییم ما شما را تروریست می‌دانیم؛ چون از شما خوش‌مان نمی‌آید اما علت اصلی عقبگرد سیاسی اروپا چیست؟

اول باید گفت تروریست خواندن یک فرد یا نهاد زمانی در عمل و نه در ژست‌های دیپلماتیک انجام‌‌‌پذیر است که یک محکه قضایی بین‌المللی همچون دیوان دادگستری لاهه با اسنادی عینی و انکارناپذیر حکمی حقوقی در اثبات این ادعا صادر کند. اعضای پارلمان اروپا باید می‌دانستند با راه‌اندازی کارزار خیابانی در پاریس و برلین، توان تروریست کردن سپاه را ندارند. به عبارت ساده‌تر باید واقف بر این واقعیت باشند نابودکنندگان داعش را نمی‌شود تروریست نامید، لیکن در رودربایستی رسانه‌ای تلاش می‌کنند ویترین حقوق‌بشری غرب را حفظ کنند. آنها با خود تعارف دارند که منافع امنیتی اقتصادی غرب در ژئوپلتیک ایران و منطقه گره خورده و هدف قرار دادن سپاه، منافع آنها را متزلزل می‌کند.

دوم از ابتدا که مغلطه تروریستی اعلام کردن این نهاد توسط اتحادیه اروپا تکرار شد، مقامات ما تبعات آن به بروکسل را هشدار دادند که خروج احتمالی تهران از نظام‌های پادمانی نظیر معاهده منع گسترش هسته‌ای(ان‌پی‌تی) یا اخراج بازرسان آژانس روی میز قرار دارد که این خود نشان بارزی از توان بازدارندگی دیپلماسی فعال به‌شمار می‌آید. از این رو مقامات غربی با یک حساب ساده فهمیدند ضرر این اقدام به مراتب بیشتر از منفعت آن است. پس کم‌هزینه‌ترین گام را برداشته و به تحریم رسیدند.

سوم آیا حقیقتا اتحادیه اروپا به فکر مردم ایران است یا در صحنه بین‌الملل درپی قوام‌بخشی مطامع خویش؟ به فرض یک ارگان در زمره سازمان‌های تروریستی قرار گرفت، چه اتفاق خارق‌العاده‌ای در زندگی مردمی که آنها دم از حقوق‌شان می‌زنند، خواهد افتاد؟ مگر سپاه یک گروه میلیشیایی است که آن را در چنین فهرستی قرار داده‌اند؟ تکلیف گروه تروریستی مانند مجاهدین خلق و تکفیری‌های منظقه‌ای چه می‌شود؟ اتحادیه و پارلمان اروپا و شوراهای حقوقی‌بشری در چه سال و تاریخی برای سلسله ترورهای دهه 60 به نفع مردم ایران تشکیل جلسه دادند؟

شکی نیست غرب به پشتیبانی ایالات متحده مواضع چندگانه‌ای در قبال مردم ایران داشته است. مستقل از این‌که مشکلات سیاسی اقتصادی کشور فقط در داخل قابل حل است، باید در نظر داشت اگر سران دول غربی دلسوز مردم ایران‌اند، کافی است تعهدات خود در توافق هسته‌ای را عملیاتی کنند. تعهداتی که قرار بود با سرمایه‌گذاری خارجی و توسعه مراودات بانکی، شرایط اقتصادی کشورمان را بهبود دهد ولیکن همین کشورها در قالب1+5، 1+4، مذاکرات احیای برجام و فرمول‌هایی همچون اینستکس سر باز زدند.

طبق اسناد متقن، محافل سیـاست خارجـی اروپـا و آمریکا در هیچ زمانی حتی در دوران قبل از انقلاب هرگز به نفع منافع ملی ایران گام‌های موثر برنداشته اما به‌غایت خوراک رسانه‌ای دولت‌های مطبوع خود را تامین نموده است.

لذا اقدامی همچون تحریم فلان نهاد یا سازمان، صرفا غیرمسئولانه و فاقد مشروعیت حقوقی لیکن در راستای ایجاد موانع اقصادی و سرشکن کردن موضوعات سیاسی بر زندگی مردم ایران تفسیر می‌شود. چون این دست نسخه‌نویسی‌ها ناقض حقـوق بین‌الملل بوده و قطعا تشدید نارضایتی، اعتراض و در نتیجه التقاط مطالبه و آشوب را تعقیب می‌کند.

به‌نظر می‌رسد اروپـا قصد دارد پازل سیـاست‌ های ترامپی علیه ایران را تکمیل کند؛ چراکه با خروج کاخ سفید از برجام در سال2018 نه‌تنها تلاش مؤثری برای نقض عهد نکرد، بلکه به انحای مختلف، بخش قابل‌ملاحظه‌ای از سیاست خارجی ایران را درگیر مذاکرات هسته‌ای کرده است.

باید یادآور شد اروپا زمانی می‌تواند گام‌های موثری برای ترمیم روابط خود با تهران بردارد که اولا به تمامی مصوبات خود در برجام بازگردد و درثانی با اتخاذ تصمیمی شفاف از اهداف خصمانه خود علیه امنیت ملی کشورمان دست بکشد، آن زمان باور می‌کنیم اروپا دنبال رفاه و ثبات اقتصادی مردم ایران است.