عوارض تبحر در دروغگویی‌!

دروغ گفتن به افزایش خطر ابتلا به اضطراب، افسردگی، اعتیاد، کاهش تعاملات فردی، اجتماعی و.... و در نهایت به کاهش رضایت از زندگی منجر می‌شود. دروغگویی موضوعی چند‌وجهی است اما آنچه که اهمیت دارد انگیزه فردی است که علل و عواملی مانند دوری از عواقب و احساسات بد، رسیدن به پاداش و حس رضایت، تحسین‌طلبی، اعتماد به‌نفس پایین، عدم مهارت حل مسأله و خلاص شدن از شر موقعیت ناخوشایند و... زمینه‌ساز آن است. از لحاظ روان‌شناسی با توجه به حرکات و زبان بدن افراد می‌توانیم متوجه دروغگویی آنها بشویم. حرکاتی مثل عقب کشیدن یا جمع کردن بدن، عدم برقراری تماس چشمی یا نگاه کردن به گوشه سمت راست بالا یا گوشه سمت چپ پایین یا نگاه کردن به نزدیک‌ترین خروجی، تغییر وضعیت مداوم سر، پنهان کردن کف دست‌ها، تغییر نحوه تنفس، تکرار کلمات، لمس یا پوشاندن دهان، تکلم کند، تکرار سؤالات قبل از پاسخ دادن به آنها، مکالمات مبهم و... معمولا در زمان دروغگویی رخ می‌دهند. دروغگوها کم‌حافظه هستند، سرعت عمل مغز انسان در زمان دروغگویی به‌علت افزایش فعالیت مغز کاهش می‌یابد، بنابراین دروغ باعث کاهش قابلیت این عضو در ذخیره و پردازش اطلاعات می‌شود. کنترل احساسات در زمان دروغگویی کاهش می‌یابد و به ایجاد تیک عصبی در فرد منجر می‌شود‌. اما اعتبار کاملی به این که تشخیص ما قطعا درست باشد نیست، بنابراین تا مطمئن نشده‌اید به کسی برچسب دروغگویی نزنید. گاهی افراد آگاهی چندانی از تاثیر دروغگویی در زندگی فردی و اجتماعی خود ندارند و بنا به‌دلایلی مبادرت به چنین عملی می‌کنند دلایل دروغ هر چه که باشد اگر شخصی در پی کنار گذاشتنش نباشد محکوم به شکست است. اگر با فرد دروغگویی مواجه شدید ضمن کنترل خشم‌تان، محکم و قاطع برخورد کنید و اگر امیدی به تغییرش نداشتید از معاشرت با او صرف نظر کنید. اگر مدت‌هاست که دچار چنین کاری شده‌اید باید با صرف زمان و زحمت رفته‌رفته این عادت ناپسند را کنار بگذارید. ناامید نشوید و با چند بار شکست دست از تلاش برندارید اگر هدف مقدسی داشته باشید حتما موفق می‌شوید.