آرزوهای بزرگ

هر چند تیم‌ملی فوتبال بانوان ایران به سلامت از مرحله نخست انتخابی المپیک گذشت اما این طور هم نیست که فاصله‌اش با المپیک ۲۰۲۴ فقط یک گام باشد. فرسنگ‌ها فاصله است، فاصله‌ای دور و ناهموار که برای رد شدن از این مسیر باید از سد ابرقدرت‌های فوتبال زنان یعنی استرالیا، ژاپن، چین یا کره‌جنوبی عبور کند. کره‌شمالی و تایلند هم که هستند.

یانگون، جایی برای جشن صعود

در دیدار اول مقابل میانمار، افسانه چترنور ستاره بود. او تک گل پیروزی‌بخش ایران مقابل میانمار را به ثمر رساند. دیدار دوم برای ایران مقابل همین تیم کمی سخت‌تر شد. اما با این حال این بار نگین زندی بود که در نقش گلزن ظاهر شد.

این بازیکن ۲۰ ساله بعد از تک به تک شدن با دروازه‌بان تیم‌ملی میانمار گل ایران را به ثمر رساند. بعد از این اتفاق خیلی‌ها او و سبک بازی‌اش را با قائدی تیم استقلال مقایسه کردند.

به هرحال تیم‌ملی فوتبال ایران در شهر یانگون میانمار در مجموع دو دیدار با کسب یک پیروزی و یک مساوی به مرحله بعدی انتخابی المپیک در قاره آسیا صعود کرد و بلافاصله جشن صعود برپا کرد. ابتدا قرار بود ایران، بنگلادش، میانمار و مالدیو در یک گروه به مصاف هم بروند که دو تیم بنگلادش و مالدیو انصراف دادند.

جنگ ابرقدرت‌ها

مرحله دوم انتخابی المپیک با حضور پنج تیم ژاپن، چین، کره‌‌جنوبی، استرالیا و کره‌شمالی و هفت تیمی که از دور اول صعود کرده‌اند در سه گروه چهار تیمی برگزار می‌شود و ایران قطعا با یکی از تیم‌های ژاپن، چین، کره‌‌جنوبی، استرالیا و کره‌‌شمالی همگروه خواهد شد و البته این احتمال وجود دارد که در گروه مرگ قرار گیرد و دو تیم قدرتمند در یک گروه با ایران همگروه شوند.

این را هم از یاد نباید برد که تایلند هم در جمع قدرتمندان قرار می‌گیرد و هند هم تیم بسیار خوبی در آسیا محسوب می‌شود.

۱۲ تیم برتر در سه گروه چهار تیمی قرار می‌گیرند و در پایان دور گروهی، تیم‌های اول و بهترین تیم دوم از بین سه گروه به دور نهایی صعود می‌کنند و پس از دو دیدار رودررو بین چهار تیم، دو تیم برتر قاره آسیا برای المپیک ۲۰۲۴ پاریس مشخص خواهند شد. تصور این که تیم‌ملی فوتبال بانوان ایران بدون هیچ سابقه قهرمانی و موفقیت در آسیا بتواند از پس ابرقدرت‌های فوتبال قاره آسیا بربیاید و یکی از دو سهمیه قاره کهن در المپیک ۲۰۲۴ باشد، بسیار بعید است و اصلا غیرممکن به نظر می‌رسد. صحبت کردن در اینباره نیازمند خوشبینی بیش از اندازه است.

ایران برای صعود باید سه تیم همگروه خود را ببرد که حداقل یکی از آنها تیم سید نخست آسیاست. سپس در مرحله بعدی دو تیم تراز اول آسیایی دیگر را ببرد و آنگاه مسافر پاریس می‌شود. این آرزو برای فوتبال بانوان خیلی بزرگ است.

تیم‌ملی حاشیه!

تیم‌ملی فوتبال بانوان کانون انواع حاشیه‌ها بود. قبل از اعزام تیم‌ملی به مرحله نخست انتخابی المپیک برخی از بازیکنان از حضور در تمرینات تیم‌ملی سرباز زدند که در صدر آنها زهره کودایی سنگربان مطرح تیم‌ملی بانوان قرار داشت. او و تنی چند از بازیکنان تیم‌ملی نسبت به حضور برخی افراد به عنوان مربی و دستیار در تیم‌ملی معترض بودند. اما واقعیت مهم‌تر را بعد از اعزام تیم‌ملی به میانمار فهمیدیم، آنها در واقع با مریم آزمون سرمربی تیم‌ملی مشکل داشتند و او را به عنوان سرمربی نمی‌خواستند. به صورت دقیق‌تر او را در حد تیم‌ملی فوتبال بانوان نمی‌دانستند. به هر حال تیم‌ملی فوتبال بانوان ایران به مرحله دوم انتخابی المپیک در قاره آسیا صعود کرده است، بدون بازیکنانی که توقع زیادی داشتند. بازیکنانی که در حساس‌ترین موقعیت پشت تیم‌ملی را خالی کردند دیگر جایی در تیم‌ملی ندارند و نیازی به آنها نیست، حتی اگر این تیم و ستاره‌های جوانش سخت‌ترین و غیرممکن‌ترین کار ممکن را برای صعود به المپیک داشته باشند.

کاپیتانِ ستاره

زهرا قنبری کاپیتان تیم‌ ملی فوتبال بانوان ایران در یانگون بود. در هر دو مسابقه رفت و برگشت مقابل میانمار تاثیرگذاری زیادی داشت و ثابت کرد همچنان بهترین بازیکن فوتبال بانوان ایران است. قنبری در دیدار برگشت ایران و میانمار که با تساوی یک بر یک تمام شد برترین بازیکن میدان لقب گرفت. البته قنبری دو سال پیش با مریم ایراندوست، سرمربی سابق تیم‌ملی به مشکل خورد و حضور در جام ملت‌های آسیا را از دست داد اما این بار او انگیزه‌های متفاوتی دارد. صعود به المپیک هر چند غیرممکن است اما در ذهن او و دیگر ستاره‌های تیم‌ملی مثل افسانه چترنور و نگین زندی واقعی به نظر می‌رسد.