از همین سبب بر همه نویسندگان و پژوهشگران واجب است که تمام توان خود را برای پاسخگویی به این نیاز به کار برند و آثار شایستهای را تقدیم خیل منتظران حضرت صاحبالامر(عج) کنند. کتاب معرفت امام زمان با توجه به این مهم شکل گرفته و در آن سعی شده پاسخی در خور به شور واشتیاق وصفنشدنی منتظران موعود برای آگاهی هرچه بیشتر ازخصال وویژگیهای امام عصر(عج)، تاریخ عصر غیبت، تکالیف منتظران درعصرحاضر، چندوچون قیام و انقلاب رهایی بخش مهدی موعود، ویژگیهای جهان پس از ظهور و... ارائه شود.
برشی از کتاب
در حقیقت ابراهیم شفیعی سروستانی با مورد توجه قرار دادن دو دسته به بررسی مباحث مختلف در این کتاب پرداخته است: اول، مباحث ناظر بر شناخت امام مهدى(عج) و ویژگىهاى آن حضرت به عنوان امام زمان وآخرین حجت خدا روى زمین؛ دوم مباحث ناظر بر شناخت، تکالیف و وظایف منتظران در عصر غیبت، در وجوه فردى و اجتماعى است. کتاب معرفت امام زمان سروستانی درهفت بخش سامانیافته استکه عبارتاند از: ۱-زندگى وشخصیت اماممهدى(عج) ۲-معرفت امام زمان(عج) ۳-مبانى و کارکردهاى انتظار ۴-ظهوروآخرالزمان، ۵-تعیین زمان براى ظهور ۶-جهان بعد ازظهور۷-بایستههاى گسترش فرهنگ مهدوى و جلوههاى انتظار.
کتاب معرفت امام زمان علیهالسلام و تکلیف منتظران نوشته ابراهیم شفیعی سروستانی به بررسی و شرح مبانی لازم برای فهم صحیح مهدویت و کارهایی که یک منتظر باید در انتظار امام زمانش انجام دهد سخن گفته است. اثر حاضر، دربردارنده مجموعه مقالاتی است که در طول سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ از سوی ابراهیم شفیعی سروستانی نوشته و منتشر شده است. بخشهایی از این کتاب نیز، چند سال قبل تحت عنوان «شناخت زندگی بخش» چاپ شده است. در بخشی از کتاب معرفت امام زمان علیهالسلام و تکلیف منتظران میخوانیم:
یکی ازپرسشهای مطرح درباره غیبت امامعصر(عج) ایناست که چراآن حضرت دوغیبت داشته است؛ یکی غیبت صغراو دیگری غیبت کبرا؛ چرا از همان ابتدا،غیبت کبرا آغازنشد و آن حضرت پس ازیک دوره غیبت هفتادساله، غیبت کبرای خود راشروع کرد؟
در پاسخ این پرسش، باید گفت: غیبت آخرین امام معصوم(عج) در روایات پیشبینی شده بود، ولی زمانی که امام حسن عسکری(ع) به شهادت رسید، شیعیان به دلیل پیشینه ۲۵۰سالهای که از حضور یازده امام معصوم(ع) در جامعه داشتند، به راحتی نمیتوانستند غیبت کامل امام از جامعه را بپذیرند. به همین دلیل، برخی شیعیان پس از شهادت آن حضرت تا مدتی دچار حیرت و سرگردانی شدند.بنابراین، لازم بود قبل از آغاز غیبت کبرا و قطع کامل ارتباط امام با جامعه، برای مدتی، رابطه امام با مردم به واسطه نایبان خاص ادامه داشته باشد، تا مردم به تدریج، آماده پذیرش غیبت کامل امام ومراجعه به فقها به عنوان نایبان عام امام زمان(عج) شوند. به بیان دیگر، دوران غیبت صغرا، دوران تمرین و آمادهسازی شیعیان برای ورود به دوران غیبت کبرا بود. در همین دوره، به تدریج، همه فرقههای پراکندهای که پس از شهادت امام یازدهم در موضوع جانشینی آن حضرت به وجود آمده بودند، از میان رفتند و همه شیعیان بر پیروی از فرزند امام حسن عسکری(ع) به عنوان امام دوازدهم به وحدت و اتفاقنظر رسیدند.