دوری و دوستی با نمایشگر

واقعیت این است که این هشدار رعایت فاصله بین چشم‌ها و صفحه تلویزیون، هنوز هم ثابت مانده و در گذر زمان، هیچ تغییری نکرده؛ آن‌قدر که همچنان همه متخصصان و چشم‌پزشکان، از اهمیت رعایت فاصله استاندارد بین چشم‌ها و صفحه‌های نمایشگر تلفن همراه، تلویزیون، تبلت، کامپیوتر و...می‌گویند.

موضوعی که محمد خجسته، اپتومتریست بیمارستان فارابی تهران هم آن را تایید می‌کند و معتقد است فاصله استاندارد و زمان استفاده صحیح، تاثیر بیشتری بر سلامت چشم‌ها دارند تا آن نور منتشر‌شده از این صفحات که این روزها همه درباره مضرات آن می‌گویند. 

همه رسانه‌ها از اثرات منفی کار با ابزارهای دیجیتال بر چشم می‌گویند؛ این موضوع چقدر حقیقت دارد؟
به‌هرحال این موضوعی طبیعی و اثبات‌شده است که امواج الکترومغناطیس اثر سوئی بر سلامت انسان می‌گذارد؛ اثری که گاهی خودش را روی سلامت چشم بیشتر از دیگر اعضای بدن نشان می‌دهد. 
 
اما ارتباط طولانی‌مدت با وسایل دیجیتال، اقتضای جامعه امروز است؛ راهکاری برایش دارید؟
اتفاقا توصیه قریب‌به‌اتفاق متخصصان چشم، ارتباط کمتر است تا قطع‌کردن ارتباط با این وسایل. به‌خصوص در سنین کودکی و نوجوانی که افراد در سن رشد هستند و کار زیاد با این ابزارها از فاصله نزدیک، طولانی‌مدت و نور مستقیم آنها، می‌تواند کره چشم را تغییر بدهد. 
 
کدام ویژگی بیش از همه می‌تواند تاثیر منفی داشته باشد؟
واقعیت این است که بر خلاف باور عمومی که نور این ابزارها به چشم آسیب می‌رساند، باید بگویم که در مرحله اول، فاصله بسیار نزدیک با این صفحات دیجیتال درابعاد کوچک ودر مرحله بعدی، زمان طولانی‌مدت برای استفاده از آنهاست که می‌تواند سلامت چشم را تحت تاثیر قرار بدهد. با درنظرگرفتن این دو مورد،آن نور آبی برخاسته از این ابزارها هم می‌تواند در کنار دو مورد قبل، شدت این آسیب را بیش از پیش کند. نوری که می‌توانداحساس خواب‌آلودگی و سردرد را درافرادبه وجود بیاوردوبهتر است درزمان استفاده از صفحه تلفن همراه،کامپیوتر،تبلت و...با استفاده از گزینه‌هایی که دراختیارداریم، نور آبی را کنترل کنیم و به حد استاندارد برسانیم. 
 
یعنی تنها تاثیر این نور آبی، سردرد و خواب‌آلودگی است؟
البته که خیر؛ بلکه سه عامل مهم فاصله کم، زمان طولانی و نورآبی شدید برخاسته از وسایل دیجیتال، می‌تواند در سنین بزرگسالی و میانسالی باعث سردرد و احساسات ناخوشانید شود اما در سنین نوجوانی و جوانی، پیشرفت نزدیک‌بینی در افرادی را موجب می‌شود که یا سابقه نزدیک‌بینی نداشته‌اند یا شدتش کم بوده است. درچنین شرایطی، این عوامل می‌تواند نزدیک‌بینی فرد را بیش از گذشته کند.
 
در میان مراجعان‌، چه افرادی بیشتر از دیگران دچار چنین حالاتی بوده‌اند؟
دانشجویان؛ کسانی که در ۲۴ساعت، زمان بسیار زیادی را با کامپیوتر کار می‌کنند و اصلا توجهی به رعایت حد استاندارد فاصله چشم‌ها با صفحه نمایشگر ندارند. البته این را هم بگویم که پدیده پیشرفت نزدیک‌بینی، در نوجوان‌هایی که به‌طور افراطی به بازی‌های کامپیوتری وابسته هستند هم دیده می‌شود. 
 
کار کردن با تلفن همراه در تاریکی شب یکی دیگر از آن مواردی است که خیلی درباره آن هشدار داده می‌شود؛ این موضوع چقدر صحت دارد؟ 
البته که بی‌تاثیر نیست اما عواقب و اثراتش این‌طور که در کانال‌ها و گروه‌های شبکه اجتماعی، خبرش دست‌به‌دست و دهان‌به‌دهان می‌چرخد هم وحشتناک نیست. در واقع این هشدارها بیشتر جنبه پیشگیری‌ دارد که در همان تاریکی هم باید فاصله و نور و زمان رعایت شود. در واقع ویژگی‌های دیگری وجود دارد که بااهمیت‌تر از این موضوع هستند و نیاز به دقت و توجه بیشتری دارند. 
 
فارغ از نوجوان‌های وابسته به بازی‌های کامپیوتری، دانشجویان و کسانی که به‌طور پیوسته با مانیتور کار می‌کنند، چاره‌ای برای جلوگیری از این آسیب دارند؟
چند عامل وجود دارد که بهتر است هنگام کار از نزدیک یا متمایل به نزدیک با ابزارهای دیجیتال رعایت کنیم. نگه‌داشتن نور صفحه در حالت استاندارد یکی از این راهکارهاست. یکی دیگر از توصیه‌ها، رعایت فاصله ۳۵ تا ۴۰ سانتی‌متری با صفحات تلویزیون و مانیتور است. رعایت قانون ۲۰-۲۰ هم از دیگر روش‌هایی است که می‌تواند از آسیب‌های زیاد به چشم جلوگیری کند. قانون ۲۰-۲۰ یعنی هر ۲۰ دقیقه یک ‌بار، چشم‌مان را از مانیتور برداریم و به مدت ۲۰ ثانیه به نقطه‌ای دور نگاه کنیم؛ عملی که باعث استراحت چشم می‌شود و کمی فشار مداوم از روی آن برداشته می‌شود. 
 
مهم‌ترین توصیه برای سلامت چشم‌هایمان در جبر زندگی امروز و ارتباطات‌مان با ابزارهای دیجیتال از نظر شما چیست؟
شخصا فکر می‌کنم که بهترین راه کنترل پیشرفت نزدیک‌بینی که در اثر فعالیت مدام با وسایل الکترونیک حاصل می‌شود، این است که به همان اندازه که از نزدیک با آنها کار انجام می‌دهیم، به همان اندازه هم از چشم‌هایمان برای فاصله‌های دور کمک بگیریم. این توازن برقرار کردن می‌تواند از بسیاری از آسیب‌های چشمی مانع شود.