آمریکا و عملیات رسانه‌ای علیه ایران

به همین دلیل، برخی کشورها از هم‌اکنون در حال مقدمه‌چینی‌هایی هستند تا در صورت لزوم، مکانیسم ماشه را فعال کنند. در این وضعیت، لازم است ایران از تمام ظرفیت‌های دیپلماتیک خود استفاده کند و با تمامی کشورهایی که امکان رایزنی وجود دارد - به‌جز آمریکا که همچنان مشکلات اساسی در روابط با ایران دارد - مذاکراتی را انجام دهد. کشورهای باقیمانده در برجام، از جمله روسیه و چین، همچنین کشورهای اروپایی، اگرچه رویکردی کاملا همسو با ایران ندارند اما همچنان به‌عنوان طرف‌های برجام محسوب می‌شوند و می‌توانند در رایزنی‌ها نقش داشته باشند.
علاوه‌بر رایزنی‌های دیپلماتیک، ایران باید برای بدترین حالت نیز آماده باشد. بنابراین، در کنار تلاش برای جلوگیری از تشدید فشارها، ضروری است که کشور در تمامی حوزه‌ها، آمادگی کامل را برای مقابله با سناریوهای احتمالی داشته باشد. در بدترین حالت، ممکن است تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران بازگردد. در چنین شرایطی، تمامی بخش‌های کشور، ازجمله حوزه‌های اقتصادی، امنیتی و سیاسی، باید آمادگی لازم را داشته باشند. گرچه احتمال فعال‌سازی مکانیسم ماشه قطعی نیست اما محتمل است و ایران نباید آن را نادیده بگیرد. یکی از اقدامات احتمالی طرف‌های غربی، برگزاری نشست‌هایی برای توجیه جامعه جهانی درمورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران است. در این جلسات، ممکن است ادعاهایی درباره افزایش سطح غنی‌سازی اورانیوم در ایران مطرح شود تا از لحاظ ذهنی، افکار عمومی را برای اقداماتی که مدنظر دارند، آماده کنند. چین و روسیه تلاش دارند از طریق دیپلماسی، مانع از تشدید فشارها بر ایران شوند. با این حال، در صورتی که غرب تصمیم به فعالسازی مکانیسم ماشه بگیرد، به نظر می‌رسد پکن و مسکو قادر به جلوگیری از آن نخواهند بود. گرچه این دو کشور از تمام ابزارهای دیپلماتیک خود استفاده می‌کنند - از جمله میانجیگری روسیه برای کاهش تنش میان ایران و آمریکا - اما در عمل، طراحی مکانیسم ماشه به‌گونه‌ای بوده که وتوی چین و روسیه نیز مانع از اجرایی شدن آن نخواهد شد. درعین حال، تحولات بین‌المللی، ازجمله وضعیت جنگ اوکراین، می‌تواند بر رویکرد روسیه در این زمینه تأثیر بگذارد. اگر جنگ اوکراین به سمت کاهش تنش میان روسیه و غرب حرکت کند، ممکن است مسکو بتواند نقش میانجی فعال‌تری ایفا کند اما در شرایط کنونی، که سطح تنش میان روسیه و اروپا بالاست، نفوذ روسیه در این زمینه کاهش یافته است.اگرچه از احتمال فعالسازی مکانیسم ماشه سخن گفته می‌شود اما در واقعیت، ایران از سال ۲۰۱۸ و خروج آمریکا از برجام عملا تحت تحریم‌هایی قرار گرفته که شدیدتر از تحریم‌های سازمان ملل بوده است. بنابراین، هرچند این اقدام ممکن است از منظر سیاسی وحقوقی فشارهای جدیدی را به ایران تحمیل کنداما در عرصه اقتصادی، تأثیرگذاری آن محدود خواهد بود. با این حال، نباید از این نکته غافل شد که بازگشت تحریم‌های سازمان ملل، از لحاظ مشروعیت بین‌المللی، می‌تواند موقعیت ایران را پیچیده‌تر کند، زیرا برخی کشورهایی که تاکنون از اجرای تحریم‌ها سر باز زده‌اند، ممکن است تحت فشار قرار گیرند و ناگزیر به همکاری با سیاست‌های تحریمی شوند.