حقیقتا «صدای قدرتمند ویگانهای» داشت ودرخطابههای آتشین، کلماتش، تعابیرش وتفاسیرش چونان شاهینهای تربیتشده شکاری؛ گوشها را شکار میکرد و در اعماق قلب آدمیان قرار میگرفت و چهبسا که برای همیشه...مهمان میگشت و خانهنشین میشد.
به هرتقدیر ...این مهمان گشتن یا نفوذ پیدا کردن، در جغرافیای دیوار کشیده یا روح و قلبهای تحت سلطه رسانههای کشورهای عربی، آنچنان گسترش پیدا نمود که توانست احساسات و هیجانهای پارهپارهشده یا از خط خارجشده و بیمعنا و بیقدرت شده را، در فضای خاورمیانه و ملتهای عربزبان آفریقایی، همگرا و متحد نماید و «دشمن بیرحم» را به آنان بشناساند و نسل دهه ۹۰ میلادی و دهه بعد را «با هیجان قدرتمند» در برابر سرنوشت ملی و حاکمیتهای سیاسی و دولتها قرار دهد.«دشمنپنداری» آمریکا و غرب، در جهان خاورمیانه عربی که تحت سلطه سیاسی و رسانهای شدید و غیرانسانی، قرار داشت، کاری ناممکن و ناشدنی محض بود و هیچ قدرتی و هیچ نقشه و راهبرد و استراتژیای، نمیتوانست به جنگ آنان برود؛ و نگاهشان را تغییر دهد.
اما ... تاریخ این چندساله لبنان و توسعه پرقدرت «صدای تاریخ برانگیز» سید، بزرگترین نشانه «تغییر» و «تحول» در ساختار هیجانها و عواطف و احساسات زن و مرد و جوانان عربزبان جهان است.شهادت غیرنظامی و صددرصد «تروریستی» او، این «تغییر و تحول» خطرناک برای غرب و تمدن غربی را تثبیت و تعمیق کرد و دیگر ... غرب و غربیان و حامیان سلطنت استعماری بر کل خاورمیانه، آرام ندارند و مفهومی بهنام «آرامش» را، برای همیشه از دست دادهاند!
اینک که یک سال از شهادت این صدای فاخر خاورمیانه و جهان عرب، میگذرد؛ رهبران تمدن غربی از شنیده شدن صدای او و پخش امواج برانگیزاننده کلماتش، خوفناک و هراسان هستند و تلاش میکنند تا آن را در یک قبرستان هوشمند پرسروصدا و پرامواج مدرن دفن کنند.اما نمیدانند و نمیخواهند بدانند که هیچ قبرستانی در زمین نیست که بتواند این صدای فاخر و غرورانگیز را در خود زندانی کند و از انتشار آوای دلربای آن، خودداری ورزد.پس بدانند که: صدای فاخر سید تا زمانی که از حمایت سیدالسادات جهان برخوردار است، هیچ ممنوعیت و مانع دستساختهای نمیتواند در برابر آن، قد علم کند.این صدا، صدای فتح آینده و تصرف فرداهاست صدای قدرتمند شادی جهان و جهانیان، در جنگ بزرگ ظالم و مظلوم است.