برای مدیران فوتبالی ایران، جملات کارلوس کیروش مبهم بود! به ویژه آنها که فقط یک قدمی خود را میدیدند. کارلوس کیروش اما اصرار داشت تیمملی باید قبل از جامجهانی پلن جام ملتها را بریزد، به ویژه وقتی نیاز است نسل فوتبالی ایران پوستاندازی کند. کارلوس زمانی این حرف را زد که حتی نمیدانست بعد از برزیل، قراردادش تمدید میشود یا نه. بماند که بعدها، وزیر ورزش علی کفاشیان را تحت فشار گذاشت تا او را حفظ کند. کیروش این پلن را قبل از جام جهانی روسیه هم ریخت که البته هر دو بار، جواب نداد و تیمملی هم در استرالیا و هم در قطر، ناکام ماند. کیروش بعدها گفت یکی از بزرگترین حسرتهایش، قهرمان نشدن با ایران در جام ملتها بود.حالا فوتبال ایران به ایستگاه دیگری از جامجهانی رسیده است. حسن روشن پیشکسوت فوتبال که با امیر قلعهنویی ارتباط نزدیکی دارد، به جامجم میگوید: «خیلی از بچهها آخرین جامشان را با تیم ملی تجربه میکنند و امیر هم این را میداند.»
تصمیم فدراسیون درباره امیر
برای روشن شدن ماجرا باید این موضوع را موشکافانهتر نگاه کرد. طبق تقویم کنفدراسیون فوتبال آسیا، جام ملتهای امارات تقریبا ۷ ماه بعد از جام جهانی، از روز ۱۷ دی ماه آغاز میشود و تا ۱۶ بهمن ماه ادامه خواهد داشت. عربستان میزبان این رقابتهاست. به طور قطع فدراسیون فوتبال از حالا هیچ پلن و برنامهای برای حضور موفق تیم ملی در این رقابتها ندارد چون حتی تکلیف نیمکت تیمملی مشخص نیست. درباره امیر قلعهنویی در همین دو سه ماه گذشته، شایعه زیاد بوده است. بعضی رسانهها فشار را برای برکناری او آنقدر افزایش دادند که در نهایت نبی، سرپرست تیم ملی به حرف آمد و گفت: «این بحث را تمام کنید، قلعهنویی سرمربی تیمملی در جام جهانی است.»
فدراسیون درباره قلعهنویی و آینده کاریاش در تیم ملی یک تصمیم مشخص گرفته؛ اگر در جام جهانی از مرحله گروهی صعود کنیم، قراردادش تمدید میشود و اگر حذف شویم، پایان همکاری فرا میرسد. این یعنی بلاتکلیفی محض درباره جام ملتها و موکول کردن همه چیز به آیندهای مبهم. فدراسیونهای دیگر اما اصلا با چنین راه و روشی کار نمیکنند. آنها تاریخ انقضای همکاری را مشخص کرده و حتی به مربی بعدی آمادهباش میدهند. نمونه آن اقدام فدراسیون فوتبال آلمان قبل از جام جهانی ۲۰۱۸ که رسما اعلام کردند با هر نتیجهای، یوآخیم لو پس از جام برکنار و هانسی فلیک جایگزین خواهد شد. همین حالا درباره فرانسه نیز چنین بحثهایی مطرح است. اینکه دیدیه دشان بعد از جام جهانی ۲۰۲۶ جدا و زینالدین زیدان جانشین او میشود. فدراسیون ایران اما ظاهرا در این زمینه با امیر قلعهنویی رودربایستی دارد.
مزیت انتخاب مربی بعدی
یک نکته مهم و اساسی را فراموش نکنید. پروسه جذب سرمربی جدید در تیم ملی ایران، معمولا طولانی مدت و باهزار مشکل و دردسر همراه است. بنابراین فدراسیون فوتبال از الان باید تصمیم بگیرد که آیا با امیر ادامه دهد یا نه؟ این تصمیم به سود فدراسیون فوتبال است. حداقل انتخاب سرمربی جدید، این فضا و فرصت را به او میدهد تا در ماههای باقی مانده برای شروع همکاری، برنامهریزی کند؛ حالا این مربی میخواهد امیر باشد یا هر فرد دیگری. مخصوصا در موقعیت فعلی که تیمملی نیاز به تغییرات و پوستاندازی دارد. بعضی از بازیکنان کنار گذاشته میشوند تا جای خود را به جوانها بدهند. بعضی بازیکنان با تجربه مثل طارمی و سردار هم همچنان در تیم باقی میمانند. بنابراین تا جام ملتهای بعدی، اکثر بازیکنان این نسل از فوتبال ایران، جای خود را به بازیکنان جدید میدهند. نگاه فدراسیون تنها و تنها هم نباید به نیمکت تیم ملی باشد بلکه در برنامهریزی لیگ هم باید حساسیت و دقت کافی به خرج دهد. با توجه به تقویم کنفدراسیون، جام ملتهای عربستان دقیقا در میان فصل لیگ آینده برگزار میشود و باید از حالا برای برگزاری هر چه منظمتر مسابقات هم برنامه داشت. البته با این وضعیت ورزشگاهها و خرابی چمنها و ترمیم ورزشگاه آزادی، برنامهریزی کمی سخت به نظر میرسد. منتهی مشکل اینجاست که رقبای قدرتمند آسیایی و حتی تیمهای درجه دو، منتظر ایران نمیمانند و همراه با قافله پیشرفت فوتبال، سرعت خود را افزایش میدهند. بنابراین اگر فدراسیون فوتبال از همین حالا به فکر بعد از جام جهانی نباشد، روزهای سختی در انتظار فوتبال ملی ایران خواهد بود.
