به هنگام سختی مشو ناامید!

این اهتمام، به تعیین شعارهای اقتصادی ۱۵ سال‌ اخیر محدود نشده و به انحای گوناگون، از ابلاغ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی در بهمن سال ۹۲ گرفته تا دیدارهای متعدد با تولیدکنندگان و کارآفرینان، بازدید از نمایشگاه‌های متعدد فناوری و اقتصادی، تأکیدهای مکرر بر اولویت اقتصاد در دیدارهای عمومی، مطالعه گزارش‌های اقتصادی دستگاه‌های مختلف و ارائه راهنمایی‌های لازم، تخصیص اعتبارات قابل‌توجه از صندوق ذخیره ارزی در موارد ضروری و پیگیری‌های مستمر مسائل و اقدامات اقتصادی بخصوص در دیدارهای هفتگی با رؤسای جمهور ادوار مختلف، بروز و ظهور یافته است. به جرأت می‌توان گفت و در گفت‌و‌گوهای کارشناسی ثابت کرد که اگر این تأکیدها، راهنمایی‌ها، کمک‌ها و پیگیری‌ها نبود، شرایط اقتصادی امروز کشور به مراتب دشوارتر و اگر به سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و توصیه‌های دیگر ایشان توجه لازم شده بود، شرایط کنونی به مراتب هموارتر بود و رضایتمندی عمومی در نقطه‌ای مطلوب قرار داشت. البته ناگفته نماند، اهتمام به حوزه علم و فناوری که منجر به نهضت نرم‌افزاری و جنبش تولید علم شد، پیش از این زمان و از دهه ۸۰ آغاز شده بود که گفتمان تولید علم را رقم زد و به نوعی پیش‌نیاز رشد اقتصادی بود و موتور پیشرفت کشور گردید. رویکردی که همچنان ادامه دارد، اگرچه متأسفانه در سال‌های اخیر، قدری کند شده است! این نکته نیز نباید مغفول بماند که طی ۱۵ سال گذشته، دهه ۹۰ با پایین‌ترین رشد اقتصادی، ناکارآمدترین دوره را به خود اختصاص داد و عنوان «دهه سوخته» را به نام خود ثبت نمود و اگر آن بی‌توجهی‌ها به ظرفیت‌های داخلی و دل‌بستن به گره‌گشایی غرب نبود، امروز مردم این مقدار تحت فشار نبودند؛ چراکه وقتی چرخ‌های اقتصاد از حرکت باز‌می‌مانند، گردش دوباره آنها به‌راحتی میسور نیست، هرچند شهید رئیسی با تلاش خستگی‌ناپذیر و اخلاص خود موفق شد حرکت دوباره‌ای به آن ببخشد و رشد اقتصادی تقریبا متوقف شده دهه ۹۰ را به حدود ۴ درصد برساند؛ رشدی که متأسفانه به دلایل گوناگون داخلی و تحمیلی دشمن، مجدد تنزل یافته و موجب بروز مشکلات اقتصادی فعلی گردیده است. البته تجربه نشان داده این شرایط نیز تغییر خواهد کرد و با همت و تدبیر و همدلی می‌توان از آن عبور کرد، به‌ویژه باتوجه به ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل کشور در حوزه‌های مختلف.امروز دشمن بابه‌کارگیری همه ظرفیت‌های تبلیغاتی ورسانه‌ای خود ودنباله‌های داخلی‌اش تلاش می‌کند اولا وضعیت کنونی را تماما تیره‌و‌تار تصویرسازی کند و پیشرفت‌های گوناگون علمی، عمرانی، دفاعی_ امنیتی و...را نادیده بگیرد؛ ثانیا نقش فشارها و کارشکنی‌های خارجی را مغفول بگذارد وهمه مشکلات را نتیجه ناکارآمدی و سیاست‌های غلط بازنمایی کند و ثالثا شرایط دشوار کنونی را پایان محتوم و خلاصی‌ناپذیر نشان دهد. در مقابل این هجوم سنگین، بی‌سابقه و هدفمند برای ایجاد آشوب،هم اقدامات عملی دولتمردان بایدآهنگ متفاوتی پیداکند وهم لازم است اقدامات رسانه‌ای وتبلیغاتی، آرایش دیگری بگیرد؛ آرایشی از جنس تبیین و ایجاد آرامش و امید از سویی و هجوم به دشمن و دشمنی‌هایش از سوی دیگر. و اما توصیه جناب نظامی: 
به هنگام سختی مشو ناامید/ کز ابر سیه بارد آب سپید 
در چاره‌سازی به خود در مبند/ که بسیار تلخی بود سودمند