هرچندتلاش برای رفع این مشکل مدتی است آغازشده اماهمچنان نیازمند تأمین منابع و اعتبارات لازم برای نصب و راهاندازی این سیستمها با حمایت دولت، سازمان حفاظت محیطزیست، وزارت کشورو شهرداریهاست. متاسفانه درشرایط فعلی، بسیاری از بیمارستانها فاقد این تجهیزات هستند و پسماندهایشان بهصورت غیربهداشتی رهاسازی و دفع میشود.این در حالی است که در بسیاری از کشورهای دنیا، سیستمهای زبالهسوزی کوچک در داخل بیمارستانها نصب شده و امحای پسماندها در همان محل انجام میشود. با این حال ضروری است پیش از صدور پایانکار و آغاز فعالیت بیمارستانها، تجهیز آنها به سیستمهای زبالهسوزی کوچک بهعنوان یک الزام و استاندارد اجباری در نظر گرفته شود تا هیچ پسماند ویژهای پیش از بیاثرسازی و از بیمارستان خارج نشود. درخصوص آمارهای موجود درباره میزان پسماندهای بیمارستانی نیز باید گفت اعداد بهدست آمده در این حوزه براساس سرانه تولید پسماند در بیمارستانها اندازهگیری و میانگین آن براساس تعداد بیماران ورودی و نوع پسماند پایش میشود. این میانگین شامل پسماندهای ویژه و عادی بوده و مورد ارزیابی قرار میگیرد. البته قانون مدیریت پسماند نیز در این زمینه مطرح است و وزارت بهداشت موظف به اجرای آن، تحتنظارت سازمان حفاظت محیطزیست و با حمایت وزارت کشور و شهرداریهاست. با این حال، مدیریت پسماند در کشور ما بهطور کلی وضعیت مناسبی ندارد؛ بهویژه در استانهای شمالی و بهخصوص مازندران که حتی در دفع پسماندهای عادی نیز با چالش جدی مواجه هستند. چالش اصلی در این حوزه، نخست کمبود منابع و اعتبارات لازم برای سرمایهگذاری و دوم عدم بهرهگیری از فناوریهای روز دنیاست. درنهایت، مدیریت پسماند متاسفانه جزو اولویتهای اصلی مسئولان کشور قرار نگرفته است. راهکار اساسی، استفاده از فناوریهای نوین، وارد کردن سیستمهای ویژه و تامین منابع و اعتبارات لازم برای دفع صحیح پسماندهاست.