ویترین جشنواره پر و پیمان نیست

البته ممکن است از بین همین نام‌های ناآشنا، چهره‌های مطرح و به اصطلاح پدیده کشف شوند، اما بدی‌اش این است که برای فیلمسازانی که به سختی امکان حضور در عرصه حرفه‌ای سینما را به دست می‌آورند، ابهام‌ها و شاید دلسردی‌هایی ایجاد می‌شود.

ویترین آثار جشنواره هم چندان پر و پیمان نیست و این نویدبخش روزهای خوب و پررونقی برای سینمای ایران نیست حتی در بین فیلم‌های بیرون از جشنواره هم اثر شاخصی دیده نمی‌شود که فرض کنیم سال آینده در اکران عمومی، چراغ سینمای ایران را روشن نگه می‌دارد.

در این جشنواره بجز فیلم آقای روح‌الله حجازی که بیرون مانده، فیلم خوب بیرون‌مانده نداریم برای همین حدس می‌زنم با این وضع در اکران 92 به مشکل بخوریم و با ریزش مخاطب روبه‌رو شویم.

چون فیلم‌های حاضر، آنقدر قابلیت و بضاعت ندارند که بتوانند مخاطبان زیادی را به سالن‌های سینما بکشانند و فضای عمومی اکران را گرم و پررونق کنند.

علی سرتیپی - تهیه کننده