کسی در خانه ما را نمی‌زند...

مهناز ملک، همسر جانباز و خبرنگار شهید نادر دریابان گفت: نادر دریابان خیلی به دنبال برطرف کردن مشکلات خرمشهر بود و تلاش می‌کرد با اطلاع‌رسانی، مشکلی از مشکلات این شهر را حل کند.

وی ادامه داد:به دلیل پیگیری‌های شبانه‌روزی نادر،برخی مسئولان شهر چشم دیدنش را نداشتند چون نادر معتقد بود با پایان یافتن هشت سال جنگ تحمیلی،خرمشهر دیگر خرمشهر نیست. از همین رو با انتشار اخبار و گزارش‌هایی در رسانه‌های داخلی، به مسئولان یادآور می‌شد تا زمانی که اوضاع خرمشهر نابسامان است و مردم آن از امکانات رفاهی و تفریحی یا آب شرب سالم برخوردار نیستند، بسیاری از هزینه‌هایی که برای برگزاری مراسم‌هایی همچون سوم خرداد، سالروز آزادسازی خرمشهر یا هفته دفاع مقدس انجام می‌شود نه این که بی‌فایده است، بلکه شاید موجب ناراحتی‌هایی شود؛ بنابراین بهتر است بخشی از این مبالغ هزینه شده به آبادانی شهر خرمشهر اختصاص یابد. در کل معتقد بود مراسم‌های این چنینی باید باشکوه برگزار شود اما وقتی مردم شهر محروم هستند تاثیر چندانی نخواهد داشت.

ملک اظهار کرد: همسرم همواره به مسئولان گوشزد می‌کرد مادامی که مردم خرمشهر با «دبه» آب مصرفی‌شان را تهیه می‌کنند‌، برگزاری برخی مراسم‌های مناسبتی باید در اولویت‌های بعدی قرار گیرد. چون با گذشت حدود 24 سال از پایان جنگ تحمیلی خرمشهر به یک روستای بزرگ تبدیل شده است و هر روز به دلیل نبود امکانات و زیرساخت‌های عمرانی و آبادانی، بسیاری از اهالی آن به شهرهای دیگر مهاجرت اجباری می‌کنند.

وی یادآور شد: نادر دریابان علاوه بر این که مسائل مربوط به مشکلات عمرانی و آبادانی شهر را با جدیت پیگیری می‌کرد،از فعالیت‌های فرهنگی درباره هشت سال جنگ تحمیلی نیزغافل نبود و به این مقوله توجه ویژه‌ای داشت.

ملک اظهار کرد: برطرف کردن نیازهای فرهنگی و رفاهی کاروان‌های راهیان نور که به خرمشهر می‌آمدند و برگزاری یادواره‌هایی برای معرفی شهدا به نسل جوان از جمله کارهایی بود که به آن توجه ویژه داشت. در همین رابطه یادم می‌آید روزی یک کامیون کتاب به حیاط منزل‌مان آورد تا آنها را در بین کاروان‌های راهیان نور توزیع کند. در همین حین من را دید و گفت: «تو را به خدا ناراحت نشو. من را دعوا نکن. اگر بدانی که شهدا و رزمندگان چه حقی بر گردن ما دارند متوجه می‌شوی که چرا اکنون باید دغدغه احیا و حفظ ارزش‌های هشت سال دفاع مقدس را دارم.»

به گفته ملک، آخرین کاری که نادر به همراه دوستش آقای «پدیدار» برای تبیین مقام شهدا انجام داد برگزاری یادواره «شهدای دریایی» بود که در آن تمبر یادبود این شهدا نیز رونمایی شد. اما با این حال همانطور که گفتم این اواخر بیشتر فعالیتش متمرکز بر تغییر و بهبود اوضاع شهر خرمشهر بود.

وی گفت: اگر به خرمشهر و محل خاکسپاری نادر بیایید، خواهید دید که چه وضع نابسامانی دارد. حتی وقتی برخی اقوام و نزدیکان همسرم از اصفهان برای خاکسپاری او به خرمشهر آمدند، پیشنهاد دادند که بهتر است پیکرش در جای دیگر دفن شود. یعنی این که حتی گلزار شهدای خرمشهر هم با گذشت این همه سال از پایان جنگ تحمیلی اوضاع‌اش مانند دیگر بخش‌های شهر بی‌سامان است.

ملک در پایان این گفت‌وگو یادآور شد:از زمان شهادت نادر تاکنون از مسئولان تنها حجت‌الاسلام «نوری» امام جمعه پیشین خرمشهر و سردار باقرزاده فرمانده «کمیته جست‌وجوی مفقودین» به دیدار ما آمده‌اند. با مشاهده این شرایط یاد خوابی که چند وقت پیش دیدم، می‌افتم. خواب دیدم همه مسئولان درسردخانه بر سر تابوت همسرم ایستاده‌اند که ناگهان او از تابوت برخواست و گفت: «من هنوز زنده هستم.» همین که او این حرف را زد به مذاق بسیاری از مسئولان شهر خوش نیامد و ناراحت شدند.(ایسنا)