سفر به قطب جنوب با اقیانوس‌پیمای ایرانی

پایگاهی که قرار است در قطب جنوب راه‌اندازی شود پایگاه ملی و متعلق به همه کشور است نه این‌ که فقط به موسسه ملی اقیانوس‌شناسی تعلق داشته باشد. برای این‌ که این موسسه بتواند در قطب جنوب برنامه‌های موردنظرش را دنبال کند یک برنامه پنج ساله اعلام کرده است. در این مدت چند فعالیت باید انجام شود که بعضی از آنها باید به موازات هم انجام شود. یک سال پیش این موسسه 240 میلیارد تومان اعتبار درخواست کرد که به نظر می‌رسد امسال با توجه به افزایش هزینه‌ها، این اعتبار به 300 میلیارد تومان افزایش پیدا کند. یکی از این فعالیت‌ها بعد از تامین اعتبار این است که یک شناور تحقیقاتی اقیانوس‌پیما مجهز به یخ‌شکن به طول حداقل یکصد متر در کشور ساخته شود. محققان کشور توانسته‌اند شناورهایی با طول بیش از صد متر بسازند و به فناوری ساخت شناورهای تحقیقاتی نیز دست پیدا کرده‌اند. بنابراین ساخت یک شناور تحقیقاتی مجهز به یخ‌شکن با طول بیش از یکصد متر که به یخ‌شکن هم مجهز باشد در داخل کشور امکان‌پذیر است، اما ساخت این شناور به حدود 80 تا صد‌میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد. همزمان باید محققان و دانشمندان ایرانی در قالب گروه‌های دو تا سه نفری به قطب جنوب اعزام شوند تا برای دوره‌های زمانی سه ماهه در قطب ساکن باشند.

می‌توان این کار را از فصل تابستان قطب شروع کرد که همزمان با فصل زمستان کشور ماست. ما باید این کار را با همکاری یکی از کشورهایی که در این منطقه پایگاه دارد، انجام دهیم. برای مثال ‌مالزی این کار را با همکاری استرالیا انجام داده است. کشورهایی که در جنوبگان پایگاه دارند هم به چنین درآمدهایی نیاز دارند. یعنی علاقه‌مند هستند بخشی از ظرفیت پایگاهشان را به کشورهایی که به این منطقه پژوهشگر اعزام می‌کنند، اجاره دهند و از این راه درآمد کسب کنند. یکی از راه‌های کسب درآمد برای این پایگاه‌ها اعزام جهانگرد است. یعنی این پایگاه‌ها می‌توانند میزبان جهانگردانی باشند که از استطاعت مالی خوبی برخوردارند و می‌خواهند مدت زمانی در قطب جنوب سکونت داشته باشند. برای فراهم کردن مقدمات لازم جهت ایجاد پایگاه در قطب جنوب باید اعزام محققان ایرانی به این منطقه سه سال ادامه داشته باشد. علاوه بر این، طرح موضوع در مجلس شورای اسلامی برای پیوستن به معاهده جنوبگان می‌تواند در دستور کار قرار گیرد. طی مدت زمانی که محققان در قطب هستند با استفاده از تجاربی که می‌آموزند می‌توان مقدمات ساخت پایگاه را فراهم کرد. ساخت پایگاه هم می‌تواند دو، سه سال طول بکشد. بنابراین ساخت کشتی، اعزام محققان برای سه سال متوالی و طراحی و ساخت پایگاه در مجموع طرحی است که می‌تواند در مدت ‌پنج ، شش سال به پایان برسد و در صورتی که اعتبارات لازم برای این کار تامین باشد ، قابل اجراست.