کمبود منیزیم در بدن را جدی بگیرید

این عنصر در بعضی از اعضاء بدن مانند مغز سر و تیموس و غدههای فوق گرده‌ها و در خون و عضلات موجود است و مقدار آن در این اعضا از کلسیم بیشتر است. این عنصر در تبدیل قند خون به انرژی بسیار اهمیّت دارد و چهار عمل مهمّ را انجام می‌دهد:
•در مبارزه با افسردگی مؤثر است.
•کار سیستم رگهای خونی و قلب را تنظیم و در جلوگیری از حملة قلبی مؤثر است.
• از رسوب کلسیم در کلیه‌ها و کیسة صفرا جلوگیری می‌کند.
• عمل هضم را آسان می‌گرداند.

نیمی ازذخایر منیزیم بدن شما درون سلولهای بافت‌ها و اندامهای بدن و نیمی از آن به صورت ترکیب با کلسیم و فسفر در استخوان وجود دارد. تنها ۱% از منیزیم بدن شما در خون یافت می‌شود. بدن شما برای حفظ میزان ثابت منیزیم خون، خیلی سخت فعالیت می‌کند. بیش از ۳۰۰ واکنش بیوشیمیایی در بدن برای فعالیت خود به منیزیم نیاز دارند چرا که منیزیم باعث حفظ فعالیت نرمال ماهیچه و عصب، ضربان منظم قلب و استحکام استخوان‌ها می‌شود. همچنین منیزیم در متابولیسم انرژی و سنتز پروتئین نقش دارد.

منابع غذایی و دریافت

منیزیم در بسیاری از غذا‌ها به مقدار فراوان یافت می‌شود و یک رژیم غذایی معمول در صورت انتخاب درست غذاهای مصرفی می‌توان مقدار کافی آن را تامین کرد. منابع غذایی خوب منیزیم عبارتند از: انجیر، لیمو ترش، گریپ فروت، ذرت زرد، بادام، گردو، پسته و سیب دانه‌ها، مغز‌ها، آجیل، سبزیجات برگی شکل مثل کلم، اسفناج و...، غلات سبوس دارو حبوبات مثل لوبیا و سویا و.... تصفیه کردن غلاتی مانند آرد گندم و برنج و فرآیند غذا‌ها مانند شکر، سبب از بین رفتن املاح از جمله منیزیم می‌شود.

نقش منیزیم در بیماریهای رایج

•منیزیم و فشار خون: منیزیم درتنظیم فشار خون نقش مهمی را ایفا می‌کند. رژیم‌های غذایی که حاوی مقدار زیادی سبزی و میوه باشند منیزیم و پتاسیم را در حد کافی تأمین کرده و باعث کاهش فشار خون بالا می‌شوند. مطالعات نشان می‌دهد دریافت زیاد منیزیم، پتاسیم و کلسیم و دریافت کم چربی و سدیم در برنامه‌ها و رژیم غذایی تأثیر زیادی در کاهش فشار خون بالا دارند. بنابراین توصیه می‌شود با دریافت کافی منابع حاوی (منیزیم از وقوع فشار خون بالا پیشگیری وآن را کنترل کنید.
•منیزیم و بیماریهای قلبی- عروقی: دریافت کم منیزیم، باعث اختلال در ریتم قلبی و بروز حملات و سکته‌های قلبی می‌شود. مطالعات انجام شده در بیمارانی که به سکتهٔ حاد قلبی مبتلا شدند که استفاده فوری از منیزیم پس از سکتهٔ قلبی سبب کاهش مرگ و میر بیماران می‌شود.
منیزیم و استئوپرز: ممکن است کمبود منیزیم، عاملی خطر زا در ایجاد استئوپرز (پوکی استخوان) باشد. کمبود منیزیم، متابولیسم کلسیم و هورمون تنظیم کننده کلسیم را در بدن تغییر می‌دهد. مطالعات مختلفی نشان می‌دهد که مکمل دهی منیزیم، چگالی معدنی استخوان را بهبود می‌بخشد؛ اما برای اثبات این موضوع نیاز به مطالعات بیشتری است.
منیزیم و دیابت: وجود منیزیم برای متابولیسم کربوهیدرات «قند) لازم است. ممکن است باعث آزاد سازی و فعال شدن انسولین «هورمون تنظیم کننده قند خون) شود. افزایش مقدار گلوکز (قند) خون در بیماران دیابتی باعث کاهش منیزیم خون و کمبود آن در ادرار می‌شود.
حال می‌توان فهمید که چرا کمبود منیزیم در افراد دیابتی نوع ۱ و نوع ۲ که خوب کنترل نمی‌شوند، وجود دارد. تنها بیماران دیابتی که در معرض خطر کمبود کلسیم هستند، باید منیزیم خون خود را ارزیابی کرد، و اگر کمبودی وجود داشت آن را جبران کنند.
در بیماریهای دیگری مثل سردرد‌های میگرنی نیز مکمل دهی منیزیم ممکن است باعث کاهش سردرد شود اما برای اثبات این موضوع نیاز به مطالعات بیشتری است.

کمبود منیزیم

اگر چه کمبود شدید منیزیم نادر است ولی علائم بالینی آن با لرزش، اسپاسم عضله، تغییرات شخصیتی، بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ مشخص می‌شود. تتانی، پرش عضله، حرکات غیر ارادی، تشنج و کـُما نیز در افراد با کمبود شدید منیزیم گزارش شده است. کمبود حاد منیزیم در بیماران کلیوی، درمان بادیورتیک‌ها، سوء جذب، پرکاری تیروئید، التهاب لوزالمعده، کواشیورکور، دیابت، اختلالات غده پاراتیروئید، استرس بعد از جراحی و راشیتیسم مقاوم به ویتامین D، ایجاد می‌شود.

مسمومیت

اگرچه افزایش دریافت منیزیم می‌تواند مانع از آهکی شدن استخوان شود ولی احتمال دریافت آن از منابع غذایی و مکمل‌ها خیلی کم است. تنها مورد مسمویت در کارگران کارخانه ذوب فلزات مشاهده شده است که غبار منیزیم را به مقدار زیاد از راه تنفس یا راه دهان دریافت می‌کنند.
مقدار خوراکی مجاز توصیه شده (RDA) برای منیزیم:
طبق جدول زیر برای هر گروه سنی مقدار مجاز غذایی منیزیم در هر روز تعیین شده است. 

roshd.ir