پافشاری فرانسه بر سیاست‌های غلط گذشته

مذاکرات اخیر ژنو که از پنجشنبه آغاز شد و تا دیشب ادامه یافت در دو روز اول، روندی بسیار امیدوارکننده داشت و همه چیز حاکی از پیشرفت مذاکره‌کنندگان در نزدیک کردن دیدگاه‌ها به یکدیگر بود، اما از دیروز بویژه از ظهر، خبرها نشان می‌داد که به گونه‌ای سرعت مذاکرات گرفته‌شده است.

کد خبر: ۶۱۴۳۹۰

دلیل اصلی کاهش سرعت هم، اختلافاتی بود که در میان اعضای 5+1 وجود داشت و به ظاهر از سازهای مخالفی نشات می‌گرفت که فرانسه می‌زد.

فرانسوی‌ها چند وقتی هست که به صورت شگفت‌انگیزی سعی دارند در مواضع ضدایرانی، گوی رقابت را از برخی دشمنان دیرینه ایران بگیرند و این در حالی است که نفع بردن این کشور از این مواضع بشدت محل تردید است.

فرانسه دست‌کم تا قبل از سه چهار سال اخیر، یکی از شرکای اصلی اقتصادی ایران بوده و اتفاقا بیش از دیگران از تحریم‌های ناعادلانه‌ای که علیه ایران به اجرا درآمده ضربه‌خورده است.

به عنوان مثال دو شرکت بزرگ خودروسازی پژو و رنو برای تحریم‌های ایران مجبور به تعطیلی چند خط تولید خود شده و صدها کارگر را در سال‌های اخیر اخراج کرده‌اند که حدود 20 روز قبل کارگران کارخانه پژو در همین زمینه دست به اعتصاب زدند.

شرکت توتال هم که یکی از غول‌های نفتی جهان است بواسطه تحریم‌ها نقش خود را در میادین نفتی ایران از دست‌داده و این روزها در کنار شل و دیگر کمپانی‌های نفتی سعی دارد راهی برای بازگشت به ایران بیابد.

فرانسه بعد از ایتالیا یکی از بزرگ‌ترین ارائه‌کنندگان خدمات فنی و مهندسی، ماشین‌آلات و کالاهای سرمایه‌ای نیمه‌ساخته به ایران بوده است که بعد از تحریم‌های سال‌های اخیر کشورهای چین و ترکیه، جای این کشورهای اروپایی را در ایران گرفته‌اند.

مروری بر این مسائل، همگی حاکی از متضرر شدن فرانسوی‌ها از ادامه روند کنونی است و در محاسبات کشورداری نمی‌توان آنها را نادیده گرفت.

نکته اینجاست که به جز دشمنی‌هایی که در سال‌های اخیر از سوی دولتمردان فرانسوی نسبت به ایران اعمال شده است، برخلاف کشوری مثل انگلیس، در پیشینه روابط ایران و فرانسه، دشمنی خاصی دیده نمی‌شود و این همان مساله‌ای است که رهبر انقلاب نیز در سخنرانی خود در ابتدای سال به آن اشاره کردند و مواضع سال‌های اخیر را که از زمان سارکوزی، رئیس‌جمهور پیشین این کشور آغاز شد یک ناهوشمندی سیاسی از سوی دولتمردان فرانسه خواندند.

مقامات فرانسوی قطعا نیک می‌دانند که تاریخ از همین مواضع مقطعی تشکیل می‌شود و ادامه روند نادرستی که در سال‌های گذشته از سوی دولت فرانسه، پیش گرفته شده، در طولانی مدت نتیجه‌ای جز تیره شدن روابط دو کشور ندارد؛ موضوعی که معمولا ضررهای آن بیشتر از فوایدش است و مقامات فرانسوی را به دقت بیشتری در مواضعشان می‌طلبد.