محرم ؛ فرصتی برای تربیت دینی​کودکان

یک چادر برزنتی بزرگ، تعدادی طبل و دهل و سنج، زنجیرهای کوچک و بزرگ، دسته‌های عزاداری که در ردیف جلو پیرمردان سینه می‌زدند و در انتها پسربچه‌ها با قدم‌های کوچکشان سعی می‌کردند خود را به بزرگ‌ترها بچسبانند، اینها نشانه‌های محرم بود...
کد خبر: ۶۱۵۱۳۶
محرم ؛ فرصتی برای تربیت دینی​کودکان

 برادرم که فقط دو سال از من بزرگ‌تر بود می‌گفت «عزاداری واسه مرد است نه واسه دخترا!» بعد با غرور مردانه‌اش زنجیر کوچکش را برمی‌داشت و در انتهای دسته زنجیر می‌زد. من و مادرم اما، در حسینیه می‌ماندیم، من دنبال دخترکان هم‌سن و سال خودم می‌گشتم تا در آن چند شب همبازی پیدا کرده باشم و مادرم بیشتر دعا می‌خواند یا مثل بقیه عزاداری می‌کرد، هر وقت هم سوالی می‌پرسیدم سعی می‌کرد با جملات ساده بگوید چرا دعا می‌خواند یا گریه می‌کند. روزهای عاشورا و تاسوعا تعزیه داشتیم، دایی خودم هم جزو تعزیه‌خوان‌ها بود، فهمیدن معنای اشعار تعزیه برای من کمی سخت بود، اما باز هم مادرم برایم می‌گفت داستان کدامیک از اهل‌بیت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله روایت می‌شود و تعزیه چه می‌گوید. اکنون سال‌ها گذشته است، شکل و صورت عزاداری‌های من با دیروزها کمی فرق کرده است، اما خوب می‌دانم که آنچه از دین و مذهب می‌دانم ریشه در همان روزهایم دارد.

یکی دو روز بیشتر تا تاسوعا و عاشورا نمانده است، این روزها برگزاری مراسم​ مهمی همچون عزاداری‌های محرم یا مراسم‌ احیاء در شب قدر به کودکان نشان می‌دهد اتفاقاتی در هستی می‌افتد که روزمره زندگی انسان‌ها را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد، اتفاقاتی که شکوه یک واقعه را نشان می‌دهد و شوری حماسی در تاروپود جامعه می‌اندازد تا جایی که این شور و​حماسه شامل حال کودکی مانند او نیز می‌شود، زیرا ترانه‌های شاد برنامه‌های کودکش کمتر می‌شود، مهد و مدرسه‌اش تعطیل می‌​شوند و دیگر خبری از جشن تولد و دیگر مراسم‌​ شاد نیست. باید توجه کنیم آشنایی کودکان با دین و عقاید اسلامی در متن همین روزها اتفاق می‌افتد و در واقع روزهای خاص مذهبی زمینه تفکرات دینی و بستری مناسب برای تربیت دینی آنان را فراهم می‌آورد. فراموش نکنیم خود ما نیز اگر عشقی در دل نسبت به خاندان اهل‌بیت علیهم‌السلام داریم ریشه‌اش را باید در خاطرات همین روزها جستجو کنیم.

«مامان چرا گریه می‌کنی؟»، «بابا چرا ناراحتی؟» این پرسش‌هایی است که معمولا کودکان بعد از دیدن چهره اشک‌آلود یا اندوهگین والدینشان می‌پرسند و این بهترین زمان برای توضیح دلیل عزاداری‌هاست، اما باید توجه داشته باشید که توضیح دادن این وقایع نباید به‌گونه‌ای باشد که کودکان احساس وحشت و ترس کنند، بنابراین از بیان جزئیاتی که دل نازک کودکان را به درد می‌آورد پرهیز کنید و سعی کنید وقایع کربلا را با زبانی کودکانه برایشان روایت کنید؛ روایتی که بتواند در دل کودک بنشیند تا جایی که اصولی همچون مبارزه با ظلم، عشق به همنوعان، کمک به ضعیفان، حق‌طلبی، راستگویی و... را در ذهن کودک حک کند. فراموش نکنید شما در دوره‌ای زندگی می‌کنید که کودکان بیش از این ‌که با اهل‌بیت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله مانوس باشند با شخصیت‌های تخیلی کارتون‌هایشان مانوس شده‌اند.

با توجه به این‌ که برنامه‌های کودک در این ایام فضایی آرام‌تر و محزون‌تر دارند و کوچه و محله هم نشانه‌های زیادی از حضور عزاداری مذهبی دارند، سعی کنید رنگ و بوی خانه را هم با این فضا هماهنگ کنید، بسیاری از خانواده‌ها در این روزها خودشان مراسم عزاداری برپا می‌کنند یا نذری می‌دهند، اما در خانه‌هایی که چنین مراسمی برپا نیست والدین بخصوص مادر، بهتر است تغییراتی در فضای خانه ایجاد کند که نشاندهنده همسویی با عزاداری‌ها باشد؛ قرار نیست حتما با پخش مداحی یا نوحه‌سرایی چنین فضایی آماده شود، می‌توان با تغییر رنگ لباس در روزهای تاسوعا و عاشورا، خواندن قرآن یا دعا، تغییر موسیقی‌هایی که معمولا در خانه پخش می‌شود یا با آویزان کردن یک پرچم سیاه در خانه، همسویی با عزاداران را به کودک نشان داد تا او گمان نکند این مراسم مربوط به آدم‌های بیرون از خانه است.

باید توجه داشت برنامه‌های کودک در این ایام تغییرات نسبتا زیادی پیدا می‌کنند؛ ترانه‌های شاد پخش نمی‌شود و فضای برنامه‌ها در سکوت بیشتری قرار دارد، مجری‌ها معمولا لباس‌های تیره‌تر می‌پوشند و خنده و شادی کمتری از خود نشان می‌دهند، بنابراین سعی کنید برای کودک برنامه‌های جایگزینی که متناسب با این فضاست قرار دهید. دیدن تعزیه، دسته‌های عزاداری، نمایشگاه‌هایی که معمولا به مناسبت این ایام برگزار می‌شود گزینه‌های مناسبی است. اگر کودک را به دیدن مراسم تعزیه بردید، با زبان ساده‌ای روایت تعزیه را به کودک بگویید، بسیاری از کودکان به دلیل این ‌که از داستان تعزیه سردرنمی‌آورند کلافه و خسته می‌شوند. بد نیست سری هم به کتابفروشی‌ها بزنید و کتاب‌های داستانی را تهیه کنید که برای گروه سنی کودکان است و وقایع کربلا را با زبانی کودکانه و به صورت مصور نشان می‌دهد، یک راه دیگر هم استفاده از اشعار کودکانه است، اگر کتابی در این زمینه پیدا نکردید با یک جستجوی اینترنتی می‌توانید گلچینی از این اشعار را تهیه کنید و برای کودکان بخوانید.همچنین می‌توانید کودکان را در کمک‌کردن به مراسم​ مختلف مذهبی شریک کنید، آنها می‌توانند در پخش کردن غذاهای نذری کمک کنند، به عزاداران خرما یا شیر تعارف کنند و خود را جزئی از عزاداران امام حسین علیه‌السلام ببینند.

نکته دیگری که قابل ذکر است نقد برنامه‌های عزاداری در مقابل کودکان است. به خاطر داشته باشید کودکان با توجه به سنشان یک داستان کلی را از محرم یاد می‌گیرند و نقد جزئی شما می‌تواند بر این کلیت یادگیری شده، اثر بگذارد. بنابراین اگر به اشعار برخی مداحان یا کیفیت یک عزاداری ایرادی وارد است این را در جمع بزرگ‌ترها بیان کنید نه در حضور کودکان.

شما خودتان هم این هویت مذهبی را در کودکی کسب کرده‌اید و با مطالعه و تعمق بیشتر در طول سال​های متوالی، توانایی تشخیص درست و غلط را به دست آورده‌اید پس اجازه دهید هویت مذهبی کودک شکل بگیرد و در سنین نوجوانی که پرسش‌های اساسی‌تری برایش ایجاد می‌شود با تفکر و تعمق خودش به این جزئیات بپردازد. / ضمیمه چاردیواری

شیما نادری

newsQrCode
برچسب ها: تربیت کودکان
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها