ماهواره‌ای برای دی‌اکسیدکربن

قبلا و سال‌های 1389 و 1391 هم تلاش‌هایی برای ارسال ماهواره‌های مشابه انجام شده بود که به دلیل نقص در عملکرد موشک، پرتاب ماهواره‌های ردیاب کربن به فضا ناموفق بودند، اما این بار همه چیز درست پیش رفت. هم‌اکنون این ماهواره بخشی از A-Train، صورت فلکی متشکل از پنج ماهواره بین‌المللی رصدکننده کره زمین است.

ماهواره اندازه‌گیری کربن موجود در جو (OCO-2) بیشتر قسمت‌های سطح زمین را که مسئول تولید یا جذب گازهای گلخانه‌ای هستند بدقت مورد بررسی قرار می‌دهد و تصاویر دقیقی از منابع دی‌اکسیدکربن ارسال می‌کند. این ماهواره نشان می‌دهد این منابع چگونه در سراسر جهان گسترده شده‌اند و چگونه با گذر زمان جابه‌جا می‌شوند. همچنین در پیش‌بینی سطح دی‌اکسیدکربن در آینده و تاثیر آن​ به دانشمندان کمک خواهد کرد.

این ماهواره 24 بار در هر ثانیه یعنی یک میلیون بار در روز میزان کربن در جو زیر پای خود را اندازه‌گیری می‌کند، اما ابرها مانع بزرگی هستند. دامنه بررسی این ماهواره حدود سه کیلومترمربع است و حتی ابرهای باریک هم اندازه گیری آن را دچار ابهام می‌کنند. ناسا انتظار دارد روزانه حدود ده هزار عکس ماهواره‌ای واضح و قابل بررسی از این ابزار جدید دریافت کند. همچنین اعلام شده این ماهواره در مجموعه تلاش‌های انجام شده به منظور اندازه‌گیری میزان انتشار سوخت‌های فسیلی، نقش قابل ملاحظه‌ای خواهد داشت.

spacedaily / مترجم: ندا ابوطالبی راد