شیر بی یال و دمی به اسم دفترچه بیمه

این بیمه‌ای که انوشیروان محسنی بند پی از آن صحبت کرده است، در زمره همان بیمه‌های پایه‌ای است که دفترچه‌های درمانی آن در اغلب خانه‌ها وجود دارد.

با وجود ادامه داشتن ثبت‌نام‌های بیمه پایه، می‌شود این‌گونه برداشت کرد که آن 2 درصدی هم که همچنان بیمه پایه ندارند، یا از رایگان بودن ثبت‌نام بیمه پایه درمانی خبر ندارند یا اصلا برایشان مهم نیست که بیمه درمانی داشته باشند. اما نکته مهمی که این وسط وجود دارد این است که کیفیت بیمه‌های پایه به اندازه کمیت آنها رشد نکرده است.

یعنی در حالی که وزارتخانه‌‌های رفاه و بهداشت در راستای طرح تحول سلامت تلاش کرده‌اند که همه مردم را تحت پوشش بیمه‌های پایه قرار دهند اما این اقدام مثبت بتنهایی نمی‌تواند بار هزینه‌های درمانی را از دوش مردم بردارد.

مثلا همین الان اگر با دفترچه‌ بیمه‌های پایه‌ای که در اختیار داریم به داروخانه‌ها مراجعه کنیم، اختلاف قیمت چندانی بین داشتن یا نداشتن دفترچه وجود ندارد و همچنین در بسیاری از درمان‌های تخصصی، دندانپزشکی، جراحی‌ها، آزمایش و عکسبرداری‌های پزشکی، عملا دفترچه بیمه‌های پایه، کاربردی ندارد و در بسیاری از اوقات، داشتن و نداشتنش فرق چندانی به حال بیمار ندارد.

به همین دلیل است که می‌گوییم حالا که وزارت بهداشت و بیمه‌ها آستین بالا زده‌اند و به فکر بیمه همگانی افتاده‌اند، بهتر است در کنار افزایش کمی این بیمه‌ها، به حال کیفیت این بیمه‌های پایه و افزایش خدمات تحت پوشش آن هم فکری بکنند تا واقعا بشود به آن عنوان دفترچه بیمه اطلاق کرد.

امین جلالوند - گروه جامعه